31. Bölüm

"ÇOK ÖZLEDİM"✨

𐙚˚࿔𝐿𝑖𝑚𝑎𝑦𝑃𝑎𝑟𝑒𝜗
limay_.miss

Keyifli okumalar dileriz ✨

Çok bekletmedim inşallah ✨....

"İnsan öldürür sevdiğini"🥺

Vallahi biliyorum bölüm kısa ama aklıma birşey gelmiyor:("

 

 

Ben haber vermek için aramıştım...

 

şey birde Berrak abla Çağanlardan bir haber var mı?"

 

"Yok ki kuzum ya Sancar gece eve gelmedi karargahda kaldı benide içeriye almıyorlar zaten"

 

"Anladım abla eğer haber alırsan bana da haber ver olur mu?"

 

"Veririm canım merak etme sen bizimkiler aslan gibidirler sağ salim dönecekler inşallah"

 

"İnşallah"

 

Telefonu kapatıp can sıkıntısı ile ikinci kata indim Levent beyin odasının yanındaki odada Serpil hanımı görünce açık olan kapıyı çalarak içeriye girdim.

Serpil hanım ben bu gün çok bir şey yapmayacağım herhalde eğer yapacak bir şey yoksa beň gitsem mi?"

 

"Evet Avukat hanım gidebilirsiniz, arkadaşlarınızla da yarın tanışırsınız"

 

"Tamam ben çıkıyorum o zaman"

 

"Tabi"

 

Odaya geri dönüp çantamı ve çiçeğimi alarak bürodan çıktım.

 

Sağanak yağış vardı ve ben şemsiye almamıştım.

 

Ama olsun yağmuru severdim..

 

Taksiye binmekten vaz geçip yağmurda yürümeye karar verdim çiçek buketini kabanımın altına saklayıp kulaklıklarımı taktım ve şarkı açtım.

 

~Emre Fel:Yar bensiz

 

Şarkıda her"Yar bensiz yatamazmış gözlerine uyku haram dediğinde Yn Çağansız diye geçiriyordum içimden.

 

İyice deliriyorum..

 

Bir saat kadar yürüdükten sonra eve gelmiştim sırılsıklam oldum tabiki de eve girip çiçekleri vazoya koyduktan sonra yatak odasına geçip üzerimdekileri çıkarıp pijama takımlarını giydikten sonra mutfağa girdim.

 

Açlıktan ölmemek için bir şeyler yapmam lazımdı. Dolaptan kaşar ve salamı çıkarıp kendime sandviç yaptım hiç yemek yapmakla uğraşamazdım.

 

Bir yandan sandviçi yerken bir yandan da Çağânı aradım.

 

Açmadı..

 

Gözümden akan yaşı silerek tebessüm etmeye çalıştım.

 

"Ağlamayacağım dedim kendimle konuşarak.

 

Bende mesaj atmaya karar vedim..

 

"Çiçekler için teşekkürler bu gün işe başladığımı nereden biliyordun?"

 

"Özledim seni

 

"Gel artık yüzbaşı"

 

"Kokuna çok alışmışım sen yokken uyuyamıyorum geceleri"

 

"Sende özledin mi?"

 

"Deli gibi oldum resmen dinlediğim her şarkıda aklıma geliyorsun yakında hayalini falanda görmeye başlayacağım"

 

"Nikah günü eşinden ayrı kalan ilk gelin olarak tarihe geçicem"

 

"Sen yokken çok sıkıcı buralar.."

 

"Borcundan kaçmak için gelmiyorsan yanılıyorsun. Benden kaçamazsın yüzbaşı iki elim yakanda ona göre"

 

"Gel.."

Yorgundum ve uyumak istiyordum..

 

Ama Çağan ile..

 

Kendimi yatağa atıp üzerime yorganı çektim..

 

Uyursam hemen sabah olurdu..

 

Ve sabah olursa..

 

Belki yüzbaşı da gelirdi..

 

Gelir miydi?

 

Gelsindi..

 

Çok özledim...

 

Çağan'dan

 

Çatışma sakinleştiği an yerimizi değiştirerek Karanın yanına geçtik. Kara Efenin abisiydi biz helikopterle buraya gelirken onunda burada olduğinu öğrenmiştik. Efe ilk yardım çantasından çıkardığı sargı bezini Karanın karnındaki yaraya baskı uygulayarak durdurmaya çalıştı.

 

"Birde annem sana kansız der...neren kansız lan senin..durmuyor anasını satayım Efe yaraya baskı uygularken Karanın bilinci kapanmaya başlamıştı.

 

"Acıyor lan bastırma"Efe elini çekerek"Ben canını yakıyorum komutanım Fırat yapsın hem revirde çalışmıştı bir ara"Fırat Karanın başına geçerek yaraya baktı"Komutanım kurşunu çıkarmamız lazım"

 

Efe"Çıkaralım o zaman"dese de Kara itiraz etti.

 

"Dayanamam Fırat narkozsuz olmaz"dedi.

 

Canı çok acıyordu belli ki..

 

"Kara çıkarmazsam daha kötü olur"

 

"Çıkar"desi Efe Karayı dinlemeden.

 

Efeyi ilk kez böyle görüyordum Kara için korktuğu aşikardı..

 

Hep şen şakrak olmasına alışmıştık o yüzden Efenin bu halini garipsemiştim.

 

"Canın acırsa elimi ısır diyerek elini Karanın ağzına koydu. Kara cevap vercek durumd olmadığı için bir şey demedi.

 

"Hadi"dedi Efe Fırata bakarak. Atıf dışarıyı kontrol ediyordu o sırada.

 

"Komutanım iki araba buraya doğru geliyor"

 

"Efe, Fırat Kara sizde.."diğer askerlere dönüp"Hadi buraya hirini bile sokmayacağız" diyerek dışarıya çıktım.

 

Fırat kurşunu çıkarmaya başladığında Karanın acı dolu haykıışı içimdeki intikam ateşini daha da körükledi..

Yn'den

 

Elimdeki dosyayı masanın üzerine bırakıp telefondan rehbere girdim Çağanın telefonundan aldığım Şeymanın numarasına girerek mesaj yazdım.

 

"Merhaba Şeyma hanım ben yeni avukatınız Yn Arıca müsait olduğunuzda bürimuza gelirseniz size gerekli bilgilendirmeyi yapabilirim hem davanızın duruşma günü yakınlaşıyor gelmeniz suzin açınızdan iyi olur"

 

Soy ismimin Ak olduğunu bilerek yazmamıştım ki anlamasın diye.

 

Sabah Berrak abla gelip beni almıştı ve birlikte önce karargaha sonra buraya gelmiştik..Sancar komutan bize bilgi vermediği için hiçbir şeyden haberimiz yoktu sadece iyiler demişti.

 

Bu bile yetmişti...

 

Nefes aldığını bilmek de yetmişti..

 

Odaya giren kadın ile düşüncelerimden uzaklaştım gülümseyerek bana doğru geldi ve"Sanırım sen yeni gelen oda arkadaşım Yn hanımsın diyerek elini uzattı.

 

Ayağa kalkarak uzattığı elini sıktım "Evet sanırım sizde Meryem hanımsınız?"

 

"Evet"

 

"Memnun oldum Meryem hanım"

 

"Bende memnun oldum şey ben resmiyetten hoşlanmıyorum da hanımı çıkarsak"

 

Gülümseyerek"Olur"dedim.

 

"Benim eski dosyamı sana devr etmişler galiba"

 

"Evet sen istememişsin o davaya bakmayı"

 

"Bence sende bakma o kızdan hiç haz etmedim bir şeytanlık seziyorum"

 

Hem de ne şeytanlık....

#bölümsonuuu✨🫠🥺

 

Bölüm : 15.12.2024 17:52 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
Hikayeyi Paylaş
Loading...