
Eve varması uzun sürmemişti. Herkes masada toplanmış birbirlerine samimiyetsizce övgüler yağdırırken Fabio kimseye görünmeden odasına girmeyi başarmıştı. Yaşadığı şoku atlatmak istercesine derin derin nefes alıp vermeye çalıştı. İlk defa biri ona istemeden bu kadar yaklaşmıştı. Ve bunun en yakın arkadaşı olması canını epey sıkıyordu. İki gündür eline bile almadığı telefonunu alıp kurcaladı. Santiago ve Luka’ dan bir sürü cevapsız çağrı vardı. Görmezden gelmek ona zor geliyor ama bunu yapmaktan başka çaresi olmadığını düşündü.
Kendini yatağa bırakması ile kapının açılması bir olmuştu.
Kapıyı kapatıp, yanına oturdu Fabionun.
Duydukları karşısında öfkesini gizleyemiyordu.
Göz bebekleri gittikçe büyüyor. Dudakları da titremeye başlamıştı.
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |