37. Bölüm

Sonlara doğru gelirken...

1 yıl sonra...

Bu kadar sürede neler oldu eminim merak ediyorsunuzdur. Ben Yasemin’le evleniyorum. Sonunda evleniyoruz. Yavuz ve Seren sonunda barışmıştı ve Alp bunu zor olsada kabullenmişti. Şaşırdığımız bir çift Alkan ve Çağla olmuştu. O kadar yaşanana rağmen mutlu sona yaklaşmak hepimizi heyecanlandırıyordu. Özellikle beni çünkü düğünüm bugündü. Aynaya bakıyordum. Kaçıncı kez baktığımı unutmuştum gerçi...

“Lan Hakan yeter oldun işte oğlum aynayla evlenceksin yakında “dedi Yavuz

“Ya bir terslik çıkarsa?!”dedim

“Amma panik yaptın ha bi sakin ol günün tadını çıkar oğlum “dedi Alp

Onlar konuşadursun ben heyecandan yerimde duramıyordum. Bir sağa bir sola gidiyordum. Aslında keşke sabah yapsaydım düğünü diye düşünmedim değil sonra ben ne saçmalıyorum acaba diye bide kendime kızdım... Benim kafam karışık sizide dahil ediyorum . Yasemin’i merak ediyordum aslında bizimkiler onunla gitmişti. Biz hazırız mesajı gelince bizimkilere seslendim.

“Lan hazırlarmış yürüyün gidelim saat iyice geç oldu zaten”dedim

“Gidelim gidelim kendi düğününede geç kalma”dedi Yavuz gülerek

“Ağzından yel alsın uçursun götürsün”dedim

Merdivenleri koşarak indim. Hızlıca arabaya bindim.

“Sen sürmesen mi heyecanla kaza falan yaparız –“dedi Alp

Tabi nafile ben çoktan gaza basmıştım. Hayatımda en hızlı araba kullandığım gün bugün olabilirdi. Kuaförün önünden hızla geçince ani fren yaptım bizimkiler biraz öne doğru savrulsada kimseye bişey olmamıştı.

“Canımıza kastın mı var lan?!”dedi Yavuz kapıya tutunurken

Geri geri gidiyordum. Kuaförün önünde durdum.

“Yok vallahi kusura bakmayın biraz hızlı geçtim”dedim

“Düğün günü sakatlık çıkmasa bari”dedi Alp arabadan inerken

“İnşallah”dedi Yavuz inerek

En son ben indim. Üçümüz kuaföre girdik. Yasemin’i görünce bana bir donma geldi. Ağzım açık kaldım desem belkide yeridir... Yavaş yavaş yanına yürüdüm.

“Çok güzel olmuşsun...”dedim

“Teşekkür ederim aşkım “dedi

~Yavuz’dan

Hikayeyi devralma zamanı eminimki gelmiştir ve bence geldi. Yasemin ve Hakan aşkını yaşayadursun. Bende Seren’e bakakalmıştım. Koluma girmesi için kolumu uzattım.

“Aşkınızı bölmeyelim ama düğüne geç kalıcaz”dedim Hakan’a bakarak

Hakan önce afalladı.

“Ha tamam evet gidelim”dedi

Hepimiz arabada doluştuk. Alp ve Duru arkadan Alp’in arabasıyla gelmeye karar verdiler.

“Şuan yaşananlara inananıyorum”dedi Hakan

Bende başımı koltuğa yaslamış arkaya doğru Seren’e bakıyordum.

“Bende bu güzelliğe inananıyorum”dedim

Hakan dik dik bana baktı.

“Oğlum ben ne diyorum sen ne diyorsun?”dedi

“Sevgilime iltifat ediyorum olamaz mı?!”dedim

“Olabilir tabi ama bişey konuşuyoruz şurada ayıp değil mi?”dedi

“Dinliyorum söyle bı daha”dedim

“1 sene öncesine gidersek sen bizi bırakıp gidiyordun Seren az kalsın Alkan’la barışıyordu”dedi

“Ne?!”dedim

Bilgiyi işlemeye çalışarak. Benim bu ilerizekam parçaları anca 1 yılda oturtmuştu.

Alkan’ın herkesi engelle demesinin sebebi oydu demekki. Ve Yiğit’le Çağla’nın değil Çağla ve benim olmamı istiyordu. Bu şekilde oda Seren’le olucaktı. Abim diye demiyorum çok zeki insanmış..

“Ne demek barışıyordun sen onla?”dedim Seren’e

“Alt tarafı bir hafta falan konuştuk sonra bu yazmamaya başladı”dedi Seren

“Yazssa barışcaktın yani?!”dedim

“Hayır aşkım öyle bişey yok düğün günü kavga etmeyelim”dedi

“Peki sonra konuşcaz bunu o zaman”dedim

Sonunda düğün salonuna varmıştık. Biz arabadan indik. Seren Yasemin’e yardım etti. Hakan ve Yasemin kol kola düğün salonuna girdiler. Biz bir süre dışarda kaldık.

“Bir gün bizde böyle olur muyuz sence?”dedim

“Oluruz aşkım umarım “dedi Seren

“Hakan’ım evleniyor”dedim duygulu bir şekilde

“Ağlamıcaksın değil mi?”dedi Seren

“Ağlasam yeridir ama gidelim işte “dedim

Bizde kol kola içeri girdik. Gelin ve Damat ilk dansını yapıyordu. Hakan’ın annesinden önce ben kenara geçip ağladım ağlayacak haldeydim.

“Abla Hakan’ımı niye verdin gencecikti o daha”dedim

“Gitti gül gibi oğlum “dedi Hakan’ın annesi

“İyi birini gitti abla merak etme”dedim

“Biliyorum oğlum biliyorum”dedi annesi

Sonunda ilk dans bitmişti. Bu fırsat kaçar mı kaçmaz... Bütün çiftler sahneye giderken bende Seren’i sahneye çektim. Uzun süredir bir düğünde denk gelip dans edemiyorduk.

“Sana bu kadar yakından bakmayı özlemişim...”dedim

“Bende seninle olmayı özlemişim”dedi

“Bende aşkım bende”dedim

Hafif hafif dans ediyorduk. Şarkı sonlanırken herkes toplanmaya başladı. Çiçek atılma vaktiydi.

“İster misin aşkım kapayım mı çiçeği?”dedim

“Alabilirsen tabi”dedi Seren

“Alırım ben merak etme”dedim

“Bilmez miyiz göklerin kartalı”dedi Seren ve güldü

“Ya aşkım!”dedim

Yasemin çiçeği attı. Biraz mesafe ile kaçırmıştım ama tutan kişi ile göz göze gelmiştik.

“Davetsiz misafir miyim yoksa?”dedi bana sırıtırken

“Yok estağfurullah”dedim donmuş bir şekilde bakarken

“Fazla özlettiysem kusura bakma”dedi sırıtarak...