62. Bölüm

Merhabaa♡

Sizleri çooooook özledimmm

Umarım bölümü beğenirsiniz ♡

SINIR:120 OY 100 YORUM

(SINIR çabuk dolsun yaaa finale çok yaklaştık ♡)

_________________________________

Kaşlarımı çatıp ona bakınca kıkırdayarak "Ay bakma öyle. Şaka yaptım, seni kıskandırmak için anlattım,o kadar abartmadı tabiki. Çağan o,o kadar abartsaydı direkt komutanı ile konuşurdu"

"Böyle şaka mı olur Allah aşkına abla ya! Sinirden kudurdum burada!"

"Fark ettim onu"dedi hala gülerek.

"Gülmeee!"

"Çok komiktin ama.."dedi tebessüm ederek ederek.

sonra birden bakışlarını değiştirdi

"Sen harbi çok seviyorsun Çağanı"dedi sanki yeni anlamış gibi.

"Harbi çok seviyorum" dedim gülümseyerek.

Sevilmeyecek gibi miydi Çağanım...

Bin kalbim olsa bini de ona aşık olurdu,bini de onu severdi.

Savcılıktan çıkıp Çağana haber vererek taksi ile büroya geçtim.İtiraz etse de yarın davam var deyince kabul etmişti.

Şeyma'nın dosyasını inceledikten sonra kendimce yarının provasını yapmıştım.

Şeyma her halükarda suçluydu,ya para cezası alacaktı ya da hapis, Serdar bey'e yarın sabah erken gelmesi gerektiğini mesaj atarak haber verdikten sonra eşyalarımı toparlamaya başladım.

Masanın üzerinde çalan telefonumu alarak açtım.

"Efendim Çağan"

"Güzelim geldim ben. Hadi in aşağıya bekliyorum seni"

"Tamam geliyorum"biraz duraksayıp" Komutan ne için çağırmış sizi?"dedim.

"Gelince konuşuruz"

Göreve mi gideceksin yine"

"Yani gibi gibi, sonra konuşuruz bunları hadi in aşağıya"

"Tamam yakışıklım geliyorum"dedim.

"Sen bana böyle güzel hitap edince içim bir hoş oluyor, kalbimin ritmi bozuluyor"

Kırkayak"Kalbinin ritmini mi bozuyorum?"dedim.

"Ritmini bozmak ne kelime, senin bir gülüşün bile kalbimde deprem etkisi yaratıyor Yn"

Saçımı parmağıma dolayıp cilveli bir ses ile konuştum.

"Sen gülünce de benim içim kıpır kıpır oluyor, böyle sanki zaman duruyor ben de senin gülüşünde kayboluyormuşum gibi..."

"Yn biraz daha böyle cilveli cilveli konuşursan ben seni yerim,o yüzden aşağıya gel de eve gidelim"

"Geliyorum sevgilim"

"Bak ya-"telefonu yüzüne kapatıp kıkırdadım.

Çağan ile böyle cilveleşmeyi özlemiştim, onunla olan her şeyi özlemiştim gerçi, eski halime geri dönmeye çalışıyordum.

Bu olay bizi biraz uzaklaştırmıştı, ben ona yakın olmayı istesem de yaşadığım şeyleri anlatmam ve yakınlaşmam zor oluyordu.

Ama atlatacaktım, tekrardan eski biz olacaktık Çağan ile.

Bunları Çağan bana hissettirmiyordu, bir kere bile böyle bir ısrarı ya da söylemi olmamıştı, ama ben böyle olmak, böyle devam etmek istemiyordum.

Önceki gibi olmak istiyordum, olacaktım da.

Etrafımdakilerin ve en çokta Çağanın desteğiyle toparlanıyordum. Onlar bana çok iyi geliyorlardı.

En çokta Çağanım.

Çağan hayatıma girince her şey çok değişmişti,bütün yaralarımı tek tek sarmıştı, bütün eksikliklerimi bütün yarım kalmışlıklarımı tamamladı, ailem oldu, sevdiğim oldu,her şeyim oldu.

Şimdi bir yaram daha vardı ve ben bütün kalbimle inanıyorum ki Çağan o yaramı da saracak.

Cesaretimi toplayıp ona anlattığımda, yaralarımı sarıp yine yanımda olacak.

Yani bu olay bizi uzaklaştırmış gibi gözükse de aslında bir yandan da duygusal olarak çok yakınlaştırmıştı.

Onu ne kadar çok sevdiğimi fark etmiştim mesela, onun bana ne kadar çok değer verdiğini görmüştüm,onsuz olmanın canımı ne kadar yakacağını anlamıştım. Ona ne kadar çok güvendiğimi bir kez daha anlamıştım.

Çağanı daha fazla bekletmemek için düşüncelerimden uzaklaşıp odadan çıktım.

Aşağıya inerken Berrak ablayı gördüm.

"Berrak abla?"

"Yn sen çıkmadın mı daha?"

"Şimdi çıkıyorum"

"Benim de birkaç dosya bakmam gerekiyordu o yüzden gelmiştim"dedi.

"Anladım,beni de Çağan almaya geldi, işin bittiyse bizimle gelsene, seni de bırakalım"

"Ay zahmet olmazsa çok iyi olur aslında"

"Yok canım ne zahmeti,gel hadi"

diyerek koluna girdim.