@mp.mahmutpolat
|
Saklanır dağlar ardına güneşim
Sanki her gün gecenin ayazı Sualsiz ıstıraplar çeker yüreğim Sanki bıçak kesiği solumdaki sızı Kapkara bir gökyüzü dolaşıyor Dünyam dört duvar arasında kalmış Ne yana baksam özlem fışkırıyor Hasret bitmez ayaklarım prangalanmış Kendime bile uzağım uzaktan öte Bir düşlük deli olmak isterdim Gözlerimde umut yeniden yeşerse Ağlamak yerine her gün gülerdim Bakıp da göremiyorum sevdiklerimi Gözlerime ıstırap oluyor karanlık Özgür bırakın akla zarar deli düşlerimi Ölüme bile gülümserim bir anlık Özledim demeğe yetmiyor nefesim Soluk soluğa kalmış şah damarım Durmaya meyillenmiş aciz yüreğim Ölüm gelse karşıma ona koşarım Batıyor doğmadan hayat güneşim Ellerimden kaçıp gidiyor umutlar Belki güneş doğar bizim için Ya da küçülür aşılmaz dağlar. |