Senin için sevdim Ahmet Kaya'yı - Bölüm 3

Senin için sevdim Ahmet Kaya’yı,
Senin için ezberledim tüm şarkılarını.
Beni hiç ilgilendirmezdi eskiden,
Kim neden isyan eder,
Kim hangi şarkıda kendini kaybeder...
Ama sen gidince anladım,
Bazı şarkılar insanın içini kanatıyor.

Bir gece "Yorgun Demokrat" çaldığında,
Bir sandalye çekip oturdum yalnızlığıma.
"Senin kadar yürekli, senin gibi esmer…"
Dediği yerde gözlerim doldu.
Yürekliydin, evet, ama en çok da
Beni böyle çaresiz bırakacak kadar acımasızdın.

Sonra bir sabah, eski bir kaset buldum,
Tozlu bir köşede unutulmuş.
"Başkaldırıyorum" dedin ya hani,
Ben de başkaldırmak istedim sensizliğe,
Ama olmadı…
Kelimeler boğazımda düğümlendi,
Dudaklarımdan sadece senin adın döküldü.

Bir akşam üzeri, rüzgar perdeyi savururken,
"İçimde ölen biri" çalmaya başladı.
Ve ben anladım ki,
İçimde sadece biri değil,
Seninle beraber bütün bir hayat ölmüş.

Sen gittin, geriye Ahmet Kaya’nın sesi kaldı.
Ama şarkılar eskisi gibi değil artık.
Her notada bir sitem,
Her mısrada bir suskunluk var.
Ve ben, seni sevdiğim gibi hiçbir şarkıyı sevemedim bir daha…

Senin için sevdim Ahmet Kaya’yı,
Senin için ezberledim tüm şarkılarını.
Bir şarkı açıyorum, sen geliyorsun aklıma,
Sesi kısıp düşünmeye çalışıyorum,
Ama Ahmet Kaya’nın sesi yüreğime kazınmış bir kere,
Kaçamıyorum...

Bir gün "Nereden Bileceksiniz" çaldığında,
Sanki biri içimi söküp aldı.
"Siz benim kime küstüğümü nereden bileceksiniz?"
Kimse bilmiyordu...
Ben bile bilmiyordum önce,
Meğer sana küsmüşüm,
Sessizce, kendi içimde, kimselere belli etmeden.

Sonra "Vay Vay Vay" diye yankılandı odamda,
Her kelimesi bir yara gibi düştü içime.
"Başıma neler geldi, sana diyemedim…"
Biliyor musun, gerçekten de anlatamadım.
Ne zaman içim yansa,
Bir sigara yakıp sustum.
Ne zaman biri adını ansa,
Başımı eğip gülümsedim.

Ama bir şey vardı ki, asla değiştiremedim.
"Beni kaç kere dövdüler, adını söylemedim."
Kaç gece içime döndüm,
Kaç kez içimden seni atmak istedim,
Ama adını silemedim…

Vay vay vay…
Bir zamanlar hayatımdın, şimdi ise sadece bir şarkısın.
Yıkılsın evim, dağılsın sözlerim,
Ama senin hatıraların içimden çıkmasın…

Ve ben, seni sevdiğim gibi hiçbir şarkıyı sevemedim bir daha…