Her yıldızın bir hikayesi vardır. Bazıları karanlığın içinde kaybolur, bazıları ise parlayarak yeni bir destan başlatır. Elyndor, yıldızların fısıltıları ve kristallerin ışığında doğmuş büyülü bir dünyadır. Ancak bu huzur dolu diyar, karanlık gölgelerin tehdidi altındadır ve kaderini belirleyecek bir maceranın başlangıcındadır. Parlayan Kalp Kristal Ağacı’nın ruhani yansıması olan Aurora, hem bir rehber hem de halkının umududur. Onun saf ışığı ve Luminal (Nevari) diline olan hâkimiyeti, Elyndor’un en güçlü silahıdır. Ancak hiçbir ışık, gölgesiz var olamaz. Aurora ve sıradan bir köylü olan Corvin’in yolları, karanlığın hükmü altındaki gölge kralı Zelenar’ı alt etmek için kesişir. Cesaret, sevgi ve fedakârlıkla dolu bu yolculuk, sadece Elyndor halkını değil, okuyucuları da derinden etkileyecek bir keşfe dönüşüyor. Elyndor’un derinliklerinde bir sır yatıyor: Yıldızların melodisi ve Parlayan Kalp’in büyüsü arasında saklı bir güç. Her adımda daha büyük bir sınav ve daha derin bir bağ onları bekliyor. Elyndor Güncesi: Işığın Fısıltıları, insan ruhunun ışık ve gölge arasındaki mücadelesini büyüleyici bir şekilde işler. Eğer fantastik dünyaların derinliklerine dalmak, efsanevi karakterlerle birlikte nefes kesici bir maceraya atılmak istiyorsanız, bu roman size göre. Syrvatha Elyndor, Lustra Auriel - Elyndor’un kutsal kalbi adına, ışık ve sevgi üzerine olsun. Not: Merhaba sevgili okur yada maceracı... Bu büyülü yolculuk için hazırladığım ve paylaştığım Fantastik Kitap Tasla`ğını durdurdum yinede bunu kaldırmak istemedim. Yolculuğumuza farklı bir atmosfer de ve farklı bir hikayeyle devam ediyoruz, Korku Edebiyatının kapılarını açtığımız yeni kitabımızda yeniden birlikteyiz. Teşekkür 🖤

Yıldızların ışığının bile erişemediği derinliklerde, unutulmuş seslerin gölgesinde, Nyhal`tekûn’un Parşömenleri fısıldar. Ama kulakların duyamaz. Gözlerin göremez. Yalnızca zihnin hisseder ve bir kez hissedildiğinde geri dönüş mümkün değildir. Bu kitap yalnızca bir anlatı değildir; bir uyanıştır. Sayfalarını çevirdiğinde, karanlığın soğuk soluğunu ensende hissetmeye başlayacaksın. İlk kelimeyi okuduğunda, ardındaki sessizliğin yankısını duyacaksın ve ilerledikçe fark edeceksin ki, aslında hiç ses çıkmamıştı sadece bir şeyler eksilmeye başlamıştı. UTH`ZURAL’ın gölgeleri parşömenlerin arasında kıvrılır. Sessizlik burada bir yokluk değil, yaşayan bir varlık, bir kadim güçtür. Bir zamanlar konuşanların sustuğu, bir zamanlar bilenlerin unuttuğu bu yazılar, yalnızca cesareti olanların görebildiği yasaklı bilginin anahtarlarını taşır. Ama dikkat et bu anahtar, yalnızca kapıyı açar. Ardında ne bulacağını kimse söyleyemez. Akıl, bazı kapıları açmak için fazla narin bir anahtar dır ve gerçek bilgiye ulaşmak, çoğu karakter için akıl sağlığının kaybıyla sonuçlanır. Yer yer Thâ’nor ile yazılmış bazı bölümler yalnızca rüya sırasında anlaşılır. Uyanınca geriye kalan tek şey, bilinmeyen bir korkunun gölgesidir. Adını hatırlayamazsın, kendine ait olduğunu sandığın düşüncelerin, asla senin olmayabilir. Parşömenler, zihninde bir yankı bırakır ve o yankı, sonsuz boşluğun içine düşene kadar kaybolmaz, bu sözler, yalnızca okumak için değil, kaybolmak için yazıldı. Sayfayı çevirdiğinde, arkandaki sessizliği dinle. Çünkü… bir kez başladığında artık sana ait olmayan bir sesi duymaya başlayacaksın.

Önsöz: Kokulu Bir Defterin İçinden Bu defter, ilk kez ilkokul sıralarında açıldı. Bir öğretmenin uzattığı, el yazısı gibi sade, çocuk yüreği gibi kırılgan bir kitaptı ilk olan. İlk defa bir sayfa kokusuyla değil, düşün ve duygunun kokusuyla temas ettiğim andı ve o günden sonra, yazmak yalnızca kelime üretmek değil, ruhun gölgesini ve ışığını kâğıda düşürmek oldu. Kokulu Defter, bu yolculuğun yeniden açılan bir kapısı dır, ama bu defa çocuk değilim, bu defa içimde bir sis, bir giz, bir melankoli konuşuyor ve her sayfa, biraz iç döküm, biraz iç çekiş, biraz da gizli bir yankıdır. Bu kitapta yer alan şiirler ve kısa parçalar, Gizdökümcü Edebiyat dediğimiz o özel iklimin damgasını taşır. Bu sadece bir tür değil, bir varoluş biçimi; yüzeye değil, derine konuşan, ışığa değil, gölgeye bakan bir anlatım biçimi. İlhamımızı Anne Sexton’un itiraf eden iç sesinden, Sylvia Plath’in kırılgan ama yoğun iç dünyasından, Robert Lowell’ın boğulmuş hatıralarından, ve Nilgün Marmara’nın göz alıcı karanlığından alıyoruz. Ama bu bir taklit değil, sadece onların fısıltılarını kendi yankımızla yanıtlamak. Kokulu Defter, bir günlüğün iç sesiyle, bir gölgenin şiirle konuşmasıdır. Her dize, bir çatlağın kenarında yürür ve aydınlanır, her kelime, ya bir hatıradır ya da hiç yaşanmamış bir an. Bu kitabı okurken, belki kendinize ait gizli bir defterin kokusunu duyacaksınız ve belki, en çok da yazmadığınız cümlelerin ağırlığını hissedeceksiniz. Çünkü biz, yazarken aslında sadece anlatmıyoruz… Biz, içimizden düşen karanlığı kokulandırıyoruz.