Tuvale iÅŸlenen her leke
öykümüzü renklendiriyor
beyaz belleÄŸimizde.

O'nun gümüş göğsünün
yanılsamasıyla yansıyoruz
düş denizine.

Öyle küskün
bir zamanı tutuyor ki,
parmakların ağlamasından korkuyoruz.

Fakat gafil gümüş-kız,
sudan ne çok utanıyor;
oysa ıslaklığı kursağımıza tıkayacak ıslıklarımızı.

-eski bir sevda en çok hüzne yakındır-

ayrık sevgililer ki balıktırlar;
kendi hüzünlerinde boğulurlar,
ne ölürler, ne yaşarlar.