@mp.mahmutpolat
|
Bana seni sordular,
Tanımıyorum dedim. Nasıl olur; Onun için şiirler yazıyorsun Ya döktüğün gözyaşları Tanıştığın kaldırım taşları Boş şişeler bile müşteki Fırlattığın duvarı demeye ne hacet Selamsızlar bile sana küskün Güneş sana hiç doğmadı Ay perdesini kapadı Sen ona küstün Herkes sana Nasıl olur da tanımazsın dediler Tanısaydım; Yanımda olurdu varlığı Yokluğuyla dertleşmezdim Yazmazdım mektupları yalnızlığıma Yüreğimin külleri yerine Ucu yanık olurdu mektuplarımın Ne zaman canım yansa o gelmezdi aklıma Kendimi yetim hissetmezdim Bayram sabahı cebimde şekerim olurdu Kimsesiz ellerimin yerine Her sabah güneş pencereme doğardı Ay beni kıskanıp yıldızlara yaklaşırdı Ah bir tanısaydım, Tanısaydım keşke. |