15.bölüm

Şuan aynı anda hissettiğim bir sürü duygu vardı aralarında en yoğun olanı hangisiydi seçmek zordu korku? pişmanlık? belki de hayatım zor falan değildi sadece ben fazla şımarıktım en başından Canere bulaşmamam gerektiğini biliyordum ama yapmıştım işte peki ne için bir inat yada kaybolmuştum o yüzden mi yada sadece aptallık ne olursa olsun yapmamalıydım ama tabi bunu söylemek için baya geç kalmıştım

Babamın beni defalarca aradığını Kutayın bir sürü aradığını ki telefonumun ışığı hala yanıyordu Kutaya yalan söylemiştim sanırım ona söylediğim ilk yalan buydu ağzıma sıçacaktı ama şuan akkında olan tek kişi Emir olduğana göre ona kendimi sandığımdan daha fazla kaptırmıştım ona nasıl bir açıklama yapıcaktım dahası bir açıklamam varmıydı daha tam başlayamamış ilişkimizi bitirirmiydi Ankaraya geldiğimden beri ilk kez dövüştüğüme inanırmıydı yoksa dövüşüp elimin kanıyla yeğenine mi baktığımı düşünürdü

Benden vazgeçermiydi geçmesindi

Kapım çalıyor du kimdi babam Kutay oda görevlisi Caner yada öylesine biri açmayacaktım ama öyle şiddetli çalıyordu ki zaten ağrıyan başımı iyice ağrıtıyordu o an karşımda görmeyi en beklemediğim kişi vardı Emir o haberlere rağmen yinede gelmişmiydi gerçekten ne demem ne söylemem gerektiği hakkında en ufak bir fikrim yoktu o çok sevdiğim yeşilleri kızarmıştı kaşları hafif çatıktı siyah gömleğinin üst düğmeleri açılmış tenini gösteriyordu hızlıca bir göz taraması yapıp önce beni süzdü iyi olduğumu düşünmüş olucakki bi hışımla kapıyı çarpıp televizyonun önünde durdu

Bumuyudu Melek çok önemli bir işim var dediğin adam dövmekmiydi bende ne aptalım alışveriş falan yapıcan sanıyorum

Durdu ve derin bir nefes aldı

Hümaya bakarken çok şevkatli bi bebek bakıcısın sonra ertesi gün bi bakıyorum şirketimizin ortağı olmuşsun bi sonraki gün yasa dışı ünlü bir dövüşçü olduğunu öğreniyorum yetişemiyorum sana en azından söyleseydin senden duysaydım televizyonu göstererek buradan değil

Ne diyebilirdim ki haklıydı

Kimsin sen Melek söyle yarın kim olarak çıkıcaksın karşıma

Buyum Emir artık sadece buyum diyerek ona yaklaştım şuan karşında gördüğün Melek kimse ben oyum diyerek dolu gözlerimle ona baktım

kollarımı boynuna doladığım da az da olsa sakinlelmesini umuyordum ki öylede olmuştu gözleri dudaklarımı bulduğunda bakışlarını çekmeden

Şuan sana sinirliyim ve duymam gereken bir açıklama var diyerek kollarımdan tutarak beni kendinden uzaklaştırdı ekini çekerken moraran yerlerim den birine dokununca irkilmiş bulundum ve o bunu fark etti kaşları iyice çatıldı

Melek omzuna noldu!?

Önemli bir şey değil ufak bir morarma

Ne

Tişörtünü çıkar

Ha

Malmıydım ben

Morarmana bakıcam çıkar şunu

Yok gerek yok

Beni dinlemeyip aniden tşörtümü çıkardığında karşısında sütyenimle kalmıştım

Önce adem elması hafifçe oynadı gözleri vucumduydı tamam moraran yer sadece omzum değildi karnım göğüsümün üstü belim oldukça kötü durumdaydı ama alışmıştım zaten o kadarda acımıyordu

Yatağa geç Melek

Ne

Yatağa geç geliyorum

Ha

Napmak istediğini anlamasamda yatağa oturdum ilk yardım malzemelerini alıp yanıma geldiğinde anca çakabilmiştim

Emir hayır gerek yol hallederim ben

Uzan Melek

Tekrar hayır demek için ağzımı açtığımda beni yatağa yatırıp küçük bir çocukmuşum gibi üstümü örttü belime kadar sonra yavaşça omzuma pansuman yapmaya başladı

Emir dur gerçekten,ben hallederim

Uyu Melek!

Tekrar ona sırtımı döndürdüğünde ağzının içinden ağız tadıyla sinirlenemiyoruz da hanım efendiye dediğini duymuştum

Elleri çekingendi canımı yakmaktan korkar gibi omzumdan sonra sırtıma ordan belime geçti üşenmeden tüm yaralarımı sarıyordu son hissettiğimse saçlarımda ki elleriydi sabah uyandığımda bir sürü dertle uğraşacağımı bilsem de bildiğim tek şey kendimi doğru adama kaptırdığımdı

Ve bu gece ben vucumdaki tüm yaralara ve sızlamalara rağmen belkide ilk defa kendimi bu kadar huzurlu bi şekilde uykuya dalarken buldum