Yeni Üyelik
keyboard_arrow_left keyboard_arrow_left14.
Bölüm
keyboard_arrow_right
@mp.mahmutpolat
Üşüyorum, buz gibi bir evde
Kaldırımları aratmıyor sensizliğim
Ayak sesleri duymuyorum nicedir
Uykularımı bölmüyor kimsesizliğim
Ya da hiç uyuyamıyorum sabah oluyor
Güneş koynuma girecek neredeyse
Tek yoldaşım sıcak nefesim
Ama yine de üşüyor ellerim

Saatin tik takları acıtır mıymış insanı
Kimsesizliğimin tam ortasında tik tak
Ya musluğumdan sızan su
Gamzeme dolan gözyaşlarım gibi
Katre katre mezarıma can suyu

Ha geldi ha gelecek biliyorum
Biliyorum mülteci olacağım ellerinde
Sağanak yalnızlıklarıma sığınak
Belki bir gün iltica eder kollarıma
Ölüm gibi bekliyorum
modal aç
modal aç
modal aç