8.bölüm

karargahta ünüformalarımızı giymiş karan ile toplantı odasında albayı bekliyoduk akşam biraz uyuyup kalktıktan sonra ilk işkarargaha gelmek oldu

üstten bildiğimize göre rusya samaraya inine çift olarak sızıcaktık garipti rusça konuşmayalı epey olmuştu türkçeyi özlicektik kapının açılmasıylaayakta hazırola geçtik zaten ikimiz vardık albay yarbay girdi

"oturun çocuklar" yarbay söylemişti "sağol" oturduk yarbay benimle konuşurdu hep görev zamanı görüyordum
"evet çocuklar yıllardır takip ettiğimiz ve bunun için seni göreve göndermiştik bala,yerlerini bulduk rusyada alt mafya clup kurmuşlar 4 bir yandan adamlar var sizde
onlardan birisiniz yani artık bay Mikail Markov ve bayan nastia Markov" koltuğa sindim sonra dik oturdum "doğru anlamışmıyım biz evliyiz ve mafya terorist birliğindeniz inlerine inip bilgi alıcaz bu sürede kimliklerini açık edip delil toplicaz ve bom patlatıcaz tek tek" ellerimi masada birleştirdim tek tek hepsine baktım albay ve yarbay başını "şimdi sizi belki yıllar sürücek bir görev bekliyo teminimiz erken ve en iyi şekilde dönmenizi isteriz hazırlanın ve isterseniz timinizle vedalaşın çıkabilirsiniz"

selam verip odadan çıktık yan yana yürürken botlarımız aynı anda yerden ses çıkarıyodu "yemekhanede buluşalım" başımı salladım ben sağ kolidora dönerken o sola döndü kolidorun sonundaki odaya girdim önceden abimin olan oda şimdi benimdi dolaba yöneldim siyah üniformaları çıkardım siyah çantayı böyle görevlerde siyah üniforma bizi daha az belli ettiği ve daha dayanıklı bir malzemeden yapıldığı için tercih edilmişti askeri formalarımı çıkardım

diğerlerini giydim rütbe yapışkanını takmadım çıkardığım üniformaya dolaba koydum çantama gerekli her eşyamı koydum dolabı kapatıp masya yürüdüm masaya çantamı koydum çekmeliden tabancamı alıp belime taktım buçağımın türk bayrağını öpüp yerine koydum geri herşeyi bırakıcaktım çantayı kapattım abimin künyesini öpüp yerine geri koyduğum gibi yemekhaneye hızlı adımlarla vardım

karan burdaydı zaten timler yemek saatiydi kurt timine ilerledim beni görünce ayağa kalkıcaklarken elimle oturmalarını söyledim oturdular başa geçtim oturmadım "kurt timi bir süre ortalarda yokum Nihat tim sende aslanım kimse bir öncekinden az ya da çok hareket etmicek görev gelirse haberim olur ve siz bir sıyrık bile almadan görevi başarıyla bitirmiş burda olmuş olucaksınız anlaşıldımı?" Çatalları bıraktılar "anlaşıldı komutanım" hep bir ağızdan bağırdılar "güzel afiyet olsun tim yemeğe devam edin"

masadan ayrılıp karanın yanına geçtim o zaten beni bekliyordu birlikte yemek haneden çıktık çıkışa yöneldik tek kelime kimse ikimizde etmiyoduk söz konusu görev ve vatan olunca biz önemsizdik zaten.

Karagahta daha fazla işimiz yoktu uçaktaydık bir farklılıkla toplum uçağında askeri kiyafetler dışındaydık onlar bize ayarlanan eve bizden önce varıcakmış tek bilgimiz bu benim üstümde olan elbile sanırım karamı delirtiyodu çünkü anlında belirgin iki damar ve iki kaşının ortasında çizik vardı çok açık değildi ama kısa sırt dekolteli ve benim dolgun göğüslerimi daha belli edicek bir dekolte vardı ip askılıydır renk gece mavisiydi hoştu ben beğenmiştim karama döndüm elini tuttum

(Bilgi kutucuğu ruşça yazmak yerine okunuşunu yazıcam hem okuyabilin diye altınada çeririsini yazıcam ama istemezseniz sadece rusça yazarım."

"ty dolzhen uspokoit'sya"
*Sakinleşmen lazım*

Yüzüme ne diyomuşum ve bilmiyomuş gibi baktı onunda üstünde elbisemin tonlarında gömlek beyaz kot pantolon vardı "Nikogda, poka ty nosish' eto plat'ye"
. *Bu elbiseyi giyerken asla*

Sakın durucak gibi durmuyodu dudağımı dudaklarına bastırdım geri çekildim "bana bak delirtme yüzbaşı ben zaten seninim görev bu belki görev için adam bile öpebilirim"
"O adamı da görevide sikerim!" Ağzına vurdum "çok ayıp" güldü bende güldüm beni göğsüne çekti

"tebe sleduyet pospat', lyubov' moya"
"Uyumalısın aşkım"

Sesi ninliden farksızdı gözlerimi kapattım uykuya teslim oldum.