61.Yüzbaşı

Oy sınırı;45*

!YAZIM HATASI VARSA KUSURA BAKMAYIN DÜZENLİYEMEDİM!

Yine ben geldimmmm.Size bölüm getirdim.Bu bölüm diğeri kadar uzun olmadı ama normal uzunlukta.

Bir sürü yorum yapmanızı istiyorum bol bol bol.Aynı zamanda bol bol bol oy istiyorum.

Okul açılmadan 60 bin olmam gibi hedeflerim vardı ama olmayacak gibi.55 bin falan oluruz.Ama yine de destek verirseniz sevinirim.

Bu bölümde bir şey olacak.Ama güzel bir şey olacak.Onu okuyup göreceksiniz.

Yorumları ve oyları bekliyorum.

Keyifli okumalar …
*******

Aynadan son kez üniformamın yakasını düzeltip odamın kapısına yöneldim.Abimin dakikalardır devam eden bağırışları sürüyordu.

”Kızım saat daha kaç oldu hala gelemedin ?!”Göz devirerek Çelik kapının yanına bıraktığım postalları aldım.Askeriyeye abimle geçecektik.O önceden hazırlandığı ve beni beklemek durumunda kaldığı için söyleniyordu.

Postallarımı bağlayarak çöktüğüm yerden kalktım.Abim kapının önünde bekliyordu beni.Her zaman yaşanan o klasik andaydık.

Ama bugün çok daha mutluydum.Çünkü yeşil gözlüm görevine geri dönüyordu.Yaraları artık ona ağrı yapmıyordu ve kendisini yeterince dinç hissetmekteydi.Artık gelip komutanlığı üstlenebilirdi.

Gönül isterdi ki askeriyeye onunla gitmek ama abimin buna hoşgörü ile yaklaşacağını düşünmüyordum.Hem belki araz askeriyeye benden önce gitmiş olabilirdi,ama yine de onunla gitme isteğini bastıramıyordum.

”Keşke araz da bizimle gelseydi.”dediğimde abimin korkutucu bakışları üzerimdeydi.

”Yürü Minela yürü,sabah sabah sinirlerimi bozma.”Beyefendinin sinirleri hep bozuktu ama sustum.Abimle beraber yola çıktık.Yolculuğumuz sessiz ama akıcı ilerlemişti.Askeriyeye vardığımızda arabadan inip hızlı adımlarla binaya doğru yürüdüm.Yeşil gözlümü görmem gereken konular vardı.

”Umarım bu aceleci adımlarının sebebi o kenafir gözlü değildir.”Abimin arkadan gelen sesi imalıydı.Adımlarımı yavaşlatarak onun bana yetişmesini sağladım.

”Yok abicim,tamamen meslek aşkından.”

Ya da yeşil göz aşkından.

”Öyle olsun bakalım.”Askeriyeye girdiğimizde abim kendi alanına yönelirken ben terasa ilerlemiştim.Herkesin orada olduğunu düşünüyordum.Ama öyle olmadı.Terasa çıktığımda evet bizim tim oradaydı ama Araz aralarında yoktu.

”Araz nerede ?”diye sorduğumda ise nerede olduğunu bilmediklerini söylemişlerdi.Surat asarak koğuşa ilerledim.Neredeydi bu adam ?

Odanın içine girdiğimde burası da boştu.Ofladım.Gözlerimi kısarak boş boş pencereye bakmaya başladım.Acaba Araz başka bir yere mi gitmişti ?

”Neredesin be adam neredesin ?”diye söylendim kendi kendime.Arkamdan bir ses duyunca yerimden sıçradım.

”Birileri beni mi arıyor ?”Elimi kalbime götürerek yüzümü araza döndüm.Tek omzunu dolaba yaslamış ve kollarını göğsünde birleştirmişti.Uzun zaman sonra onu kamuflajların içinde görmek kalbimi sekteye uğratmıştı.

”Ay yeşil gözlüm öyle sessiz sessiz gelinir mi ya ?Aklımı aldın!”Yaslandığı yerden doğrulup bana yaklaştı.

”Durumu eşitledim işte.Sen benim aklımı almıştın,şimdi de ben seninkini aldım.”Kollarını belime sardığında cilveli bir şekilde gülümseyerek işaret parmağımı göğsüne bastırdım.

”Yalnız ben sadece aklınla yetinemem.Burası da lazım bana.”Elimi avucuna alarak hızla atan kalbine bastırdı.

”Burası zaten sana ait.Sen hariç herkese kapıları kapalı.Aklımında kalbiminde sahibi sensin.”Aşkla baktım yeşil gözlerine.Askeriyedeydik ve her an birisi gelebilirdi.Hoş muydu yaptıkları ?

”Bak bak duyuyor musun ?”Kaşlarımı çattım.

”Neyi ?”

”Kalbimin sesini.Dinle bak Minela diye atıyor.Nasıl da istekli görüyor musun ?”Kahkaha atarak omzuna vurdum.

”Sen çok fırsatçı bir adamsın.”

”Konu sensen fırsatçı olmamak mümkün değil.”Biraz daha sırıtırsam çenem kopacaktı.Artık o noktaya gelmiştik yani.Kollarını belimden çekerek ondan ayrıldım.

”Tamam canım bu kadar romantizm yeter.Birisine yakalanmak isteyeceğim son şey bile değil.Biliyorsun ki askeriye de bir olay çok hızlı yayılıyor ve farklı anlamlar çıkarılıyor.”

”Haklısın güzelim.Ama işte içimde ki o aşık Araz rahat duramıyor.”Bunu söylerken dudak büzmüştü.Her zaman yaptığım gibi iki yanağını avucuma alarak sıktım.

”Minela dur yapma.”sesi o kadar garip çıkmıştı gülmeden edemedim.Yanaklarını serbest bıraktığımda yanaklarının kızardığını fark ettim.Çok hızlı bir şekilde yanağına ufacık tüy kadar bir öpücük kondurdum.Evet ufaktı ama etkisi büyüktü.Araz yine öyle kalmıştı.

Alt dudağımı ısırarak odadan kaçmak için kapıya yöneldim.Üçüncü adımımda Araz tarafından durdurulmuştum.

”Öyle öpüp kaçmak yakıştı mı size üsteğmenim ?”Fısıltı şeklinde söylemişti bu sözleri.Ama ben duymuştum tabi ki.

”Bunun cezasını sonra keseceğim.Şimdi albayın yanına gitmemiz gerekiyor.”

”Neden ki ?”

”Bende tam bilmiyorum ama önemli bir şey dedi.”

”İyi gidelim o zaman.”

Beraber odadan çıkıp ilerlemeye başladık.Araz bu sırada göktuncu arayıp toplantı odasına geçmelerini söylemişti.Odanın önüne geldiğimizde Araz önceliği bana verdi.

Kapıyı açıp odaya girdiğimde sadece bizim tim vardı.Arazı gören Yiğithan koltuktan ayaklanıp birden araza sarılınca güldüm.

”Hoş geldiniz be komutanım.Valla özlettiniz kendinizi.”Araz gülerek Yiğithanın sırtına vurdu.

”Gelmem sizin için hoş mu olacak orasını göreceğiz ?”Herkes tek tek araza hoşgeldin dediğinde bu Faslı bitirmiştik.Sandalyelere oturarak babamın gelmesini bekledik.

”Acaba görev mi var ?”diye sordu Sinan.

”Sanmam.Araz daha yeni döndü.Henüz göreve gitmeyiz.”dedim onun tezini çürüterek.

”Valla ben albayın ne diyeceğini çok merak ediyorum.Sürpriz falan bir şeyler dedi.”dedi Kaan.Evet babam araza bir sürprizi olduğundan bahsetmişti ama kimse ne olduğunu bilmiyordu.

Odanın kapısı açılınca hepimiz ayaklandık.Gelen kişi babamdı.Hazır ol duruşuna geçtik.

”Oturabilirsiniz çocuklar.”Hepimiz tekrar yerimize oturduk.Masanın baş köşesinde babam oturuyordu.

”Şimdi hepiniz neden burada toplandığımızı merak ediyorsunuz.”diye başladı babam.”Aslında bu konu komutanınızla alakalı ama onda sizinle beraber öğrensin istedim.”Merakla araza baktım.İçimde garip bir heyecan vardı.

Babam sandalyesinden kalkıp bize döndü sonra da araza baktı.

”Geç buraya kızılkurt.”Araz tedirgin olarak ayağa kalktığında bende tedirgin olmuştum.Babam o kadar ciddi bakıyordu ki arazı sıra dayağına çekecek gibiydi.

Araz gidip babamın karşısına dikildiğinde asker selamı verdi.

”Emredin komutanım!”dedi sert bir ses ile.Bu halinin de ayrı çekici oluşu gözümden kaçmamıştı.Ama dikkatimi onlara verdim.

”Bundan yaklaşık iki ay önce yaşanan bir patlama da esir düştün.Günlerce seni aradık ama bulamadık.Bir ayın sonunda yerini tespit ettik.Ama sen bunları bilmeden,o yaralı halinle kendi çapında bir şey yaptın.Fakat onun bize etkisi büyük oldu.Seni esir alan itleri yani aylardır aranan kırmızı bültenli herifleri patlattın.Bunu intikam için yaptın ama bizi büyük bir dertten kurtardın.Ve bunu tek başına yaptın.Plansız,desteksiz bir şekilde.Evet bunu bir emir almadan yaptın ama üzerinde ki üniforma ile yaptın.Bunun sana elbet ki bir dönüşü oldu.”Babamın sözlerinin nereye gideceğini bilmeden dinlemeye devam ettim.

“Üsteğmen Araz Kızılkurt, gösterdiğin cesaretten ve vatanına olan bağlılığından dolayı bugünden itibaren kıdemin yükseltilmiştir. Artık Türk Silahlı Kuvvetleri’nde Yüzbaşı rütbesiyle görev yapacaksın. Bu rütbenin ağırlığını taşıyacağına, disiplininden ve sorumluluğundan taviz vermeyeceğine inanıyorum.Yeni rütben hayırlı olsun Yüzbaşı Kızılkurt.”

Bu babamın son sözleri ve odada ki sessizliğin sebebi olmuştu.Ben öylece donmuş kalmıştım.Ama en büyük şoku şüphesiz Araz yaşıyordu.

Yüzümde gururlu bir tebessüm oluştu.Yüzbaşı demişti babam.Benim yeşil gözlüm artık yüzbaşıydı öyle mi ?

”Saolun komutanım!”Dedi Araz sesini ciddi tutmaya çalışarak.Ama yüzünde ki ifade o kadar şaşkındı ki hala şoktan çıkamamıştı.

Babam arazın omzuna babacan bir tavırla iki kez vurdu.O da gurur duyuyordu Araz ile.Sonra masa da ki ne olduğunu bilmediğim siyah kutuyu alıp araza uzattı.

”Omzunda ki üç yıldızı hakkı ile taşıyacağına güvenim sonsuz.Bu üniforma artık senin evlat.Vatanına hizmetin ödülünü al bakalım.”Araz sadece emire uyarak kutuyu kavradı.Ama bunu yaparken eli titremişti.

”Teşekkür ederim komutanım!”Babam bu sefer bize döndü.

”Hadi kendinize iyi bakın çocuklar .”Babam odadan çıktığında hiç vakit kaybetmedim.Sandalyeden kalktığım gibi arazın boynuna atladım.Elinde ki kutuyu umursamamıştım.Araz hala gerçekliği kavrayamamış olmalı ki sarılışıma karşılık vermemişti.

“Tebrik ederim sevgilim.”Sesimle kendine geldiğinde önce elinde ki kutuya baktı.Sonra bana.

”Yüzbaşı mı olmuşum ?”Dolu gözlerimle kafamı salladım.

“Yeni rütben hayırlı oldun yüzbaşım.”

Kutuyu masaya bırakıp bana sımsıkı sarıldı.Biliyordum ki oda kendisi ile çok gurur duyuyordu.

”Aslan komutanım benim be!Helal olsun size.”Göktuncun sesi ile birbirimizden ayrıldık.Gözlerim mutlulukla dolmuştu ama umursamadım.

“Komutanım durdunuz durdunuz turnayı on ikiden vurdunuz.Size de yüzbaşılık yakışır.”diye ekledi Anıl.

”Hepinize teşekkürler.”dedi Araz.Yiğithan heyecanla atladı.

”Komutanım öyle kuru bir tebrikle olmaz.Bunu bugün kutlamalıyız.”

”Gerek yok öyle bir şeye.”diye geçiştirdi Araz.Bu sefer ben itiraz ettim.

”Hayır var.Benim sevgilim yüzbaşı olmuş.Bunu tabi ki kutlayacağız.Yiğithan sen güzelinden bir mekan seç,akşam toplanırız.”Araz benim sözlerime itiraz etmedi.Sadece tebessüm etti.

”O iş bende.Bugün var ya çok güzel eğleneceğiz.”

”Abartıya gerek yok.”dedi Araz.Yiğithanın onu dinleyeceğini pek sanmıyordum.Kendisi fazlası ile coşmuştu.

Tim mekan için derin bir kargaşaya girerken araza baktım.Öylece kutuya bakıyordu.Belki bir hayaldi bu onun için.

”Sen bunu fazlasıyla hakettin kızılkurt.Bu formayı taşımak sana yakışacak.”Tek kolunu omzuna dolayarak beni kendine çekti ve saçlarıma öpücük kondurdu.

”Senin hiç haberin yok muydu bundan ?”Kafamı iki yana salladım.

”Hayır.Yani babama bir kaç kez sormuştum ama söylememişti.Hepimizin aynı anda öğrenmesini istiyordu demek ki.”

”Hala gerçek olduğuna inanamıyorum.”dedi.Evet gerçekten inanamıyor gibi bakıyordu.

”O formayı giydiğin zaman anlayacaksın.Ya şuan o kadar mutluyum ki elime mikrofon alıp ‘Yeşil gözlüm yüzbaşı’oldu diye bağırasım var.”Araz güldü bu halime.

“Şimdi burada rütbe atladım.İleride de kalbinde rütbe atlayacağım inşallah.”

******

Aynadan son bir kez kendime baktım.Birazdan çıkacak ve Yiğithanın ayarladığı mekana geçecektik.Umarım bize uygun olmayan bir mekan seçmemiştir.Eğer ki tahmin ettiğim gibi bir şey seçtiyse onu boğardım.

Ağustosu bitirmiş,Eylül ayına girmiştik.Ama havalar tam soğumamıştı.O yüzden üzerimde güzel bir bluz ve kot pantolon vardı.Şık ve rahat giyinmek istemiştim.

Bugün sadece timdekiler değil,onların sevgilileri de geliyordu.Sumru falan da gelecekti ek olarak.Sadece Kenan abi ailesinden dolayı gelemeyecekti.

”Abi ben hazırım.”diye seslendim içeriye.Tabiki abim de geliyor.Sizce o beni arazla yalnız bırakır mı ?

”Tamam bende hazırım.”Abim odadan çıktığında beni gördü.Beni baştan aşağı süzünce endişelendim.Kötü mü olmuştum ?

”Abisinin gülü sen o kenafir göz için mi bu kadar hazırlanıyorsun ?”

”Abi ne alakası var ?Hazırlanmadım bile.Basit bir şekilde giyindim.Bak bugün morelimi bozacak hiçbir şey yapma.”Ağzının içinde bir şeyler mırıldanarak kapıya ilerledi.Bende hemen arkasından çıkmıştım onun.

Bu sefer Araz abim ve ben aynı araba ile gidecektik.Biraz kritik bir ortam olacaktı ama yapacak bir şey yoktu.Abim ayakkabısını giydiği esnada karşı dairenin kapısı açılmıştı.Ayakta dikilen ben hemen oraya baktım.İçeriden yeşil gözlüm çıkmıştı tabi ki.

Kafasını kaldırıp beni görünce baştan aşağı süzdü.Bende onu süzdüm.O da benim gibi basit bir kombin yapmıştı.Pantolon ve tişörtten oluşuyordu.

Birbirimizi süzdükten sonra bakışmaya başladık.Cilveli bakışlar atıyordum ona.O da gülümsüyordu bu bakışlarıma.

”Bakışmayın lan!”Abim birden bağırınca irkildim.Tamamen araza dalmış ve abimin varlığını unutmuştum.Hemen bakışlarımı arazdan çektim.Abim evin kapısını çekip önden ilerlemeye başladı.Bizde arkasından gidiyorduk.

Otoparka indiğimizde sürücü tarafına yönelmiştim ama abim beni durdurdu ve arka koltuğa oturmamı söyledi.Araz ve abim önde oturacak arabayı abim sürecekti.

Yola başladığımızda araba sessizdi.Arkada kös kös oturuyordum.Yolu izlemeye dalmıştım ki arazın koltuk kenarından bana elini uzattığını gördüm.Abim bunu göremiyordu çünkü Araz kapı ile koltuk arasında ki bölümden uzatmıştı.

Sırıtmamı gizlemeden elini kavradım.Yüzünü göremiyordum ama onun da gülümsediğini emindim.Parmakları elimin üzerini okşuyordu.

”Nerede lan bu mekan ?”diye söylendi abim.Bayadır ilerliyorduk ama bir türlü varamamıştık.Umarım Yiğithan eli yüzü düzgün bir yer seçmiştir.

”Buradan sağa dönmen lazım.”dedi Araz.Abim ters bir bakış attı.

”Biliyoruz herhalde.”dedi ama bilmediğini biliyordum.Sadece araza pas vermemeye çalışıyordu.

”Güzelim konumu bana tekrar atar mısın?”Telefonumu elime almıştım ki araba ani fren yapınca kemerim olmasına rağmen öne savrulmuştum.

”Ne dedin sen ?!”diye bağırdı abim araza dönerek.Aynı zamanda tek elini yumruk yapmış havaya kaldırmıştı.

”Ay abi indir o elini saçmalama!”dedim ama beni duymadı.

”Sen ister kabullen ister kabullenme demir,biz Minela ile sevgiliyiz.”Araz resmen ateşe elinde barutla gidiyordu.Abimin araza vuracağına kendimi hazırlamıştım ki abim yumruğunu kendine çekerek ısırdı.

”Kahretsin lan kahretsin!”Aynadan benimle göz göze geldi.

”Yanımda ki şu herife sırf sen üzülme diye katlanıyorum.Yoksa bu arabadan çıkamazdı.”

”Canım abimsin sen benim!”dedim.Şuan bu noktada onun huyuna gitmek bizim hayrımızaydı.

Bin bir türlü çaba ile mekanı bulduğumuzda arabadan indik.En geç gelen bizdik büyük ihtimalle.Geldiğimiz yere dıştan bakınca gayet normal bir çay bahçesine benziyordu.Hem Kapalı hem de açık alanı vardı.

Araz yanıma gelip elimi tutmuştu ki abim ellerimize vurarak ayırdı.

”Tamam falan dedik diye sakinleştim sanmayın.Temas etmenizi istemiyorum.”Abim benim koluma girerek beni önden yürütmeye başladı.Yeşil gözlüm arkadan geliyordu mecbur.

İçeri girdiğimizde geniş bir masada bizimkilerin oturduğunu gördük.Kalabalık olduğumuz için üç masa birleşmişti.

”Ve bu gecenin star yıldızı geldi.”Dedi Yiğithan arazı gördüğü zaman.Araz utandığı için gözlerini kaçırıyordu.

”Komutanımıza kocaman bir alkış alalım.”diye ona uydu Sinan.Bende onlara uyup alkışladım.Etrafta ki insanlar bize bakıyordu.

”Hepinize teşekkürler ama lütfen alkışlamayın.”dedi Araz.O da farkındaydı dikkat çektiğimizin.Masaya geçip oturduğumuzda Araz yanıma yönelmişti fakat abim onu kenara iterek benim yanıma oturmuştu.Araz da abimin yanına oturmak zorunda kalmıştı.

”Ayol seninki yüzbaşı olmuş!”hemen yanımda oturan sumrunun sesi kısıktı.Sırıttım.

”Eee kimin sevgilisi ?”diye karşılık verdim.Sumru güldü dediklerime.

”Milletin sevgilisi yüzbaşı oluyor ama benim daha sevgilim bile yok.”diye yakındı.O sırada gözlerim anılı buldu.Erkeklerin arasında dönen muhabbeti dinliyordu.

”Biraz etrafına mı baksan ?”diye sordum Sumruya.O da benim işaret ettiğim yere bakınca anılı gördü.Hemen olduğu yerde dikleşti.

”Saçmalama Minela,”dedi.”Abim anılı mahveder.Hem bizim aramızda öyle bir şey olamaz ki.”

”O niyeymiş ?”

”Bir kere çok zıttız.Ben sürekli bir şeyler yaparım rahat durmam ama Anıl daha sakin bir insan.Anlaşamayız ki!”

”Bilemeyiz ki.Yani ikinizi yan yana getirince uyumlusunuz bence.”Sumru yeterince gergin olduğu için kafasını iki yana salladı.

”Kapatalım bu konuyu.”

”Ya siz aranızda ne konuşuyorsunuz ?Bizi dışlıyor musunuz yoksa ?”Parlanın yalancı bir sitem barındıran sesini duyunca ona döndüm.Dört kız aynı masada oturuyorduk.Erkekler tamamen kendi dünyalarındaydı zaten.

”Hiç.Sumrunun kısmetini konuşuyorduk.”Sumru birden kolumu sıkınca güldüm.

”Ne var be ?Yalan mı sanki ?”

”Ay yoksa birimi var ?”diye sordu Parla heyecanla.Sumru kızarmıştı.Bu konuyu şuan konuşamayacağımız için erteledim.

”Bunları sonra konuşalım.Ortam müsait değil.”dedim.

”Ya size bir şey söyleyeceğim.”dedi Açelya.O da biraz stresli duruyordu.

”Söyle bakalım açelim.Söyle de şu iki hatun bakışlarını benden çeksin.”dedi Sumru.Biraz onu radarımıza almış olabilirdik.

”Ya Kaan beni ailesi ile tanıştıracak.”dedi açelya pat diye.Hani neredeyse 2 buçuk aydır beraberlerdi.

”Kız ne güzel işte ?Tanışırsınız hem ben eminim ailesi seni çok beğenir.”Açelya bakışlarını ellerine indirdi.

”Öyle değil işte.Ailesini tanımıyorum yani bu çok stresli bir durum benim için.Ya beni beğenmezlerse diye kafayı yiyeceğim.”Uzanıp açelyanın elini sıktım.

”Canım benim böyle hissetmen normal.Ama bence biz bu olayları şimdi konuşmayalım.Anlaşılan herkesin anlatacak bir şeyi var.O yüzden en kısa sürede toplanıp kız gecesi yapıyoruz.”Bu teklifim hepsini gülümsetti.Üç gün içerisinde kız gecesi yapma kararı aldık.

Sumru yeni tırnak yaptırmak istediğini söyleyince bu sefer bu konudan konuşmaya başladık.Herkes farklı modeller öneriyordu.Parla bir kaç modeli telefonundan gösterirken benim telefonuma bildirim geldi.

Yeşil gözlüm;Sohbet sardı galiba ?

Gülümsedim.Aramızda abim olmasa beraber sohbet ediyor olabilirdik.

Ben;Evet,kızlarla sohbet etmeyi özlemişim.

Yeşil gözlüm;Abin sohbet arasında bana laf çakıp duruyor.Futbol konuşurken konu anlamadığım bir şekilde benim gözlerime geldi:Sanırım gözlerimi sevmiyor.

Ben;Senin gözlerin abime göre bir tehdit ile eş değer.O gözlerini iyi koru kızılkurt.Abim her an onları oyabilir.

Bu son yazdıklarımdı.Mesaj uygulamasından çıkıp tekrar kızların sohbetine dahil olmuştum.Bir şeyler içip sohbet ettikten sonra mekanda dans müziği çalmaya başlayınca önce göktunç parlayı dansa kaldırmıştı.Sonra ona eşlik olarak Kaan ve açelya kalkmıştı.

Arazla dans etmeyi deli gibi istiyordum.Ama abim gibi bir tehdit vardı ortada.Yine de belki izin verirdi değil mi ?

Araz sandalyesini geriye doğru çekip ayağa kalktı.Yanıma geldiğinde teklif edeceğini anlamıştım.

”Bu dansı bana lütfeder misiniz İzmir güzeli ?”Tedirgin bir şekilde abime baktım.Yanında olmama rağmen bize değil telefonuna bakıyordu.

”Merak etme güzelim,abinden onay aldım.”Bu adamın her şeyi düşünerek hareket etmesi beni deli ediyordu.Bu kadar düşünceli bir adam kolay kolay bulunmazdı cidden.

Beraber dans eden iki çiftin yanına gidip dans etmeye başladık.Dans ederken sessizdik,sadece bakışıyorduk.

”Söylemeden duramam,bugün de çok güzelsin.”Yanaklarıma kan hücum etti.Benim gibi birisi minik bir iltifatla nasıl bu kadar utanabilirdi ki ?

”Sende çok yakışıklısın.Ve bu kadar yakışıklı olman benim ciddi derecede sinirimi bozuyor.Çünkü seni bir tek ben değil herkes görüyor.Birde görmekle kalmıyorlar bile bile bakıyorlar.”Küçük isyanıma kahkaha ile karşılık verdi.

”Ya sen niye gülüyorsun ?Bana destek çıksana!”

”Ama çok tatlısın.”Dirseğimi karnına geçirdiğimde suratını buruşturdu.

”İnan bana hiç tatlı olmayan taraflarım da var.”

”İnandım yavrum.”

”Acımadı dimi canın ?”Hemen anında yumuşamama güldü.

”Karnımda bir delik oluşması dışında bir sorun yok.”

”Ya öyle deme ya!”

“Abin bize bakıyor.”Bize bakacağını Tabiki de biliyordum.

”Onun böyle davranmasından rahatsız olmuyorsun dimi ?”diye sordum alacağım cevaptan korkarak.Neyse ki Araz kafasını iki yana salladı.

”Bu çok normal bir şey.Abin seni kısıtlamadan bir sınır çiziyor.Bence çok haklı.Çünkü birisi gözümün önünde kız kardeşimle sevgili olacak olursa bende aynı tepkiyi veririm.”Abimden rahatsız olmaması rahatlamamı sağlamıştı.

“Ne diyorsun lan sen ?!”Anılın bağıran sesini duyunca dans etmeyi bırakıp masaya döndük.

Anıl karşı masadan pek de ayık durmayan bir adamın yakasına yapışmıştı.Sumru da anılın kolunu tutmuş adamı bırakması gerektiğini söylüyordu.Abim de onlarla beraber ayaklanmıştı ama karşı masada mi adamlara çok pis bakıyordu.

”Sen benim sevgilime ne diyorsun lan ?!”Anılın son sözleri herkesin durmasına sebep oldu.Ama en büyük şoku yaşayan kişi mekanın kapısından içeri giren ve anılın son sözlerini duyup donakalan sinandı.

Ortalık çok fena karışacaktı!

********

Bir bölümü daha bitirdikkk

Nasıldı ?Beğendiniz mi ?Ya bu bölüm geç geldi oy sınırından dolayı.Ve bir şey diyeyim mi ben bu bölümde ne yazacağımı bilemedim o yüzden biraz rastgele oldu.

Amaaaaaa Araz artık yüzbaşıııııııı

Yakışır benim yeşil gözlü aslanıma KDÖAŞLXŞA.

Bol bol bolllll yorumlarınızı bekliyorum.Okul açılmadan önce bir bölüm daha atar sonra da haftalık düzene döneriz gibi duruyor.

Sizi seviyorum.

Yıldıza basmayı unutmayın ✨💕