26. Bölüm

Yavuz nerede yine iş peşinde...

Koşarak içeri girmiştim. Gözlerim Yavuz’u aradı. Yavuz arka masada önünde fıstık gibi bir kızla oturuyor gülüşüp çay içiyordu. Bağırarak yanına gittim. Ve bacağına yapıştım.

“Bunu bana nasıl yaparsın kardeşimmm!”dedim sağa sola sallanarak

“Lan Hakan senin burda ne işin var?!”dedi Yavuz

“Beni nasıl aldatırsın?!”dedim

Alp beni tutup kaldırdı.

“Ulan siz sevgili bile değilsiniz”dedi Alp

Seren ortaya atladı.

“Bu kız kim Yavuz!”dedi

Yavuz’a baktım. İlk kez bu kadar rahattı. Seren bağırıyordu. Yavuz rahattı ilginç bir durum vardı.

“Aşkım en yakın arkadaşım sen kıskanırsın diye söylemek istemedim buraya taşınmışlar”dedi Yavuz

Bağırdım ve elimi anlıma koydum.

“Yavuz beni bir daha aldatmış?!”dedim kendimi Alp’in kollarına bıraktım.

“Lan aptal seni aldatamaz sevgili değilsiniz dedim ya!”dedi Alp beni kaldırırken

“Doğru haklısın”dedim

Seren Yavuz’a çıkışıyordu.

“Ne demek arkadaşın?!”dedi Seren

“4-5 yıldır arkadaşım hayatım bak seninle tanıştırcaktım hatta”dedi

Kız ayağa kalktı.

“Sorun varsa gideyim ben Yavuz sevgilin olduğunu bilmiyordum”dedi kız

“Ya kanka anlaşırsınız şuan biraz kıskançlık yapıyor “dedi Yavuz

“Sevgilisi olan biriyle samimi olmak birde oturup çay içmek çok doğru değil Yavuz yinede teşekkür ederim”dedi kız çantasını alıp çıkarken

“Bak gör gör kız ne kadar haklı konuşuyor “dedi Seren

“Aşkım çok samimi arkadaşım sadece arkadaşım yemin ederim sadece çay içtik o kadar”dedi Yavuz

“Kız arkadaşımla buluşcam deseydin!”dedi Seren

“Ama o zaman yanlış anlar yada kızardın bir kerelik buluştum zaten”dedi Yavuz ayağa kalkarken

“Çağla bekle Çağla “dedi diğer kızın peşinden koşarken

“Ya görüyor musun o kızın peşinden gitti kesin bişey var”dedi Seren

“Bende inananıyorum ama ya aldatıyorsa cidden”dedi Alp

“Yok ben kardeşimi tanıyorum tepkilerinden belli arkadaşı merak etme yenge ama değer verdiği arkadaşı sanırım “dedim

“Neyse hadi gidelim canımız yeterince sıkıldı”dedi Yasemin

Hepimiz beraber kafeden çıkıp evlere dağıldık.

~Yavuz’dan

Durum iyice karışmıştı. Seren’e kız arkadaşımla buluşcam desem kıskanacağını biliyorum. Uzun yıllardır samimi olduğum bir kızdı Çağla. Değer verdiğim bir arkadaşımdı. Ama hiç bir zaman benim için arkadaştan öte olmamıştı. Seren’in gönlünü almam gerekiyordu. Çünkü ne olursa olsun yalan söylemiştim. Ama içgüdüsel olarak Çağla’nın peşinden koştum. Çağla’yı sokağın aşağısında yakalamıştım. Kolunu tutup kendime çevirdim.

“Çağla beni bir dinler misin?!”dedim

Durdu ve bana baktı.

“Dinliyorum Yavuz ne var?”dedi

“Bak kız arkadaşım olması bizim arkadaşlık bağımızı zedelemez anlatabiliyor muyum ikiniz yeri bende ayrı sen benim arkadaşım kardeşim dostumsun oda kız arkadaşım”dedim

“Bende benim varlığımın aranızı bozmasını istemiyorum Yavuz anladın mı?”dedi Çağla

“Hayır öyle bişey olmayacak ben durumu çözücem ve açıklıcam Seren’le sizi tanıştırcam anladın mı?”dedim

“Tanışırız ama eskisi kadar samimi olamayız çünkü sevgilin var”dedi

“Tamam peki nasıl istersen”dedim

Kolunu bıraktım o giderken bende koşarak lokantaya döndüm. Motora bindim ve çiçekçiye gittim. Bu hata çiçekle telafi olmaz ama yinede şansımı denemek gerek dedim ve Seren’e bir buket çiçek yollattım. Sonra dışarı çıktım ve motora yaslandım. Seren’i aradım. Ama meşgule attı.

Ben:Aşkım açar mısın lütfen?

Yazdım ve bekledim görüldü yemiştim.

Ben:Aşkım lütfen kendimi açıklamama izin ver

Bekledim ve yine görüldü yemiştim.

Ben:Evine geliyorum

Seren’im:Gelme Çağla’nın evine git sen

Yazdı ve ben daha bişey demeden engelledi. Ah be kızım ne inatçısın ...

Derin bir nefes aldım ve motora bindim . Seren’lerin evine sürdüm. Hatamı biliyordum ama en azından açıklamam için bir şans verebilirdi. Çağla benim sadece arkadaşımdı ya sadece arkadaşım ben Seren’i asla aldatmazdım. Böyle düşünmesi kırıcıydı ama oda kendince haklıydı. Olayın doğrusunu bilmediği için kırılmıştı. ..

Evlerinin önüne gelince durdum . Motordan inip kapıyı çaldım. Kapıyı Alp açtı.

“Merhaba kardeşim “dedim içeri girmeye yeltenirken

Alp eliyle beni durdurdu.

“Nereye Yavuz?”dedi

“İçeri kardeşim açıklama yapmam lazım Seren’e”dedim

“Yok Seren falan çık git gelme daha”dedi Alp

“O nasıl laf abi lütfen bir izin ver açıklayayım lütfen göründüğü gibi değil –“dedim ama nafile kapı yüzüme kapanmıştı.

Kapıya sertçe vurdum.

“Alp aç kapıyı lütfen!”dedim

Geri çekildim ve balkona baktım.

“Seren lütfen aşkım lütfen aşağı gel konuşalım! Seren!”diye bağırdım

Balkona çıkıp bana baktı. Elinde bir buket çiçek vardı. Çiçeğim büyük ihtimal gelmişti. Çiçeği kafama fırlattı. Elimdeki çiçeğe ve ona baktım.

“Bu çiçeğide Çağla’ya gönderirsin artık “dedi ve içeri girdi

Çiçeğe baktım. Böyle olmayacaktı başka yolunu bulmam lazımdı. Hakan’ı aradım ama meşguldü. Çünkü açmamıştı.

Ben:Hakan nerdesin?

Hakan:Yaseminleyim sonra konuşalım

Ben:Tamam

Son çare Çağla kalmıştı .

Ben: Çağla müsait misin?

Çağlaa:Evet noldu

Direk Çağla’yı aradım. Bir kaç çalmaya açtı.

“Noldu ne bu ses?”dedi

“Ya Seren beni engelledi dinlemiyorda”dedim

“Nasıl yani ayrıldınız mı?”dedi

“Bilmiyorum ayrılacak sanırım “dedim

“Çözüm bulalım aranızı düzeltmemiz lazım”dedi

Hayır anlamıyorum bizi barıştırmaya çalışan bir kızı nasıl kıskanabilir ki anlamıyorum yukarı baktım ve bağırdım.

“Seren!”dedim

“Ne bağırıyosun”dedi Çağla

“Serenlerin evinin önündeyimde”dedim

“ Kapıyı açmıyorsa salak mısın niye duruyorsun biraz vakit ver kıza “dedi

Haklıydı. Biraz vakit lazımdı. Motora bindim.

“Eve geçince ararım seni”dedim

“Olur görüşürüz “dedi ve kapattı.

Eve sürmeye başladım. Mahalleye gelince Hakan ile karşılaştım.

“Hakann!”dedim

“Lan nasıl yaparsın pu”dedi

“Lan aldatmadım sadece arkadaşım sana hep bahsediyordum ya Çağla yakın arkadaşım diye”dedim

“Ha o Çağla bu Çağla “dedi Hakan

Motoru bırakıp Hakanlara çıktık.

“Neyse konuştun mu Seren’le”dedi merdivenleri çıkarken

“Engelledi evine gittim kapıdan kovdular”dedim

“Bacadan girseydin”dedi Hakan

“Noel Baba mıyım ben Hakan”dedim

“Yılbaşı yaklaşıyor sonuçta çakmazlardı”dedi kapıyı açarken

“Bir kere mantıklı konuş ya”dedim içeri girerken

“Dalga geçiyorum ya keyfin yerine gelsin diye”dedi

İçeri girdik. Hakan’ın odasında oyun konsolu vardı. Konsolun başına geçip oyun oynamaya başladık. Bir kaç paket cipside orda yemiştik. Telefon çalıyordu. Ekrana bakmadan açtım.

“Efendim?”dedim

“Aşkım bak lütfen kendini açıkla ben dayanamıyorum “dedi Seren

Kumandayı hemen bıraktım.

“Aşkım bak valla yıllardır yakın arkadaşım olay çıkmasın diye söylemedim sizi tanıştırcam hatta lütfen bak bir şans ver anlıcaksın”dedim

“Peki dediğin gibi olsun yanlış bişey sezersem konuşmıcaksınız ama”dedi Seren

“Tamam aşkım dedigin gibi olsun”dedim ve kapattı.

Sonunda barışmıştık. Zevkle oyun oynamaya devam ettim. Çağla aradı.

“Hah tam zamanında aradın yarın sizi tanıştırcam”dedim

“Ne gerek vardı zaten samimi olmıcaz artık”dedi

“Çağla yarın dedim bitti”dedim

“İyi tamam be nerde”dedi

“Aynı lokantada hatta akşam gel “dedim

“İyi görüşürüz “dedi ve kapattı.

“Hakan akşam sizde gelin topluca ortam gerilir falan şimdi”dedim

Oyun bitince kalktım. Hakan’da onaylayıp gruba yazdı bende eve geçip hazırlandım. Sonuçta akşama hem önemli hem gergin bir buluşma vardı...