54.|DOKUNMA|

Ayoll ben geldim 💞🌸✨

Nasılsınız güzellleer güzeli bebeklerim?💞

Sınır 120 oy 130 yorum❗❗❗❗

Bayrama yavaş yavaş yaklaşıyoruz ben çok heyecanlıyım shshshhs

Sizi çok bekletmeden bölüme geçelim 💞🦋 🌸

KEYİFLİ OKUMALAR DİLERRRİZZ🔥💅🏻

------------------------------------------------------------------------------

Yn'den

Başımdaki şiddetli ağrı ile gözlerimi araladım.. kendime yeni yeni gelirken ellerimin ve ayaklarım'ın bağlı olduğunu fark ettim mağara gibi bir yerdeydim her yer taştı etrafta birkaç silahlı adam vardı.

Neredeydim?

Başımdaki acı ayıldıkça daha çok canımı acıtıyordu..

Afşin baksana uyandı herhalde Afşin dediği adam bana yaklaşarak eliyle kafamı kaldırdı. "He uyanmışdır vallah"

"Boran komutana haber verelim o zaman" ikisi de bulunduğumuz yerden çıkınca ellerimi oynattım açmam için ama açmam imkansızdı.

İçimdeki korkuya engel olamıyordum bir türlü nerede olduğumu bilmiyordum neden burada olduğumu ve bana ne yapacaklarını da bilmiyordum..

Tek istediğim bir an önce buradan kurtulmaktı...

Birkaç dakika sonra az önce giden iki adam ve Baran geldi.

"Oo uyanmış bizim Avukat tam karşıma oturduğunda tiksinerek yüzüne baktım

"Düne göre bayağı sakinsin.. kafana vurdum diye korktun mu yoksa" elini alnıma doğru uzatınca kendimi geri çektim "Uzak dur benden"

Alaylı bir kahkaha atarak Ne o küçük hanım iğrendin mi benden.."bana biraz daha yaklaştı.

"Merak etme iki dokundum diye altıma almayacağım seni..."

Yüzündeki gülen ifade birden soldu ve öfke ile çenemi tuttu"Ben de meraklı değilim yüzbaşının artığını altıma almaya"

"Aksine seni altıma almak değil... öldürmek istiyorum"

Duyduklarım ile içim buz keserken ağlamamaya çalıştım.

"Şu gözlerindeki korku var ya..aynısı abimde de vardı..ama senin o kocan olacak o piç ona acımadı..ben de sana acımayacağım

"Emin ol seni öldürürken de acımayacak.." dedim gözlerine bakarak ne kadar korksamda içimdeki cesur taraf daha ağır basıyordu.

"Vay vay o kadar güveniyorsun yani ona" dedi alayla gülerek.

Çenemdeki elini daha da sıkarak yüzüme doğru tısladı"Ne yazık ki o bu güvenini ve cesaretini göremeyecek..çünkü senin ölü cesedine bakıyor olacak yüzüne tükürerek.

"Elinden geleni ardına koyma"dedim.

Eliyle yüzünü silip öfkeli gözlerini bana çevirdi ve yüzüme bir tokat geçirdi dudağım aldığım sert darbe ile kanarken ben ses çıkarmamışdım.

Korkudan içim titrese de dışarıdan güçlü ve cesur gözükmeye çalışıyordum..

"Bir daha böyle bir şey yaparsan bu kadar hafif vurmam

"Senden korkmuyorum!"diye bağırdım yüzüne karşı.

"Korksan iyi edersin..celladın ben olacağım"

"Ama merak etme hemen öldürmeyeceğim seni.. Yüzbaşı ile biraz oyun oynayalım değil mi adamlarına dönüp Sakın kaçmasın iyi bakın birazdan yer değiştireceğiz"

Adamlar Tamam Baran komutan" deyince mağaradan çıktı.

Güçlü ol Yn... kurtulacaksın... Çağan bulacak seni...

Çağan bulacak seniii......

X

Korkma..korkma.. "Korkuyorum kendim duyabilecek kadar bir fısıltı çıkmıştı dudaklarımdan hemen ardından da birkaç damla yaş..

Ben o kadar güçlü değildim ki... korkuyordum işte..ölmekten.. bana yapacaklarından...

Sırtımı arkamdaki kaya'ya yaslayarak derin bir nefes aldım.

"Güçlüsün sen..kendine gel... Yn Ak'sın sen unuttun mu.." kendimi güçlü tutmaktan başka çarem yoktu ki.

Vücuduma nüfus eden soğuk iliklerime kadar üşütmüştü beni üzerimde pijama takımımdan başka bir şey yoktu donduğumu şu an fark ediyordum.

hüzün ve korku içimi kaplarken küçükken annemin beni uyuturken söylediği şarkı geldi aklıma ve sonrasında da o şarkıdan güç almak için titrek bir ses ile dudaklarımdan mırıltılar dökülmeye başladı.

"Kar yağardı buzlarımın üstüne... ısınmak istiyorum sadece... uzaklaştırır yollar seni benden... ben sana sığınmak istiyorum sadece... hiçbir söz,hiçbir yemin yetmiyor... Nefesinde boğulmak istiyorum sadece... Gitme bırakma diyemezsem...bil ki çok sevdiğimdendir sadece... Sen,sen diye tutturdum... Sen sen diye ağlardım sadece..." ağlamamak için kendimi tuttuğumdan hıçkırıklar içime gidiyor ve beni boğuyordu...

"Şş Cemil zaten gebercekmiş kız..E Baran komutan da istemiyorum dedi.. yer değişikliği yapılana kadar biz mi bir şeyler yapsak bununla..ne zamandır kadın yüzü gördüğüm yok hasret giderelim ha ne dersin"

Dehşet ile yanımda konuşan adamlara baktım.. bana dokunmazlardı değil mi...

Çağan'dan

"Kasırga hazırlan!...Göreve çıkıyoruz!"hazır olda duran askerler hep birlikte "Emredersiniz Komutanım" diyerek hazırlanmak için odalarına geçtiler.

Bende Yavuzla toplantı odasına geçip masanın üzerindeki haritaya baktım tekrardan az çok nerelere gidebileceğini tahmin ediyorduk ve birazdan tek tek basacaktık oraları. Havva aydınlanmaya başlamıştı ve Yn gece boyu o şerefsizin elinde kalmıştı elim kolum bağlı bir şekilde geceyi burada geçirmek ölüm gibiydi... Onun ne halde olduğunu bilmemek ölüm gibiydi...

"Buluruz değil mi?..Ona bir şey olmadan buluruz?"dedim Yavuz'a bakarak.

"Buluruz kardeşim"

Hazır olan askerler ile araçlara binerek yola çıktık.

Yn'den

Pis bakışlarını vücudumda gezdirmeye başladılar iğrenerek onlara baktığımda ikisi de üzerime doğru yürümeye başladı.

Kalbim korku ile deli gibi atarken bağlı ayaklarımın imkan verdiğince geri geri gittim.

"Yaklaşmayın...bana dokunamazsınız!"

İkisi de birbirlerine bakıp güldüler

"Neden dokunamayacak mışız? Gör bak nasıl dokunuyoruz.."Afşin sağ kolumdan tutup bana yaklaşınca bağırmaya başladım "Bırak..dokunma! diğeri de sol kolumu tutunca aralarında debelenmeye başladım.

"Rahat dur kız..."Cemil Afşin'e dönüp "Sen tut şunu ilk ben sonra sen dedi.

Duyduklarım ile midem bulanırken ağlayıp bağırmaktan başka hiçbir şey yapamıyordum Lan Cemil ilk ben dedim sana bu fikri o yüzden önce ben sonra sen" muhabbetin iğrençliği ve bu konunun ben oluşu o kadar kötüydü ki..

Elleri bedenimde gezinirken hıçkırıklarımı bastıramıyordum.

"Yapmayın Allah için dokunmayın bana..."

"Lan çok vaktimiz yok ilk ben sonra sen işte uzatma şimdi ikimiz de yapamayacağız" Afşin sessiz kalınca Cemil geceliğin düğmelerini açmaya başladı çırpındığım için elimdeki ipler artık bileğimi kesmişti ama onun acısını hissedemiyecek kadar korkuyordum Cemil bir elini açtığı düğmelerden içeri sokup göğsüme dokununca bütün gücümle kaçmaya çalıştım Allah belanızı versin...DOKUNMA!"

Afşin öyle bir tutuyordu ki beni kaçırıyordum.

Geceliğimin omzunu indirerek dudaklarını omzuma ve boğazıma bastırdı nefesini hissettikçe kusacak gibi oluyordum"LÜTFEN YAPMA...DOKUNMA!"beni duymuyorlardı...

Eli vücudumda gezindikçe bağırdım dudakları bana değdikçe çığlık attım..

Nasıl bu kadar kötü olabiliyorlardı, nasıl bu kadar vicdansız olabiliyorlardı.

"NE OLUYOR LAN BURADA"Baran içeriye bağırarak girince beni bıraktılar ben ağlaya ağlaya yere kapaklanırken Baran adamlara bağırdı.

"Birazdan gideceğiz demedim mi lan... sizin uçgurunuzla uğraşamam.."

"Kusura bakma komutan biz bir an düşünemedik"

"Başlatmayın lan düşüncenize..toparlanın gidiyoruz"adamlar dışarıya çıkınca Baran yanıma gelip diz çöktü Çok dokunmamışlar.. Hadi yine iyisin"

" elini saçlarıma getireceği sıra kendimi geri çektim ve yüzüne tükürdüm"Allah hepinizin belasını versin"gözleri birden öfke ile kararınca yüzüme tokadı geçirdi"Ben sana bir daha bunu yaparsan bu kadar hafif vurmam demiştim değil mi?"parmaklarını saçlarıma geçirip çekince acı ile inledim

Verdiği ve çektirdiği acının haddi hesabı yoktu...

---------------------------------------------------------------------------------------------------

BÖLÜM NASILDI BAKAMMM??

OY VE YORUM BEKLİYORUM 💅🏻 💞

ŞİMDİLİK GÖRÜŞÜRÜZZZZZZZZZ 🦋🔥

HOŞÇAKALIN BEBEKLERRRR💞🦋

​​​​​