ALINTI

Said Zaloğlu, kurbanlık koyun gibi bacaklarından tavana asılmıştım Korkuyor muydu? Hem de deliler gibi. Ama yine de Yavuz’dan merhamet dilenmedi. Kurnazdı. Ölümünü kolaylaştırmanın yolunu biliyordu.

Buradan kurtuluşu yoktu. En azından, bu işkenceyi yaşamaktansa hemen ölmeyi tercih ederdi.

“Yavuz, biliyor musun?” dedi, sesi çatlak ama içindeki pisliğin taşıyıcısıydı. “Leyla benimle çok mutluydu.”

Said’de zerre kadar ahlak yoktu. Bel altı vurmak, bir insanı namusundan vurmak, ona göre en etkili yöntemdi.

Yavuz’un kırmızı çizgisi Leyla’ydı. O adın geçtiği her kelime yüreğine kurşun gibi saplanırdı.

Said sırıtıyordu, iğrenççe, arsızca.

“Onunla çok güzel vakit geçirdim,” dediğinde Yavuz’un zaten kara olan bakışları daha da karardı. Nefesi ağırlaştı, çenesi kilitlendi.

Tam o anda, araya Adem girdi.
“Kes sesini, it!” diye bağırdı. Elindeki demir çubuğu Said’in sırtına sertçe indirdi. Çıkan ses, depoda yankılandı.

Adem biliyordu, bu konuşmanın sonu iyiye gitmeyecekti. Yavuz’un kopma noktasına geldiğini hissediyordu. O yüzden müdahale etmişti.

Ama Said’in ne susmaya ne de durmaya niyeti vardı.

“Ulan! Yavuz’un kapı iti! Sen adam mı oldun da bana akıl veriyorsun? Önce tasmanı çıkar boynundan, sonra konuş!”

Adem, dişlerini sıktı. Sadece “La havle...” diyebildi. Bu adam, gerçekten insanı katil olma noktasına getirecek cinstendi. Ve belki de bunu bilerek yapıyordu.

Said, iğrenç bir kahkaha attı. Her kıpırdanışı asit bidonuna adım adım yaklaştırıyordu onu.

" Leyla,nın her bir zerresinde benden bir hatıra var. Saçlarında, ellerinde , boynunda hatta dudaklarında."

Yavuz için bardağı taşıran son damla bu olmuştu. İki adımda Adem'in yanı a ulaştı " Senin gelmişini ,gecmisini sikerim lan şetefsiz köpek " diyerek Adem'in elinden aldığı demir çubuk ile Said'e vurmaya başladı.

Said'in ağzından çıkan ıniltiler, bagırma sesleri ve kirilan kemik sesleri depoda yankılanıyor kulakları tırmalıyordu. Aldığı darbeler sonucu bayılmıştı.

Yavuz, hırsını alana kadar vurdu. Said'in kırılmadık kemiği kalmamıştı.

Berzah ve Berdan zor tutmuşlardı Yavuz'u. Cihan ise kılını kıpırdatmadı. Haketmişti sonuçta. Kim olsa Yavuz'un yerinde aynısını yapardı.

Ufak bir alıntı az kaldı bölümün bitmesine ama ben sizden bu bolum çok yorun bekliyorum. Özellikle satır arası. Bence bunu hak ediyorum diye düşünüyorum...