Bölüm 14

neden inanmayayım ki…

Ardından kısa bir sessizlik oluştu. Ayakta duran adam Fabio’nun hemen yanına çömeldi.

bacakların ağrımıyor mu böyle? Diye sordu Fabio…

Adam üstüne oturduğu bacaklarını uzatıp,

baya ağrıtıyormuş. Dedi gülerek ve ekledi. Ee anlat bakalım küçük adam adın ne burada ne işin var.

Bozulduğunu karşısındakine hissettirmek istemiyordu Fabio.

Adım Fabio de Paula kısacası Fabio, burada herhangi bir işim yok,evim yakınlarda bu çevrede yaşıyorum.

“Aslında bütün yaşadıklarımdan korkup buraya sığındığımı söyleyebilirdim. Yüksek ihtimalle adam beni kaale bile almayacaktı. Ama en azından tanımadığım birine anlatmak beni bir nebze de olsa rahatlatacaktı.”

İçinden geçirdiği bu cümleleri adamın yüzüne söyleyebilecek samimiyeti bulamıyordu.

Selim ben de, memnun oldum, Fabio de Paula

Gülünce ortaya çıkan bembeyaz dişlerine takılı kaldı Fabio. “Nasıl da güzel gülüyor” dedi. Sessizce…

peki burada mı yaşıyorsun?

Derin bir nefes aldıktan sonra. Uçsuz bucaksız mavi denize baktı.

Şimdilik evet ama geri döneceğim.

Fabio istemsizce üzülmüştü. Sanki Selim’i az önce değilde yıllardır tanıyormuş gibiydi.