Giriş

Neydi gerçekler?Neydi ki gerçekler?Ağızdan çıkan her kelime gerçek miydi peki?Hayır tabii ki.Neden gerçekler saklanılırdı?Neden gerçekler saklanılırdı?O gerçekler kimi için bir hiçti.Ama kimi için gerçekler çok önemliydi.

Neden gerçekler saklanılırdı ki?Neden yalan söylerdi insanlar?Tabii ki kendi çıkarları için.

Gerçekler neydi peki?Kimi için de gerçekler bir hiçti?Kimileri için de yalan hiç bir şeydi.Kimileri için de güven..

Gerçekler neden saklanırdı?Doğruları bilmek herkesin hakkıydı.Kimiler için doğrular hiçten ibaretti,kimileri için ise doğrular hayatını ağır şekilde değiştire bilirdi.

Neden saklanırdı ki doğrular?Herkes kendi çıkarını düşünürken,başkalarının ne hâlde olduğu umurlarında değil miydi?Yalan söylenmesine çok karşıyım ben.Babam bizi yıllarca ayakta uyutmuş abim 9,ablam ise 7 yaşındayken terk edildiler.Benim yaşım ise 5 ti.Anaokuluna yeni başlayacaktım.Kendini oyuna verdiğim zamanlardı daha.Babamın annemi aldattığı patladığı için,babam o gün evi terk etmişti.Babamın arkasında göz yaşlarım dökülürken,"Baba nolur beni bırakma!Baba!Baba senin bana sözün var,daha benim kef attığımı göreceksin baba!Baba nolur gitme baba." diye ağladığımda bir annem vardı yanımda.Ağlamıyordu.Gülülüyordu.Her Gülen ağlamaz mı?Annem de işte o gğn içinde ağladı.Sonuçta ağlamak sadece göz yaşı akıtmak değildir ki.Dudaklar gülerken,kalp ağlaya bilir.Her Gülen ağlamaz,tıpkı her ağlayanın gerçek göz yaşı olmaması gibi.

Babam gittikten sonra mental olarak da manevi olarak da çok zorluk çektik.Ben Arven Alina Atacan.17 yıldır sosyal anksiyetem var.Yanımda Bora,İpek ve ailem vardı.Babam hariç.Her zaman güçlü durdum ben.Güçlü durmak zorumda kaldım.Çünkü ben güçlüysem,Bora mutlu,annem,abim,ablam ve İpek de mutlu.