Umut bitti...

Küçük bir çocuk kayboldu annesinin eteğini bırakınca
Herkes kendine yabancı kendiyse yabancı bu hayata
Bıraktı ellerini umutlar ardından yüreğinde bulutlar
Gökyüzünü çalmışlar çocuk; güneşini bile çalmışlar

Ömür bitti...

Büyüdü kaderi, haramlar arasında kendine büyüdü
Nerede akşam orada sabah, başka bir geceye yürüdü
Konuşabilse anlatırdı belki, belki de dinlerdi birileri
Acınası bakardı sonra şefkat olunca severdi birileri

AÅŸk bitti...

Yalvarma çocuk sen yalvardıkça acımıyordu sana
Seni senin kadar istemiyordu yalvarma artık ona
Gururun var senin, nasıl seversin bundan sonra
Gururlu bir adam acımasız bir kadın bitti sonunda