57.İyileştim ben!

Oy sınırı;40*

Sellammmmm

Nasılsınız ?İyisinizdir inşallah.

Bol tatlılık içeren bir bölüm getirdim size.Şeker komasına girebiliriz KXÖAÇŞDA.Şaka şaka orta dozda bir bölüm oldu.

Ama gerçekten romantik bir bölüm oldu tabi daha romantik bölümler okuyacaksınız.

Arkadaşlar bir haftadır çok aktiflik yaşıyorum yani sürekli yorumlar ve oylar geliyor ve ben deli gibi mutlu oluyorummmm

Lütfen bu aktifliği bozmayalım.

Yine sizden bu bölüme elinizden geldiğince yorum yapmanızı istiyorum.Gerçekten çok yaratıcı yorumlar var kflwşxlqş.Okuması çok zevkli.

Oylar ve yorumlar konusunda anlaştığımızı düşünüyorum.

Ve sizi seveceğinizi düşündüğüm bölüm ile baş başa bırakıyorum.

Keyifli okumalar💕

*******

5 Gün sonra

Son katın merdivenlerini bir bir çıkarken ayaklarım bu maratona fazlası ile alışmıştı.Artık isyan bayrağını kaldırdıkları yerden indirmişlerdi ve kaderlerine boyun eğmişlerdi.

Arazın hastaneden çıkmasının beşinci gününden hepinize selamlar!Beni sormayın yine bitmiş durumdayım.

Ama aynı zamanda mutluyum çünkü arazın ağrıları azaldı ve artık bizden destek almadan çok rahat hareket edebiliyor.Tabi bu durum öyle mükemmel bir durum değil.

Arazı artık yatakta tutamıyoruz çünkü iyileştiğini bahane ederek sürekli bir şeyler yapıyor.Ama en azından evde tutabiliyoruz.

Elimde çantamı sallaya sallaya kapının önüne gittim ve elimde ki yedek anahtar ile kapıyı açtım.Evde bir sessizlik hakimdi ta ki koridoru geçip bir kavga sesi duyana kadar.

”Ya abi in ordan yoksa seni yengeme söylerim.”diyen ses ayçaya aitti.Ardından arazın inatçı sesini duydum.

”Sus Ayça bir sus.İki buçuk haftadır yatıyorum anladık acımıyorsunuz bana!Şurayı halledeyim ineceğim biraz abinin yanında dur.”Odanın içinden gelen sesler anlam veremeyip arazın odasının kapısını açtığımda içeride beni şaşkınlığa sürükleyecek o manzara duruyordu.

Araz bir sandalyenin üstüne çıkmıştı Ayça ise aşağı da durmuş onu indirmeye çalışıyordu.Buraya kadar her şey normaldi ta ki arazın elinde ki toz alma sopasını görene kadar.

Dolabın üstünü mü temizliyordu o ?

Ben onlara onlar bana şaşkın bir şekilde bakıyordu.Biraz sonra Ayça sırıttı.Eliyle abisinin dizine vurdu.

”Sana kolay gelsin abi.İnşallah bu odadan sağ çıkabilirsin.”Yanımdan geçip giderken odanın kapısını kapatmayı da unutmamıştı.Arazla yalnız kaldığımızda Araz sopayı sanki görmemişim gibi yatağa fırlatıp dirseğini dolaba yasladı ve sırıttı.

”Hoş geldin güzelim,nasılsın ?”Konuyu değiştirmeye çalışıyordu ama yemezlerdi.Çantamı köşeye fırlatıp üstümde ki ceketin kollarını kıvırarak araza doğru yürüdüm.

”Birazdan iyi olacağım bekle sen.”Yatağa yürüyüp arazın fırlattığı sopayı kavradım.Gözlerimden şeytani pırıltılar geçerken sopanın ucunu avucuma bir kaç kez vurarak araza döndüm.

”Şimdi sen oradan inip bana neler olduğunu açıklar mısın yoksa ben farklı bir yol mu tercih edeyim ?”Hemen sandalyeden inip sandalyeyi tekmeleyerek kapının oraya sürükledi.

”Yavrum valla bir şey yapmadım.Daha beş dakika olmadı ayağa kalkalı.”Ellerini teslim olurmuşçasına havaya kaldırdığında neredeyse gülecektim ama son an durdurdum kendimi.

Gözlerimi kısarak ona doğru yürümeye başladım.O da aynı şekilde geriye doğru adımlıyordu.En sonunda sırtı duvara çarpınca durmak zorunda kaldı.

”Araz ben sana ne dedim ?”

”Ne dedin yavrum ?”Sopanın tüylü kısmını arazın bacağına geçirdim.İçimde ki kıyamama duygusundan dolayı çok sert vuramıyordum.

”Ya ben sana defalarca demedim mi tüm yaraların iyileşene kadar hiçbir iş yapmayacaksın diye ?!”Sinirden bu sefer sopa ile poposuna vurdum.O hak etmişti bunları.

“Ama bir tanem-“

”Kes!Bir de itiraz ediyor ya!”Sopanın ucuyla ona bir kez daha vuracaktım ki kıyamadım.Sopayı gelişi güzel fırlatıp omuzlarımı düşürerek yatağa oturdum.Biraz da o benim nazımı çeksin bakalım.

”Sen böyle beni dinlememeye devam et!Ben kimim ki zaten ?Boş konuşuyorum ben, sen beni bir taraflarına takma aynen öyle ilerle.Zaten ordan oraya koşturuyorum,hiç yorulduğum yetmezmiş gibi sen beni umursamıyorsun bile!”Bakışlarım kucağımda birleştirdiğim ellerimdeydi.Biraz duygu sömürüsü yapıyordum ama arazın kanına girmem lazımdı.

Ona bakmasam da şaşırmış bakışlarını üzerimde hissediyordum.Böyle bir çıkış beklemiyordu herhalde.

”Güzelim onlar nasıl sözler öyle ?”Cevap vermedim.Parmaklarımla oynamaya devam ettim.

”Sen tabi ki benim umrumdasın.Tabi ki önemsiyorum seni.”Elini çeneme yerleştirip yüzümü kaldırmaya çalıştığında hemen kafamı diğer tarafa çevirdim.

”Bakmayacak mısın bana ?”Sesi o kadar yumuşak çıkmıştı ki bir çocuk avutuyor gibiydi.Bakmamaya devam ettim.

”Bakmayacağım!Sende bunu fırsat bilerek gönlün ne istiyorsa onu yap!Bu saatten sonra da ben umursamıyorum.”Yataktan kalkıp dizlerimin önüne çökmesini beklemiyordum.Tekrar elini çenemde hissettiğimde bu sefer karşı gelmedim.Daha inandırıcı olsun diye doldurduğum gözlerimle ona baktım.

”Benim gönlüm seninle olmak istiyor.Onu ne yapacağız ?”Cevap vermedim.Ama bu sefer cevabım olmadığı için konuşamadım.Bir şekilde insanı yumuşatmayı başarıyordu.

”Önce bir şu konuda anlaşalım,”diye söze girdi Araz.”Benim seni umursamamam gibi bir durum söz konusu değil,olamazda.Sana her şeyden çok önem veriyorum.Bunu hissettiremediysem benim eşşekliğim.Bundan dolayı özür dilerim.İkinci olarak da gönlün ne istiyorsa onu yap demen hiç hoşuma gitmedi.Bence ikimizde gönlümün ne istediğinin farkındayız.Seni kırdıysam sende kafamı kır Minela.Ama bakışlarını kaçırma benden.”Uzun uzun kurduğu bu cümleler çok anlamlıydı benim için.Kafasını kırmama bile müsaade etmişti daha ne olsundu.

”Kafanı kırmayacağım,”dedim.”Çünkü beni kırmadın sadece dediklerimi yapmaman beni üzüyor.Ben seni düşünüyorum Araz.Yokluğunla en kötü şekilde sınandım.Şimdi en küçük hataya yer veremem,ben bir daha sensiz-“Sözlerimin devamını getirmeme izin vermeden başparmağını dudaklarıma bastırdı.Yanıma oturup beni göğsüne çekince hemen kollarımı beline doladım.

”Olmayacak.”derken sesi netti.”Bir daha ayrılık olmayacak.Senden bir adım öteye gitmeyeceğim.Sadece sahalara dönmek için iyileşmeyi bekliyorum.Beni düşündüğünün farkındayım canımın içi.Bu hallerin de çok hoşuma gidiyor o apayrı bir konu.Sana söz veriyorum bundan sonra sözünden çıkarsam istediğini yap bana.”Hafifçe kıkırdayarak daha da sokuldum göğsüne.

”Bu arada şanslısın çünkü bugün Orkun bey aradı ve durumunun nasıl olduğunu sordu.Bende tamamen iyileşmeye çok yakın olduğunu söyledim.O da artık kısa ve yorucu olmayacak yürüyüşler yapmanın senin kemiklerine katkısı olacağını söyledi.Yani artık yatakta yatmak zorunda değilsin.Ama bu temizlik yapacağın anlamına gelmiyor.”

”Yani artık ayağa kalktığımda tedirgin olmama gerek yok değil mi ?”

”Yok.Hatta ben bugün sana yürüyüşe çıkmayı teklif edecektim.Yine kafam karıştı.”

”Çıkarız yavrum.Hem biraz başbaşa vakit geçirmiş oluruz.”

”Ay abi hayırdır sesin çıkmıyor ?Yengem seni bir güzel patakladı değil mi-“Ayça birden odaya girince sarılmış bir şekilde ona bakan bizi beklemiyor olmalı ki durdu.

”İnanamıyorum size.”derken sesi gerçekten de inanmıyormuş gibiydi.”Yenge bende abimi biraz hırpaladın diye ne umutlar ile gelmiştim bu odaya ?Ama siz yine aşk kuşlarına döndünüz.”Gülümseyerek araza sarılmaya devam ettim.Hiç çekinmek gibi bir duygu yoktu bedenimde.

”Yengeni nasıl sakinleştireceğimi çok iyi biliyorum Ayça hanım.Abin o işin sırrını çözdü.”Kafamı göğsünden kaldırıp araza baktım.

”Allahalla neymiş o sır bana da söylesene ?”Alnıma bir öpücük bırakıp tekrar beni göğsüne çekti.Çok seviyordum onun böyle yapmasını.Böyle sıcacık evime dönmüş gibi hissediyordum.

Hem de evimin duvarının sekizli baklavaları vardı!Ben daha ne isterim ki?

”Ay tamam ya siz iyice romantizme bağladınız!İki dakika yanınızda durulmuyor!Ben gidiyorum siz de gelirsiniz.”Ayça cevap vermemize müsaade etmeden kapıyı kapatarak odadan çıktı.

”Bu kız neden sürekli bizi basıyor ?”diye sordu Araz.

”Bir şey yapmıyoruz ki Araz bassa ne olacak ?Şuan basmasında sorun yok.”Çok yanlış bir cümle kurup Araz gibi arsız bir adamın elime koz vermiştim.

”Demek bir şey yapıyor olsak basılmamızda sorun var yani ?”

”Bir şey yapmayacağız Araz.O yüzden bu konuyu kapatalım.”Kaçma çabalarımı hemen anlamıştı.Ama ona etki etmedi.

”Emin miyiz bir şey yapmayacağımıza ?”Bundan o da emindi biliyordum.Benim bazı sınırlarım vardı ve Araz o sınırları geçecek bir adam değildi.Tabi uğraşmaktan çekinmiyordu.

”Of Araz eminiz!Hiçbir şey yapmayacağız,olmayacak.O düşündüğün şeyleri anca rüyanda görürsün sen!”Al işte yine sinirlendirmişti beni hemen.Tabi sinirlendirdiği gibi sakinleştirmekte de ustaydı.Gerçekten beni çözmüştü.

”Yavrum sen bugün biraz sinirli misin ?”diye sorarken fazlası ile eğleniyordu.

”Bir tanecik sevgilime çekmişim işte fena mı ?”

”Hemde ne fena!”

Aslına bakarsanız bu sinirimin çok farklı bir sebebi daha var.Ben bugün sabahın 5 inde karargahtan gelen telefon ile kalkıp askeriyeye geçiş yaptım.Gece iki de uyuduğum için ise 3 saatlik uyku ile duruyorum.

Uykusuzluk bende gereksiz bir sinir yapardı her zaman.O yüzden fazla uykusuz kaldığım görevlerde uyuklamak yerine sinirle herkese bulaşırdım.

Anlayacağınız benim uykusuz yani bir nevi sinirli halim deccale taş çıkartırdı.

”Sabah çok erken kalkmak zorunda kaldım.Bir kaç saattir ayaktayım işler yoğun.Bir de uykusuzluk ve yorgunluk bende sinir yapıyor seninle alakalı değil yani.”Bunları söylerken bile esnememi bastırmakta zorlanmıştım.

Hatta bastıramamıştım.Bulunduğum yeri umursamadan gergedan gibi esnemiştim.Arazın buna takılmayacağını biliyordum.

”Benim güzelimin çok mu uykusu var ?”Mayışmış bir şekilde kafamı salladım.Sanki uykusuz olduğum yetmiyormuş gibi birde onun kokusunu solumak beni daha da uyumaya itiyordu.

”Sen biraz uyu o zaman Minelam.Uyanınca yürüyüşe çıkarız.”Ben ne yaptığını anlamadan beni yatağa uzandırınca açık tutmakta zorlandığım gözlerimi ona diktim.

”Ne yapıyorsun Araz ?Tamam eve geçip dinlenirim şimdi.”Kalkmama izin vermeden omzundan bastırıp tekrar yatmamı sağladı.

”İtiraz istemiyorum İzmir güzeli.Burada uyuyacaksın bende saat başı seni kontrole geleceğim.”Üzerimde ki ceketi beni bir bebek edası ile oynatarak çıkarıp katladı ve köşeye koydu.

Takıntılı,yeşil gözlü,yakışıklı,titiz,sekizli baklavalara sahip mükemmel sevgilim ya!

”Seni çok seviyorum.Bak şuan benimle ilgileniyorsun ama sakın alıştırma!Sonra her yorulduğumda böyle yapmanı isterim ona göre.”Sırıtarak kurduğum bu cümlelerin karşısında arazın kıkırtısını duydum.

“Sen iste yeter ki yavrum.Ben her zaman yaparım.Hatta yorgunsan masaj da yapayım ?”Asla reddedeceğim bir teklif değildi.Ayaklarım çok ağırıyordu.Ayaklarımı havaya kaldırıp ona salladım.

”Ayaklarım ağrıyor Araz.Masaj yapacaksan onların üzerinde yapabilirsin.”Ben kabul etmeyeceğini düşünürken o ayak ucuma oturup ayaklarıma masaj yapmaya başladı.Hiç bir şekilde iğrenmiyordu.Bazı insanlar ayağa dokunmaktan hatta ayak görmekten bile nefret ederdi.

”Böyle iyi mi güzel geliyor mu ?”Mutlu bir şekilde kafa salladım.O kadar rahatlatıcıydı ki…gerçekten arazdan her gün bunu yapmasını isteyebilirdim.

Masajın beni gevşetmesi birde üstelik yattığım yastıktan gelen arazın kokusu ile gözlerimi daha fazla açık tutamadım.Şuana kadar uyuduğum en tatlı uykuya dalmıştım bile.

********
Araz

Minelanın iyice uykuya daldığından emin olduktan sonra masaj yapmayı bıraktım.Oturduğum yerden kalkıp onun yüz hizasında çökerek yüzünü izlemeye başladım.

Çok yorulmuştu,bu bakışlarından belliydi.Onu böyle görünce kıyamıyordum ve göğsüme sokup saklayasım geliyordu.

Onu rahatsız etmeyecek şekilde alnından öptüm.Huzurlu bir şekilde uyuyordu.Kenarda katlı bir şekilde olan çarşafı alıp üzerine örttüm.Şu an yanına uzanıp kıvrılsam ve annem bizi görse dayak yiyebilirdim.Bana niye kızı rahatsız ediyorsun diye sorular sormaya başlardı.

Ondan ayrılmak zor olsa da sessiz adımlarla odadan çıkıp ses çıkarmadan kapıyı kapattım.Ayça yine koltukta oturmuş telefon bakıyordu.Annem komşudan gelmiş olabilirdi.

Evet annem burada kalmaya başladığından beri komşular ile sürekli bir muhabbet içerisindeydi.Hepsiyle kaynaşmıştı.Seliman teyze ile de konuşmuşlardı ve anneme dediği ilk cümle ben zaten bu ikisini çok yakıştırıyordum,belliydi olacakları. Demişti.Kadın haklıydı yani.

”Abi hayırdır sesiniz çıkmıyor ?Yengem nerede ?”Bende koltuğa geçip Ayça’nın yanına oturdum.

”Çok yorgundu içeride uyuyor.”Ayça kafasını sallayıp yine telefona döndü.Günlerdir telefona bakması çok canımı sıkmaya başlamıştı.

”Yine Sena ile mi konuşuyorsun ?”

“Ha ?Ay yani evet evet onunla konuşuyorum.”Bana kiminle konuştuğunu söylemeyecekti sanırım.Kurcalamak istemiyordum ama o bana yalan söylüyordu.

”Ayça sen bana yalan mı söylüyorsun ?”Ne diyeceğini bilemediği için sessiz kaldı.Sonra usulca kafasını salladı.

Ben şu zamana kadar Ayça’ya karşı hep anlayışlı bir abi olmuştum.Ne zaman bir sorun yaşasa hemen gelip bana anlatırdı ve birlikte çözerdik.Bana bir şeyler anlatmaktan çekinmezdi.

”Bak abicim ben ne zaman senin kiminle konuştuğuna karıştım ?Bana yalan söylemeni gerektirecek bir durum yok.Yine de üstelemiyorum ama bir gün gelip bana bunu anlatman gerekecek.”

“Biliyorum abi.Ama senin sandığın gibi biri ile konuşmuyorum.Sadece…o kişiyi henüz öğrenmene gerek yok.”

”İyi öyle olsun bakalım.”İki yanağıma da sulu öpücükler bırakınca suratımı buruşturdum.

”Kızım öpme şöyle ya!”

”Yengem öpse bir şey demezsin ama ?”Sırıttım.

”Yengen başımın tacı.İstediğini yapabilir.”İkimiz de güldük.Tam o sırada annem mutfaktan çıkıp içeri girdi.

”Minela nerede oğlum ?”

”Çok yorgundu anne.Eve gidip dinlenirim dedi ama ben izin vermedim.Odada uyuyor.”

”Tabi yorulur kızcağız.Hem işe hem buraya gelip duruyor.Birde seninle uğraşıyor.”İnanmayan bakışlarla anneme baktım.

”Ohoooo siz şimdiden gelin kaynana dayanışmasına başladınız yonca sultan.Ben kendimi korusam iyi olur.”

”Anne bu arada biletlere baktım üç gün sonra ya buldum.”dedi Ayça.Bir de bu vardı tabi.Annemler Rize’ye dönmeyi planlıyordu.

”Tamam kızım o biletleri alalım o zaman.Seninde mezuniyetin geldi zaten.Bir ay olacak buradayız.Orayı çok boşladık.”

”Biraz daha kalsaydınız anne.”Alışmıştım onların varlığına.Ben bulunmadan önce de burada olduklarını düşünürsek bir aydır buradalardı.

”Oğlum deden orada bir başına yalnız.Kardeşinin okulu var.Hem sende iyice iyileştin.Ama merak etmeyin ben buzluğa bir sürü yemek yapıp koydum.İstediğin zaman çıkar pişir ve ye.Kendine de iyi bak.Halsiz hissettiğin zaman kendini yorma ve dinlen.”Annem daha gitmeden bir sürü şey saymıştı bile.

”Tamam annem sen düşünme bunları.Ben kendimi ihmal etsem Minela unutmaz sıkıntı yok yani.”Bu konu da çok şanslı olduğumu düşünüyordum.Onun gibi bir kadına layık olmak en gerçekçi rüyaydı.

Ömrümün sonuna kadar sürmesini isteyeceğim bir rüya.

*****

Minela

Gözlerimi açtığımda kendimi arazın odasında ve yatağında bulmuştum.İlk önce neden buraya geldiğimi sorgulasam da sonradan hatırlamıştım.Yüzümde ki sırıtışı engellemeyerek kafamı tekrar arazın yastığına koydum.

Acaba kendi yastığımla onun yastığını değiştirsem bir şey olur muydu ?Onun kokusu ile uyumak çok güzeldi.

Kaç saat uyuduğuma bakmak için telefona baktığımda iki buçuk saattir uyuduğumu gördüm.Gayet idealdi.Yatakta oturur biz pozisyona geçip kollarımı havaya kaldırarak esnedim.İki buçuk saatten ziyade beş saat uyumuş gibiydim.

Yataktan kalkıp tahminime göre arazın üzerime örttüğü çarşafı alıp güzelce katladım.Sanırım onun yanında kala kala bende düzen bağımlısı olacaktım.

Ev çok sessizdi.Normalde konuşsalar ses gelirdi ama şuan çıt çıkmıyordu.Merakla kapıyı aralayıp salona yürüdüm.Burası boştu.Herkes nereye gitmişti ?

Koridorda mutfağa gitmek için ilerlerken birden Araz karşıma çıkınca korkuyla yerimde zıpladım.

”Güzelim uyanmışsın ?”

”Ay uyandım uyanmasına da öyle birden çıkılır mı ?Korktum ya.”Güldü bu halime.Üzerini değiştirip bir eşofman ve tişört giymişti.

”Yonca anne ile Ayça nerede ?”

”Ha onlar çarşıya gittiler.Üç gün sonra Rize’ye geri dönecekler.Gitmeden alışverişe çıkalım dediler.”Kafamı salladım.

”Onlarda haklılar bayağıdır buradalar zaten.Neyse o zaman şey yapalım ben gidip üstümü değiştireyim biz de yürüyüşe çıkalım.”

”Aç değil misin yavrum ?”En son askeriye de bizimkilerle kahvaltı yapmıştım ve kendimi fazla aç hissetmiyordum.

”Şuan aç değilim.Yürüyüşe gidelim acıkırsak yemek de yeriz.”O da beni onayladığında hemen yanağına hızlı bir öpücük bırakıp koştum ve evden çıktım.O öpücüğümün etkisindeyken ben hazırlanabilirdim.

Odama girip dolabımın önüne geçtim.Yaz geldiğinden beri tüm yazlık kıyafetlerimi çıkarmıştım.Çok giymesem de çiçekli elbiselerim bile vardı.Tabi şimdi basit bir yürüyüşe çıkacaktık.

Ama içimden bir ses o elbiseleri giymemi söylüyordu.Çok abartı değildi zaten.Krem rengi elbisenin üzerinde minik mavi çiçekler vardı.Çok hoştu.İçimde ki sesi dinleyerek elbiseyi askıdan çıkardım ve hemen giydim.

Aynanın karşısına geçip kendime bakınca gülümsemeden edemedim.Çok elbise giymezdim ama giydiklerim bana çok yakışırdı.Bu elbise de onlardan biriydi.Boyu diz kapağımın hemen üstünde bitiyordu.

Bu elbise ile arazı etkileyeceğime emindim.Ve onu etkilemek çok hoşuma gidiyordu.

Saçlarımı dalgalandırmak istesem de arazı çok bekletmemek için yapmadım.Saçımın birazını arkadan minik bir at kuyruğu olarak toplamıştım ama diğer saçlarımı salık bırakmıştım.Hemen makine ile perçemlerimi biraz kıvırıp onlara da şekil verdim.

Saçlarım bittiğinde tekrar aynaya baktım.Sırıtmaktan alamıyordum kendimi.Araz nasıl tepki verirdi acaba.Çantamı alıp odadan çıkacaktım ki makyaj malzemelerim ile bakıştık.Çok kullanmazdım kendilerini.

Ama bugün kullanmaktan zarar gelmezdi.

İşim kısa süreceği için makyaj masama oturup kullanacaklarımı seçtim.Allık,rimel ve hafif koyu olan bir ruj seçmiştim.Makyajımı yapıp aynadan yine ve yine kendime baktım.O kadar garip duruyordum ki kendimi böyle görmeye pek de alışık değildim.

Şimdi diyeceksiniz ki bu kız basit bir yürüyüş için neden bu kadar hazırlanıyor ?Bugün 6 Ağustos.Arazı ilk gördüğüm gün.Yani bir nevi tanışığımız gün.

Onun bunu unutmamış olmasını istiyordum.Bina da ilk kez bugünün akşamı görmüştüm o yeşil gözlerini.O andan etkilemişti beni.

Sırıtışımı silerek kapının önünde beyaz spor ayakkabılarımı giydim.Kapıyı açıp dışarı çıktığım da arazın kapının önünde beni bekliyor olmasını beklemiyordum.

İster istemez onu baştan aşağı süzdüm.Eşofmanla gelmesini beklerken o üzerini değiştirmiş onun yerine bir tişört ve pantolon giymişti.Bu hali bile ayrı karizmatikti.

Ben onu süzmeyi bitirmiştim ama o beni süzmeyi bitiremiyordu.E haklıydı tabi adamın karşısına her gün böyle çıkmıyorduk.Gözleri makyaj yaptığım yüzümde gereğinden uzun gezindiğinde utanmadan edemedim.Fazla mı abartmıştım ?

”Çok güzel olmuşsun.”Sesi fısıltı halinde çıkmıştı.Gerçekten fazla etkilenmişti galiba.Yanına yanaşıp elini tuttum.

”Teşekkür ederim.Şimdi…yürüyüşe çıkalım mı ?”

”Bı yürüyüşten sağ çıkarsak iyidir.”Sesi kısıktı ama ben onu duymuştum ve bu kıkırdamama sebep olmuştu.

Bizi oldukça garip bir gün bekliyordu.

*****

SELOOOOO

Size bol romantikli cilveli bir bölüm getirdim demiştim.Bence dediğim gibi bir bölümdü.

Ben fark ettim ki ben böyle bölümleri daha istekli yazıyorum.Dram yazmak bana göre değil arkadaşlar ben cilve yazarıyım DISMLXŞAŞD.

Eeee bölümü nasıl buldunuz ?

Dediğim gibi bol bol yorumlarınızı bekliyorum.Lütfen aktifliğimizi kaybetmeyelim.

Bu arada bu bölümde tarih 6 Ağustos diye geçiyor ama gerçekte öyle değil kitapla günümüzde ki aylar aynı şekilde işlemiyor hani haberiniz olsun.

Ya sizce de bu Araz tam yemelik değil mi ya çok tatlıııııı

Ama maalesef kızlar onu bizden önce kaptılar🤧

Diğer bölüm çok daha eğlenceli olacak yine genellikle Araz Minela sahnesi okuyacağız.EN SEVDİĞİM EN SEVDİĞİM dediğinizi duyar gibiyim.

O zaman oy sınırını geçmeyi unutmuyorsunuz.

Sizi seviyorum))))

Yıldıza basmayı unutmayın✨💕