6. Bölüm

Tarmiun ve Yil benim karşımada gardını almış bir şekilde bekliyordu. Bende onlar gibi bekliyordum.

İlk hamleyi Tarmiun yaptı. Kılıcını bana doğru savurmuştu. Bense sadece biraz eğilip birkaç adım geri gitmiştim. O tekrardan kılıcını bana doğru savurmuştu ve ben tekrardan kaçmıştım.

Üç beş defa böyle devam ettik. Tarmiun'un kılıcı bana geliyordu ki karşılık verdim. Kılıçlarımiz birbirine sürtündüğünde rahatsız edici bir ses çıktı.

Kendi kılıcımı çekip eğildim. Eğildiğim için kılıç kafamın üzerinden geçti. Bu sefer ben kılıcımı ona doğru savurduğumda sağ koluna derin bir çizik attım. Fakat şaşırtıcı olan şuydu, bu derin çiziğe karşın yüzünde mimik bile oynamamıştı. Sadece biraz afallamıştı.

Onun afallamasını fırsat bilip kılıcımı karnına geçirdiğimde karnından girip sırtından çıkmıştı. Kılıcımı karnından çıkarmadan sağa sola çevirdim.

Tarmiun kan kusmaya başlayıp yere çöktü. Kılcım onun karnında kalmıştı.

Yavaş ve tereddütlü adımlarla Yil'e doğru yaklaştım. Kılıcı yere düştüğüğünde ayağımla uzak bir yere fırlattım. Artık bana zarar veremezdi. Gözünden düşen bir damla yaş yanağına hücum etti.

Bana baktığında yutkundum. Ve beni şaşırtacak o hareketi yaptı. Kendi omuzuna üç kere vurdu. Bu teslim oluyorum demekti.

"Sana dokunmayacağım." dedim. Kaşlarını çattığında devam ettim.

"Daha doğmamış birisinin hiçbir suçu yoktur. Onu cezalandıramam. Bebek doğana kadar sarayımda kalacaksın."

Söylediklerime itiraz edecekti ki izin vermeden tekrar konuştum.

"Sözüme karşı gelmeye kalkışma. Şimdi düş önüme" dedim. Birşey demedi.

"Jarmin! Bu hanımefendi bir süreliğine misafirimiz olacak. Ona bir oda ayarla ve hizmetçilere burayı temizletmesini söyle."

🗡️🗡️🗡️🗡️

Yerimden sıçrayarak uyandım. Yine o iğrenç kabusu görmüştüm. Yatağımın yanındaki küçük masanın üzerinde olan bir bardak suyu içtim.

Bir dakika, bir terslik var. Dışarıdan neden çığlık sesleri geliyor?

Hemen odamda olan yedek hançeri alıp odamdan dışarı çıktım. Koridorda biraz ilerleyince çığlık sesleri birden kesildi ve yerine bir bebeğin ağlama sesi duyuldu.

Benim sarayımda neler oluyor?

"Jarmin! Neredesin?!" diye bağırdım. Baya arakamda olan odanın kapısı açıldı. Oraya döndüğümde Jarmin'i gördüm. Ama elinde bir bebekle!

Hızla koşarak Jarmin'in yanına gittim. Jarmin ben daha soru sormadan konuştu.

"Kraliçem, Savşcı Yil biraz önce doğum yaptı. Bir kız çocuğu oldu."

"Ne?! Nasıl yani? Peki ona, Yil'e ne oldu?"

"Kraliçem.. Doğum esnasında hayatını kaybetti..."

Evet. Bu bölümde böyleydi. Fakat unutmayın, her bitiş yeni bir başlangıçtır.. Diğer kurgum "SONAY"a da şans verin lütfen. Bay bay.