53. Bölüm

53. Bölüm

𐙚˚࿔𝐿𝑖𝑚𝑎𝑦𝑃𝑎𝑟𝑒𝜗
limay_.miss

Aşkolar kuşkolar bebişkolarr yeni bölüm gelmiş bulunmaktadır.

Artık bölümler kısa olacak.Yani uzun bölüm atmayacağım.Neden diye sorarsanız hayalet okur sağolsun diyorumm 💞

Buaradaaaaaa kitap kapağı değişti nasıl olmuş??💞

130 oy 110 Yorum isterim.

Çok zor birşey değil diye düşünüyorum 💞🌸

Keyifli okumalar dileriz..🦋✨

--------------------------------------------------------------------

Geçen gün yaralandığı için hastaneye yattığı haberini almıştım ama şimdi kaçmıştı..

 

"Dün kaçmış..sana söylememişler...

 

ama bugün kameralara yakalanmış lojmanların orada görülmüş.. hemen bir ekip toplayarak devriyeye çıkılacak..hedef sen olabilirsin.."hedef ben olsam kaçtığı gibi yapardı bunu hedef ben değildim...

 

Abisini öldürdüğüm gün söylediği sözler yankılandı beynimde' Sen benim abimi alıp benim canımı yaktın bende sevdiklerini alıp senin canını yakacağım....

 

Hedef...Yn'di...

 

Aklıma dank eden gerçek ile olduğum yerde sarsılırken dışarıdan gelen silah sesleri ile kalbim hızlanmıştı içimdeki korku büyürken askerler hızla yanımdan geçerek dışarı çıktılar.

 

"Yok..yok..olmaz..hayır anne ve babamın ölüm anı gözümün önünden geçip gitmişti.. Yn'yi de kaybedemezdim...

 

Onu da benden alamazdı..

 

Aklıma gelen şeyin olmamasını umut ederek belimdeki silahı çıkardım Lütfen" dedim aklımdaki şeyin olmaması için.

 

Çıkışa doğru koştuğumda Yavuz ve Sancar abide peşimden geldi.

 

Kendimi birden çatışmanın ortasında bulurken neler olduğunu anlamaya çalıştım karargaha saldırı olmuştu çok kalabalık olmayan grubu görünce kaşlarımı çattım bunlar bu kadar kişi ile karargahı basacak cesareti nereden bulmuşlardı?

 

Tabii amaçları karargahı basmak değilse..

 

Dikkatimizi dağıtmak için yapmışlardı...

 

Sancar abimin dedikleri aklıma gelince bakışlarımı bizim eve çevirdim aklımdaki düşünceler ile kafamı iki yana salladım

 

"Kendine gel yok öyle bir şey kötü düşünme"

 

Birkaç el silah ateşledikden sonra askerlere baktım bana en yakın olan Efe'ydi"Efe benimle gel"diye bağırdım.

 

"Emredersiniz Komutanım"

 

Lojmanların olduğu yere doğru ilerledim ve bahçeye girdim"İçeri gireceğim ve Yn orada olacak dedim kendimi ikna edercesine.

 

Binaya girdiğimde kapı açıktı korku ile içeriye dalarak mutfağa girdim yerde yatan Gizem'i görünce hızla yanına koştum önce üzerine baktım yarası yoktu sonra nabzını kontrol ettim normaldi.

 

"Gizem...beni duyuyor musun? Aç gözünü Gizem.." elim ile hafif hafif yüzüne vuruyordum ama uyanmadı.

 

Peşimden içeri giren Efe ile ayağa kalktım "Gizem'i revire götür.."dedim odadan çıkarak.

 

O iyiydi çok şükür...

 

Ama Yn...

O nasıldı?

 

Cebimden telefonu çıkarıp Yn'yi aradım belki bir yere saklanmıştır..silah sesinden korkup bir yere saklanmıştır değil mi?

 

Çalıyor..Aç güzelim...

 

Çalıyor..Lütfen aç...

 

Çalıyor.. Yalvarırım aç...

 

Ümidimi kesmek üzereyken açılan telefon ile tebessüm ettim"Yn..." dedim güçsüz bir ses ile.

 

"O şu an seni duyamaz Yüzbaşı.." telefondan gelen ses Bara'nın sesiydi.

 

İçimde bir şeyler parçalanmıştı..

 

"Çok hırçın bir şeymiş bu sen nasıl evlendin bununla.."

 

"Lan aşağılık herif senin derdin benimle ne istiyorsun o kızdan gel beni al!"

 

"Bunları duymamış olayım Yüzbaşı seni beni mi var aramızda ha karın ha sen..

 

ha abim ha ben değil mi? Neyse biz şimdi karınla ufak bir gezintiye çıkıyoruz..haberin olsun diye açtım telefonu bu kıyağımı da unutma.."

 

"Seni bulduğum gibi geberteceğim biliyorsun değil mi.. andım olsun canını ben alacağım!"

 

"Cık.cık.cık. Yüzbaşı.. Yüzbaşı.. bu kadar sinir bünyeye fazla...korkma daha öldürmedim karını..sadece çok hareket ediyordu ben de hareket etmesini engelledim.. ama biraz sert vurdum herhalde..kafası kanıyor.."

 

"Ne yaptın lan ona! Onun saçının teline zarar gelsin seni doğduğuna pişman ederim anladın mı lan şerefsiz!"

 

"Bağıracaksan konuşmayalım Yüzbaşı...

 

böyle olmaz..saçının bir teline değil ama birkaç teline zarar vermiş olabilirim bu arada.. ama daha bir şey yapmadım merak etme..tabii bu yapmayacağım anlamına gelmiyor..güzel karın var uyanınca bir şeyler yapabiliriz.."diyerek telefonu kapattı.

 

Ailemi kaybettiğim gibi onu da mı kaybedecekdim?

 

Ben onsuz yapamazdım ki....

 

Ya dokunursa?Ya zarar verirse ?Ya karımın canını yakarsa?Canıma dokunursa canını alırım.

 

Yavaşça yere çömelen Çağan,ellerini yüzüne koyup adeta bir çocuk gibi ağlamaya başladı.

 

Hıçkırıkları odayı dolduruyordu , Karısının ne halde olduğunu bilmiyordu.

 

"Ya ölüsü ya dirisi VERİN LAN BANA KARIMI VERİN"

-------------------------------------------------------------------

"EVET YENİ BÖLÜM NASILDI?

 

"AYYY VARYA ÇOK DUYGULANDIM NASILDA SEVİYOR KOCANIZ SİZİ"

 

ÖPÜLDÜNÜZ BEBEKLERİMMM 💞 🌸 ✨ 🦋

 

#8659🌸

 

Bölüm : 07.03.2025 17:44 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
Hikayeyi Paylaş
Loading...