3. Bölüm

umarım kitabı beğeniyorsunuzdur arkadaşlar dediğim gibi ilk defa kitap yazdığımdan dolayı çok özgüvenli değilim fakat umarım çok beğenirsiniz,her müsait vaktim oldukça bölümler gelmeye devam edicek takipte kalınn şimdiden iyi okumalarr💕🫶🏼

Napıcağımı bilmiyordum,ne denir,ne düşünülür onu da bilmiyordum,sanki bi ateş var ve bu ateş gitgide büyüyor ve beni içine hapsediyordu,ve ateşten artık korkmaya başlamıştım..

Gamzeyle doğru düzgün sohbet edememiştim,ordan kalkıp beni eğlence mekanlarına götürdü,biraz bir şeyler içtik ama hâlâ durumumda bir değişiklik yoktu,suratım çok asıktı ve bu ister istemez gamzeyi de etkiliyordu.

Gamze: Alev biraz eğlenmeye çalışsan mı acaba?

Nasıl eğlenebilirdim bilmiyordum,annem yıllarca yalan söylemişti,en güvendiğim insan bana hayatım boyunca yalan söylemişti ve gamze benden eğlenmemi bekliyordu..

Alev: Gamze nasıl eğlenebilirim düştüğüm şu duruma bak,meğer benim hayatım yalanmış

Gamze iç çekti ve devam etti

Gamze: Kötü hissedeceğini biliyordum ama bi şekilde toparlarım diyordum ama elimden hiçbir şey gelmiyor,kendini üzme biliyorum şu an hem sinirli hem üzgünsün ama yarın artık senin için hayat yeniden başlıyor,yarın gidiyorsun kızım böyle ayrılmayalım birbirimizden.

zaten hayat benim için şimdi başlamıştı,yenisi falan yoktu hikayemi öğrenmeli ve neler olup bittiğini bilmeliydim ve hatta izmire gitmeyede bilirdim..

Alev: Haklısın hadi gel biraz eğlenelim

Gamzeye çok değer veriyordum ve üzülmesini istemediğim için,eğlenmeye çalıştım ki o da üzülmesin,ama içimde yanıp tutuşan bir his vardı,bu his ne bilmiyordum ama birilerinin felaketi olacağından emindim.

*3 saat sonra*

Sarhoş olmuştuk,aslında tam anlamıyla sarhoş denilemezdi ama kafam çakırdı,gamze zaten çok ayrı bi kafadaydı içiyor içiyor,tuvalete gidip kusuyordu ama bunlara rağmen eğlenmeye devam ediyordu. Saate baktığımda saatin 1 olduğunu gördüm ve artık eve gitmemiz gerekti,çünkü bu saatlerde sokaklar pek tekin değildi,evet kendimi savunabilirdim ama bu halimle inanın parmağımı bile kıpırdatamazdım,gamzeye dönüp

Alev: Hadi gamze kalk gidelim artık evlerimize

Gamze: kanka ben eve gitmek istemiyorum,sabaha kadar burda içmek istiyorum

Sabır çekmelisin alev,sabır sabır

Alev: Gamze saçmalama hadi kalk

deyip kolundan çekiştirdim ama gamze gelmemekte ısrarcıydı,napıcağımı düşünürken yanımıza iki tane uzun,kalıplı,ve siyah takım elbiseli adamlar geldi ve yardıma ihtiyacımız olup olmadığını sordular,gözlerim kayıyordu yüzlerini seçemiyordum,ama kibarca hayir gerek yok dedim ve gamzeyle ilgilenmeye devam ettim ama adamlar başımızda heykel gibi dikilmeye devam ediyorlardı,gamze de farkına varmış olacak ki

Gamze: YA GİTSENİZE BAŞIMIZDAN SAPIK MISINIZ NESİNİZ

Adamlardan biri

-sapık değiliz efendim sadece kötü görünüyorsunuz yardım etmek istiyoruz deyip hafif gülümsedi

Ayağa kalktım oturduğum yerden ve adamın gözlerinin içine baktım,zaten sinirliydim ve bu adamlar benim asabımı hayliyle bozmuşlardı,dik dik bakarak

Alev: Arkadaşımı ve beni duymadıysanız tekrarlıyorum,gidin yardımınıza ihtiyacımız yok.

-Kötü bir amacımız yok hadi gelin deyip gamzenin kolundan tuttu

Gözlerimden alevler çıktığını hissettim ve o an ki iç güdülerimle haraket edip önümdeki bira şişesini adamın kafasında kırdım..

Herkes haraketlenirken,diğer adam bana doğru geldi ve bacak arasına bi tekme attım koskocaman adam yere yıkıldı ve inlemeye başladı

Naptığımı bilmiyordum iç güdülerimle haraket etmiştim,gamzeyi korumak istemiştim,kendim umrumda değildim fakat gamze umrumdaydı..

Gamze şaşkın şaşkın bakarken kolundan tuttum eşyalarımızı toplayıp apar topar mekandan çıktık,gamzeye dönüp

Alev: 3 dediğimde koşmaya başlayacağız ve asla arkana bakma ben arkanda kalırsam bile arkana bakmadan kaçmaya devam et anladın mı?

dedim

Gamze: Tamam dedi zorlukla

Hiç beklemediği bi anda 3 dedim ve koşmaya başladık bizim eve doğru koşuyorduk,arkama bi anlığına döndüğümde adamların peşimizde olduğunu gördüm,ve daha hızlı koşmaya başladık,adamlarda hızlanıyordu bizim evin önüne geldiğimizfe arkama baktığımda adamlar yoktu,adeta toz olup uçmuşlardı nefeslendim ve

Alev:Gamze ne yaşadık biz aq dedim

Gamze: İnan bilmiyorum ama bunlar bizim başımıza bela olmazsa iyi dedi

Anahtarımı çantadan çıkardım ve eve girdik,evde kimse yoktu,annem neredeydi,kimleydi,ne yapıyordu merak etmiştim ve hemen annemi aradım,telefon çaldı çaldı ama açan olmadı,iyice gerilmeye başlamıştım anneme bir şey olduğunu düşünmeye başlamıştım,ve içimden bir ses annemin o adamla olduğunu söylüyordu..

Gamzeye baktım

Gamze:kanka başım çok ağrıyor yatsam olur mu? dedi

Alev: tamam canım sen yat istersen benim odama çık istersen üst katta boş bir oda var orda kal sen bilirsin

Gamze: Tamam iyi geceler

deyip yukarı çıktı ama benim gözüme uyku girebiliceğini düşünmüyordum. Çünkü korkuyordum ya o adam anneme kötü bir şey yaptıysa sonuçta her şeyi beklerdim artık insanlardan hele ki o'ndan..

Sabahlamıştım,saat'e baktım 08:00'i gösteriyordu, o sırada kapının açıldığını duydum ister istemez ayağa kalkıp kendimi savunmaya geçtim ve annem olduğunu gördüm ama annem tek değildi yanında bi adam daha vardı,ve baktığımda o adamın Polat olduğunu gördüm.

Şaşkınlıktan gözlerim fal taşı gibi açılırken hiçbir şey söyleyemedim.

Annem kapıyı kapattı ve polata içeri geçmesi için eliyle işaret etti,polatta benim olduğum odaya geldi,göz göze geldik gözleri öyle parlıyordu ki,adeta ışık saçıyordu,mutlu gibiydi ama neyden dolayı mutlu olduğunu bilmiyordum..

Polat: Merhaba alev dedi

Soğuk bir ses tonuyla

Alev: Merhaba

Dedim,annem yanımıza geldi ve oturdu ikisinin de ağzını bıçak açmıyordu,yüzlerine bakıyordum ama onlar da bana bakıyordu en sonunda sessizliği bozup

Alev: ne oluyor ya

Asuman: kızım bu polat,bir arkadaşım

Hala yalan söylüyordu ve buna tahammül edemezdim,hızlıca ayağa kalkıp

Alev: Yalan söyleme diye bağırdım

Annem ne olduğuna anlam veremezken polat öylece bana bakıyordu ama hala ela gözlerinde ışık vardı,sanki aşık olduğu birine bakıyormuş gibiydi

Alev: Bu adamın kim olduğunu biliyorum,bana bunu nasıl yaparsın,neden sakladın,neden gizledin diye bağırdım ve sesim titremeye başlamıştı ama ağlamamalıydım,ağlayamazdım çünkü ağlamak bana göre güçsüzlüktü,ve bu zamana kadar sadece bir kere üzüntüden ağlamıştım o da zaten babamın anneme el kaldırdığı gündü..

Asuman: kızım bir sakin ol her şeyi anlatıcam ama ilk başta oturup düzgünce dinlemeni istiyorum

Alev: Neyi dinliycem be! Yıllarca beni nasıl kandırdığını mı anlatacaksın,o adama baba dediğimi mi anlatacaksın,neden sakladın benden öz babamı,bunu neden yaptın bana

Polat daha fazla duramayıp söze girdi

Polat: sakin ol alev,her şeyi anlatıcaz her şeyin mantıklı bir açıklaması var,ama şu an öfkelisin,biliyorum nasıl bir durumda olduğunu faka-

derken sözünü kesip

Alev: sen ne konuşuyorsun be? Bi insan hiç mi merak etmez kızını,hiç mi ulaşmaya çalışmaz,neyi konuşuyorsun sen neyden bahsediyorsun diye bağırdım

Şaşırdı ama bir şey demedi,bir şeyler demek istiyordu bunu anlıyordum ama tek bir kelime etmedi

En sonunda koltuğa oturup ellerimle kafamı tuttum başım ağrımaya başlamıştı,gözlerim doluyordu ben neyin içindeydim,nerdeydim,kimdim,neler olmuştu hepsini düşünüyordum.

Bundan 1-2 gün önce gelip bana böyle böyle şeyler yaşayacaksın alev deselerdi s!ktir ordan derdim,ama öyle şeyler yaşamıştım ki hemde hepsini bir güne sığdırmıştım,ne yapacağımı bilmiyordum,nasıl tepki vermem gerektiğini de bilmiyordum tek bildiğim şey öfkemin içimi kaplayan bir yangına dönüşmesiydi..

Asuman: O zaman her şeyi anlatıyorum sana,belki bana yine kızacaksın,bağıracaksın ama bilmen gerekiyor,bu zamana kadar nasıl söylerim diye düşünüp durdum,ama seni tanıyorum,bana nasıl tepkiler vereceğini biliyordum,bunu nasıl öğrendin onu da bilmiyorum fakat artık gerçekleri öğrenme zamanın geldi alev..

lütfen bana sövmeyin en heycanlı yerde bitirilir mi diye ama,parmaklarım yoruldu arkadaşlar yarın sabah devammm (yorumlarınızı eksik etmeyinn)🤭🎀💕