Annesini kaybeden Deniz babasını da bulamamıştı. Deniz her ne kadar yipransada Ali daysi ve Bora arkadaşı onu ayakta tutabilmisti. Ama Bora`nin hesaplayamadigi bir şey vardı. Deniz gece kulübünde çalıştıgi andan itibaren hayatı degisecekti...
Herkes bilir ki insanlar bu evrende yalnız değildir. Vampirler, periler, hayaletler, cadılar, troller... Hepsi bu evrenin bir parçası. Bizim hikâyemiz ise ailesinden dışlanmış, doğal hali olan ejderhaya dönüşemeyen......
Nedenleri ve niçinleri sorgulamıyorum artık, biliyorum bu yolun sonunda üzüntü var, ayrılık. Ddüşünsene koskoca bir ömür ve bu ömrün içinde yaptığın her şey “ölmek için”...
Hayat olabildiğine rutin ve düzeninde devam edince insan sanki ölünceye dek aynı hikâyeyi yaşayıp sanki sonsuza dek aynı şekilde yoluna devam edebileceğini düşünüyor. Ancak bu düşünce ne kadar sıradan da görünse öyle değil ne yazık...
"Sana diyebileceğim tek şey küçükken olduğu gibi seninle kaçmak adına her zaman burada olacağım. O küçük çocukta sana olan sevgim saklı Menekşe ve bu asla sana ulaşamadı."
Elini kapı aralığından çektiğinde ayağa kalktığını...
