Bana okulda 1 saatin 60 dakika olduğunu öğrettiler. 1 dakikanın da 60 saniye olduğunu. Ama sensiz bir dakikanın sonsuza dek sürdüğünü öğretmediler. Kitap şöyle sonlandı; Tam pes etmek üzere olduğum bir gecede kafamın içinde verdiğim savaşı zorda olsa kazandı. O gecenin sabahına ben çıktım ama içimdeki kimseyi sağ bırakmadım... İYİ OKUMALAR DİLERİİİZ... Kitabı seveceğinize %99,99999 eminim. 1 bölüm okuyup kaçmayın ha 😁

Ölüme meyilli iki insan birbirine aşık olduğunda, birbirlerinin yaşaması için mücadele ederlermiş. Sen hiç, gözün yaşarmasın diye derin nefes almaya çalışıp, gökyüzüne doğru baktın mı? Siz bu sonuçları göze alır mısınız? "Benim sana ilk başta yazmam baştan sona bir hataydı." "Senin bana yazman başından beri hayatımdaki en güzel şeydi." Kitabı okuyun pişman olmayacağınıza garanti veririm. Seveceğinize %99,999999 eminiim

"Tam gecenin köründe." dediğinde bir adım bana doğru attı. Gerilememek için kendimi sıktım. Yutkundum. Başımı kaldırıp ona baktım. "Koca gökyüzünde." dedim. Gökyüzüne baktım. Gözlerimden bir damla yaş aktı. Bir adım daha bana doğru attığını hissettiğim ürperdim. Ellerini ellerimin üzerinde hissettim. Sonra ise tam göğsünün üzerinde kalp atışlarını hissettim. Gözlerimi kapadım. Başımı biraz aşağı indirdiğimde gözlerimi açtım. "Ellerin ellerimde." dediğinde kalbinin üzerindeki ellerimiz ile bir göz yaşı daha yanaklarıma süzüldü. "Tamamlandım artık diğer yarım." . `Ben, bir gün bırakma korkusuyla tuttum bu elleri.` Her aşk bitmez. Bazıları bitmişken bile bitmemiştir kalbinizde.

Asker & Eski Asker Gözlerimi gözlerine diktim. "Süsünden eksik olmuyorsun be kızım," dediğinde gözünün içi gülüyordu. "Yine hangi makyaj veya takı. Söyle güzelim. Söyle çünkü bunları bir tek senin için yaparım." Yüzümde tebessüm yer edindi. "Bana mermi verir misin peki?" Bir hata her iki hayatında sonu olmuştu . Kitabı yüzde yüz seveceğinize o kadar eminim ki. Okumadan bırakmayın

Çiçekler güzel olduğu için değil, mezarlarda da açabildiği için değerlidir: tıpkı sevginin çirkin bir kalpte bile filizlenebilmesi gibi. Ölüm her zaman vardı bizlere; doğarken, öğrenirken, yaşarken ve ℎ𝑖𝑠𝑠𝑒𝑑𝑒𝑟𝑘𝑒𝑛. Hep ölmüştük aslında.