10. Bölüm

Insan bazen sadece hissederdi hiçbir şey görmeden bilmeden işte şu an tam da o anlardan birindeydim emir'in gözlerine baktığımda beraber geçireceğimiz çok uzun günler olduğunu hissediyordum bu günlerin bizim için iyi mi yoksa kötü mü olacağı ise ikimizin elindeydi birbirimizi göreli çok uzun bir zaman olmasa da onu sanki çok daha önceden tanıyormuşum gibi yanında hiç yabancılık çekmiyordum herkese buz dağ olan ben onun yanında istemeden bu tutumumu bırakıyordum

Kafasında bu akşam olanlar la ilgili merak edip sormak istediği bir sürü sorusu olduğunu tahmin etmek çok zor değildi ama sanki bu anı bozmak istemiyor gibi sadece gözlerimi bakmıştı

O gece beni otele o bıraktı arabada ne o ne ben hiç konuşmamıştık arabadan inerken de bir şey diyecekmiş gibi gözlerime baksada ben bir şey demesine izin vermeyip hemen inmiştim kabul etmem gerekirse böyle bir şey olacağını kesinlikle beklemiyordum ama pişmanda değildim

Odaya geldiğimde hemen üstümdekilerden kurtulup rahat bir şeyler geçirdikten sonra aynaya baktım gözlerim her zamanki gibi durgun değildi aksine heyecan parıltıları çoktan yeşermişti...