34. Bölüm

Geçmişin izleri ne olursa olsun değişmez...

Sandalyemle döndüm ona baktım.

“Hakan...”dedim burda olmasına şaşırarak

Uzun süredir onu görmüyordum. Engellediğim günden beri konuşmuyorduk. İçim bir garip olmuştu. Özlem panik yada ne diyeceğini bilememeydi benimki.. Bilmiyorum tek bildiğim onu her türlü özlediğimdi. Kapıyı kapatıp yanıma geldi. Öylece karşımda durdu. Sadece baktı bana öylece baktı ve bir söz bekledi benden ... Bunu gözlerinde görüyordum. Ayağa kalktım. Derin bir nefes aldım ve masanın etrafını dolanıp tam karşısına geçtim. Aniden bana sarıldı. Sıkıca sarıldı. Hemde iki ayın özlemini giderircesine... Bende ona sarıldım. Her ne olursa olsun kan bağımız olmasada o benim kardeşimdi...

“Neden gittin neden yaptın bunu bana hiç mi düşünmedin beni?”dedi

“Düşündüm hepinizi herşeyi seni çok özledim özellikle seni”dedim ağlamamak için zor dururken

“Neden gelmedin o zaman neden onlarlasın görmüyor musun mahvoldum”dedi

“Özür dilerim..”diyebildim sadece

Geri çekildi bana baktı. Gözlerinde bir mutluluk vardı.

“Tribin bittiyse benim engeli açarsın herhalde kardeşim “dedi gülerek

Telefonu elime aldım engeli açıp ona gösterdim.

“Gördüğün gibi kardeşim”dedim gülerek

“Neyse Yasemin’i yanlız bırakmayayım”dedi ve çıkmak için yöneldi

Arkasından baktım. İçimi kemiren bir soru vardı.

“Hakan”dedim

Dönüp bana baktı.

“Evet kardeşim?”dedi merakla

“Bir şey sorucam...”dedim

Olduğu yerde kalıp bana baktı.

“Sor “dedi

“Seren... Seren’e noldu çok üzüldü mü?”dedim merakla

Olduğu yerde kaldı. Önce yutkundu sonra başka tarafa baktı. Bir süre sessiz kaldı.

“Noldu söylesene yoksa Seren’e bişey mi oldu?”dedim

“Hayır bir şey olmadı ama”dedi duraksayarak

Hakan’ın yakasına yapıştım.

“Söylesene ne oldu!”dedim

O sırada abim içeri girdi. Bizi o halde görünce panikle baktı. Hemen aramıza geldi.

“Müşterilerin buraya gelmesi yasak bir şikayetiniz varsa resepsiyona iletin”dedi hızlıca

“Var şikayetim sensin”dedi Hakan

“Abi dışarı çık!’dedim

“Yavuz bana bağırma!”dedi abim

“Burası benim odam müşteri demekki resepsiyonda halledememiş benim yanıma gelmiş çık dışarı”dedim

Sinirle bana baktı ve kapıya yumruk atarak çıktı. Bende Hakan’a döndüm.

“Lütfen söyle noldu ?”dedim

“Seren Yiğit abi ile sevgili oldu sanırım aralarında bir şey var”dedi Hakan utana sıkıla

“Ne demek Yiğit abi ile aralarında bir şey var şaka değil mi bu?”dedim

“Hayır gerçek bizde çok şaşırdık”dedi

“Ben onu unutamayayım o gitsin”dedim yumruğumu masaya vurarak

“Gitsin Yiğit abi ile ilişki yaşasın!”dedim

Hakan kolumdan tuttu beni masama oturttu.

“Sakin ol biraz bı dur”dedi

“Alp denen arkadaş ne yaptı bu konuda mutlulukla izledi değil mi?”dedim

“Yaşı biraz büyük senin için demiş sanırım”dedi

“Demiş sanırım derken?”dedim

“Senin gittiğin gün onunlada aramız bozuldu”dedi

“Al işte aklı geri bu çocuğun ya”dedim

“Başka ne oldu?”diye sordum

“Yasemin ile nişanlanıcaz haftaya”dedi

“Güzel hayırlı olsun kardeşim”dedim

“Sağol sağol da sen naptın?”dedi

“Aşk işi bende yok ben iş ev ev iş “dedim

“Seren üzüldü diye üzülüyordum da seni hızlı unuttu”dedi

“Hatırlatma şuan onu Yiğit abi ile onlar ne alaka ya”dedim

“Vallahi bilmiyorum ama sevgili olmuşlar yani bildiğim kadarıyla “dedi

“Benimkine göz dikmiş haberim yok”dedim

“Çağla ile olmadınız mı?”dedi

“Benim kalbim Seren’deyken gidip başkasıyla olamazdım”dedim

Hakan kalktı . Yasemin’i yanlız bırakmamak için erkenden gitmişti. Tabi benim aklım duyduklarımdaydı... Seren böyle bir şeyi bana nasıl yapmıştı.Kilitli çekmeceyi açtım. İkimizin fotoğrafını çerçeveletmiştim ona baktım. Fotoğrafına karşı konuştum. Başımı fotoğrafa yasladım.

“Bunu nasıl yaptın bana güzelim nasıl yaptın!”dedim sesim çatlarken

Fotoğrafı fırlatırcasına çekmeceye attım. Sonra çekmeceyi tekrar kilitledim. Ceketimi giyip aşağı indim. Abim ve Çağla yan yana oturuyordu. Karşılarına oturdum. Eğlence bitmiş herkes dağılmıştı. Onlarda belliki telaşla beni bekliyordu.

“Ne konuştunuz?”dedi abim temkinli bir şekilde

Masada kendime su doldurup dikledim.Sonra Çağla’ya baktım.

“O eski sevgilin varya onu dayakla adam ederim az kaldı”dedim

“Eski sevgilim?”dedi Çağla

“Hayırdır sen Çağla’yı mı kıskandın?”dedi Ayhan sırıtarak

“He ya çok kıskandım Çağla’yı benden önce nasıl çıkarsın diye dövücem”dedim dalga geçercesine

“Noldu kimden bahsediyorsun sen?”dedi Çağla

“Yiğit’ten “dedim sinirle konuşurken

Ayağa kalktım ve önümü kapattım. Hava soğumuştu. Motora binip eve geçtim.

~Alkan’dan

Yavuz kalkıp gitmişti. Çağla’ya baktım.

“Ben ne demeye çalıştığını anladım “dedi Ayça bize bir resim göstererek

“Seren’in yanındaki kim?”dedi Ayhan

“Yiğit..”dedim

“Yiğit ve Seren’in ne işi var bir arada”dedi Çağla

“Ne işleri var Çağla ben sana Yiğit’i salma demedim mi!”dedim sinirle ayağa kalkarken

“Ne bileyim ben sevgili olacaklarını!”dedi oda ayağa kalkarak

Ayhan ve Ayça bize bakınca geri oturduk. Bir süre sonra onlar gidince Çağla ile baş başa kaldık.

“Seni eve bırakayım çok geç oldu”dedim

“Ben kendim giderim”dedi Çağla önden koşar adımlarla giderken

“Çağla bekler misin?!”dedim arkasından yetişmeye çalışarak

Dışarı kadar onu takip ettim. Kolundan tutup kendime çektim.

“Çok geç oldu ben bırakırım konuşmamız lazım “dedim

Önce dik dik bana baktı sonra arabaya bindi.

“Umarım işe yarar bir fikrin vardır”dedi

Sürücü koltuğuna oturdum. Direksiyona yaslandım.

“Var yine Yavuz’un aklına gircez bunuda sen yapıcaksın “dedim arkama yaslanarak

“Ne yapıcam?”dedi bana bakarak

Bende anlatmaya başladım..

Anlattıktan sonra eve sürdüm. Onu eve bırakıp bende eve geçtim.

Sabah ister istemez stresli uyanmıştım. Etrafı kontrol etmek için otele gittim. Ama Yavuz’u etrafta bulamamıştım. Resepsiyona gittim.

“Yavuz bey geldi mi?”dedim

“Hayır Alkan bey gelmediler “dedi kız

Yavuz’u aradım ama meşgule attı. Sonra annemi aradım oda evde olmadığını söyledi. Hızla Çağla’nın numarasını tuşladım.

“Çağla Yavuz yok ortada!”dedim

“Sakin ol ben hallettim nerde olduğunu biliyorum”dedi

“Nasıl?”dedim

“Planı biraz değiştirmek zorunda kaldım daha doğrusu erkene çekmek zorunda kaldım”dedi ...