KUŞ

Benim duyduğum melodi.
Sesim çıktığında, kaçan sesizliği,
Yüzündeki notalar, gönlümün gözleri,
Gözlerini kapatığında söylediği ninisi (!)


Sen bi' kalemsin kullandıkça biten
Her kullanışımda çektiği acıyı söylemeyen.
Cansızın canı acımaz ki kimsesizliğinden.
Dost farkındayım ne çektiğinden!


Kalbinde ki kilidi kimse açamaz.
Küçük odandaki düşünceler kaçamaz.
Dışarı bakınca gözyaşlarını saçamaz
Keşke seni susturanları, sustursaydım.

Belki daha farklı olacaktın...








İKLİM

Nefsinde her defasında farklı bir iklim.
Mutlusundur yüzünde güller açar.
Çöllün ortasındasındır, ama kullağında kuş sesi
O günlere hasret kalır bir gül gibi solar...
Buz kesilirsin kullağındaki kuşun şahadet nefesi
Bizi bitiren işte bu dört mevsim...










AĞIR KEFEN

Siz, toprağın üstünde oynarken...
Biz, diken üstünde yürüyorduk.
Siz, oyun oynayıp coşarken...
Biz, ekmek için birbirimizi yiyoduk.


Şimdi ağır kefen biz, hafif siz.
Ölü döşeği biz, ölü olan siz.
Ağrın altına kolayca girmeyen biz,
Sizi ezmek için evrenin altında eziliriz.







OLABİLSEYDİM

Gülüşünde dişlerin,
Bakışında gözlerin,
Hissettiğinde kalbin,
Olabilseydim.


Ağladında yanında,
Öldüğünde canında,
Nefes aldığın havada,
Olabilseydim.


Ama ben!


Bir saçma şarkının içinde,
Süzülüyorum sanki,
Kanatlarımla gökdeyimde
Uçamıyorum sanki!


Bir beyaz ile bir siyah
Yan yana olabilir mi?
Bas bas bağırsa rüzgarım!
Beni duyan olabilir mi?