5. Bölüm

1 HAFTA SONRA

Aradan bir hafta geçmesine rağmen Santiago’ya ulaşamıyordu.Böyle olacağını biliyordum, dedi sessizce ve yemeğini yemeye devam etti. “ yine kendi kendine ne konuşuyorsun” dedi ordan biri ,ev o kadar kalabalıktı ki kimin söylediğini bile çözemedi fabio. Yazın ne iş yapacağını düşünüyordur dedi babası. Artık çalışabilecek yaşta,hatta ona yapacağı bir şey bile buldum diye ekledi.

“Jose ile konuştum yaz boyunca otelinde çalışacaksın, haftaya okul bitiyor başlarsın”dedi ve cevap beklemeden konuyu kapattı.

Yediği yemek boğazında kaldı fabionun babasına karşı çıkamayacağını biliyordu. Ama gidip Santiago ile aynı yerde çalışmayı da istemiyordu. O günden sonra yüzüne nasıl bakarım diye içi içini yiyordu. Masadan kalkıp odasına gitti. Niye hiçbir şey yolunda gitmiyor diye isyan etti. Santiago ile konuşmam gerek diye düşündü bir süre, sonra aptalca bir fikir diyerek düşünmeyi bıraktı. Ne olacaksa olsun artık diyerek kafasını yastığa bıraktı…

Bir yastık nasıl olur da bir insanı derin düşüncelere bırakıveriyor diye söylendi. Gün boyu düşünmediğim kendime bile söyleyemediğim şeyleri bir anda yüzüme vuruyordu ve insana o an kendini değiştirebileceğine dair umutlar veriyordu. Diye ekledi.

Bir türlü uyku tutmamıştı. Sağa sola kıvranıyor sonra da gözlerini tavana dikmiş buluyordu.

Yatağından doğrularak günlüğünü eline aldı.

Sağ üst köşeye bugünün tarihini 26.05.2024 diye attı ve yazmaya başladı.

“Biliyorum yaşadıklarım artık seni de şaşırtıyor

Belki de içten içe sende ağlıyorsun. Yıpranmaların belki bu yüzden…

Ama o kadar da karamsar olmayalım. Bazen eğlenceli şeyler de yazıyorum hatta bekle birini okuyayım sana”

Yazdığı şeyi kanıtlamaya çalışıyorcasına geçmiş tarihlere inmeye başladı. Fakat bulduğu şeyler hiç iç açıcı şeyler değildi.

Günlüğünü kapatmadan son bir şey ekledi:

“ özür dilerim,senden; kendimden”