9.Bölüm
Nil ayaklarını kendine çekmiş oturuyordu. Yine rüya görmüştü. Ama gördüğü kişi babası değildi. Yine o adamı görmüştü Nil. Sadece görmek değil, eskilerden anı dolmuştu zihninde. Yeşil gözleri olan biri gelmişti evlerine. Hatırlıyordu. Hava soğuktu. Uykusundan uyanmıştı Nil o gece. Daha o yaştan anlamıştı o adamın iyi olmadığını. Ne demişti o adam ? Amcanım... Bunu demişti. Babasını hatırlıyordu. Öfkeyle bakıyordu kardeşine. Evinde ne işi olduğunu sorguluyordu. Nil o yaşta bile o adamı sevmemişti. Gözleri aynısıydı kendisi ile ama onun korktuğu gözlerinin rengi değildi. Yeşilinde olan soğuk bakışlardı. Annesini hatırlıyordu. Nil'in elini tutmuştu. Adam kendisine doğru gelmeye başlayınca, arkasına almıştı hemen Zuhal hanım kızını. Hatırladığına göre, amcası onu görmeye gelmişti.
" Yeğenimi görmek için sizden izin almayacağım. " demişti adam. Babası ise onun Nil diye bir yeğeni olmadığını, ondan uzak durmasını söylemişti. Adam gülmüştü. " Belki şimdi değil ama ilerde olacak . Senin olmadığın gün. " demişti. Nil o zamanlar anlamamıştı. Babası yanındaydı işte. Ne demek olmadığı gündü ? Adam gittikten sonra Nil, annesine sormuştu. O benim amcam mı diye ? Annesi başta kararsız kalsa da evet demişti. Nil ismini sormuştu. Kerim demişti annesi. Kerim Kalaycı... Neden haberim yok diye sorgulamıştı Nil. Babasını hatırlıyordu. Babası uyarmıştı onu. İyi biri olmadığını, kendisi olsa da olmasa da ondan uzak durması gerektiğini söylemişti. Nil o zaman anlamamıştı. Ama babasına güveniyordu. ' Tamam ' demişti. Gördüğü kişi Kerim'di. Amcasıydı. Bakışları aynı hatırladığı gibiydi rüyasında da. O kadar soğuk bakıyordu ki, Nil üşüdüğünü hissetmişti. Babasını görmeyi bekliyordu Nil. 2 gündür rüya görmüyordu. Rüya gördüğünü anlayınca sevinmişti başta. Yüzü başta görünmeyen adamı babası sanarak. Adam arkasını dönünce babası olmadığını anlayıp, yüzü düşmüştü. Etrafta yılanlar geziyordu. Birden rüyada etrafını yılan sarmıştı Nil'in. Gökyüzü kırmızı olmuştu. Kerim herşeyi yok edip, yakmıştı. Geriye kalan kırmızılık olmuştu. Birde ona nefret kusan yılanlar... Kimse bilmezdi ama Nil yılanları severdi. Onları asil bulurdu. Ama sevdiği şey ona nefret kusunca şok olmuştu. Düşüncelerinden ayıran Çınar olmuştu Nil'i. Çınar, Nil korkmasın diye bilerek ses çıkarmıştı. Nil arkasına baktığında Çınar'ı görmüştü. Altında siyah eşofman üstünde yeşil tişörtü vardı. Saçları dağılmıştı. " Uyuyamadın mı ? " Çınar, Nil'in yanına oturmuştu.
" Kabus gördüm. Sende uyuyamadın galiba. Sarışını mı düşündün ? Cidden nerde o ? Görünmüyor. "
" Okul gezisine gittiler. Yarın dönecek. Ne olacak senin bu kabusların ? "
" Hayır. Bu sefer başkasıydı. " Çınar şok olmuştu. Kafası karışmıştı. " Kimdi ? Kimi gördün ? "
" Eskiye dönük bir anı hatırlıyorum sadece onunla ilgili. Babam vardı o zamanlar. Bizim eve geldiğini, amcam olduğunu söylediği ve beni görmeye geldiğini söylediği bir anı. Babam çok sinirliydi. "
" Galiba iyi biri değildi. Terörist olabilir. "
" Babamın İstihbarat için çalıştığı kesinleşti. Annem de polisti benim. Vatanla ilgili bir şey olmasa o kadar sinirli olmazlardı bence. "
" Belki her şey iş ile ilgili değil. Belki başka sorunları vardı. "
" Hatırladığım o küçük anı da bile, ondan korkup ,kaçtığımı... Bakışlarını hatırlıyorum. Belki kendisini değil ama bakışlarını hatırlıyorum. O kadar soğuk bakıyordu ki. Beni görmeye geldiğini söylediğinde olan gülüşü bile sahteydi. Sanki maske takıyordu. Sevimli görünmeye çalışıyordu bana. "
" Rüya da peki ? Konuştu mu ? "
" Ne dedi ? Kızım ağzından kerpeten ile laf mı alayım ? Anlat. " Çınar sabırsızlanmaya başlamıştı.
" Er ya da geç karşılacağımızı. Bazen kendimi izleniyor gibi hissediyorum. " Çınar'ın kaşları çatılmıştı. Tuhaftı ama aklına en son operasyonda Nil'in öleceği zaman gelmişti. Olur muydu ? Gerçekten amcası vatana ihanet eden şerefsiz olur muydu ? Peki Nil'i bulmuş olabilir miydi ? İmkansızdı. Nil'in asker olduğunu nerden bilecekti ki ? Kafasında olan düşünceleri kovup, ayağa kalkmıştı. Nil'i de kaldırmıştı.
" Yatalım kardeşim. " Nil de Çınar ile birlikte kalkmış, içeri girmişti. Yatak odasına geldiğinde Ceren uyuyordu. Ama üstü açılmıştı. Ceren tuhaf yatardı. Farkında olmadan üstünü açar, akşam yattığı pozisyonda asla kalmazdı. Nil yatağa geçmeden önce, ayaklarının dibinde olan pikeyi Ceren'in üzerine örtmüştü.
" Bence tek kalan kişi olup kafayı yiyecek. " Boris ve Hannah film izliyordu. Filmde olan adamın 2 arkadaşı ölmüştü. Geriye bir arkadaşı kalmıştı. Filmin bitmesine az kalmıştı. Hannah hem diğer adamın hemde 2.adamın öleceğine inanıyordu. Boris ise, geriye kalan arkadaşında öleceğini, ama adamın ölmeyeceğini kafayı sıyıracağını düşünüyordu. Film bitti... Boris'in dediği gibi olmuştu final. Arkadaşı da ölmüştü. Ve asıl adamı delilikten hastaneye yatırmışlardı. Kapı çaldığında, Hannah kalkmıştı. Boris ise balkona sigara içmeye çıkmıştı. Kapıda bir adam duruyordu. Koyu kahve saçları, saçları ile aynı renge sahip gözleri, kahverengi tişört ve lacivert pantolon ile duruyordu. Kas oranı yüksekti. Kollarından belliydi spor yaptığı. Bartın Kuzey.... Bartın dayanamamış ve otele gelmişti cenazeden önce. Ne görmeyi bekliyordu bilinmez ama kapıyı açan, mini yeşil eteği ve beyaz askılı crop giyen bu küçük kızı beklemediği belliydi. Bartın, Hannah'ı görünce elinde ki kağıda bakmıştı. Adres aynıydı. O da numarası da burasıydı. Ama karşında ki Boris değildi. " Boris'e bakmıştım. " Hannah gülümsedi ve içeri buyur etti. Bartın'ı fotoğraflardan görmüştü. " İkinci abim de gelmiş. " Bartın anlamıyordu ne olduğunu . " İkinci abi mi ? " Hannah gülümsemesini bozmamıştı. " BORİS ! Bartın geldi. " Bartın, ses geldiğinde balkon kısmına dönmüştü. Boris balkondan çıkmıştı. Kaşları çatıktı. Bartın'ı bu saatte, otel odasında görmeyi beklemiyordu. İçeri girer girmez, elini Hannah'ın beline atmıştı. Bu ' onu koruyorum. ' deme şekliydi. Bartın kısa süre, Hannah'ın belinde olan Boris'in eline baksa da sonradan tekrar Boris'e dönmüştü. " Ne işin var bu saatte burda ? "
" Ne demek bilmiyorum. Gecenin bu saatinde otel odama gelen sensin." Bartın gerçekten bilmiyordu neden geldiğini. İçinden onu görmek gelmişti. Bilmek istemişti neler yaptığını. Otelin önünde 10 dakika boyunca girip ve girmemek kavgası yapmıştı kendi içinde. En sonunda kendine söverek, arabadan inmiş ve otele giriş yapmıştı.
" Bilmiyorum dedik ya. Neyse, yanlış zamanda geldim galiba. Müsait değildin herhalde. " dedi göz ucuyla Hannah'a bakarak. Hannah'ı, Boris'in birlikte olduğu kadın sanmıştı. Boris başta anlamasa da sonradan ne sandığını anlamış ve sinirlenmişti. Hannah ise sinirlenmek yerine kahkaha atmıştı. Bartın hayalet görmüş gibi Hannah'ı izliyordu. Deli olduğunu düşünüyordu. " Yatak arkadaşı değilim. Kardeşiyim. Siz de kardeş olduğunuza göre , senin de kardeşin sayılırım. " dediğinde Bartın şok olmuştu. Boris'ten sonra birde kız kardeşi mi vardı ?
" Hayır. Yani kardeş ama senin değil benim. Öz değil. Hannah iş yerinden arkadaşım. Orda bulunan tek arkadaşım. Bu yüzden de kardeşim olarak görüyorum. Görevlere genelde birlikte çıkıyoruz. " Bartın'ın hissettiği duygular garipti. Başta şaşırmıştı kardeş olduğunu öğrenince ama bir yandan da üzülüyordu öz kardeşi olmadığı için. Büyük ihtimalle Boris'in bu kıza olan hisleri, kendisinin Nil'e olan hisleri ile aynıydı. Nil'in babası tarafından eğitildiği için, ve onu babası gibi gördüğü için Nil'i de kız kardeşi gibi görüyordu. Bu kızda Boris'in FBI'den görev arkadaşıydı. Yakın arkadaş olmalılar ki, Boris onu kız kardeşi gibi görüyordu. Boris'in eli hala, Hannah'ın belindeydi. Hannah bunu farkettiğinde kibarca, elini indirip Boris'in yanağına öpücük kondurmuştu. Gülümseyerek Bartın'a dönmüştü. " Resmi olarak tanışalım o halde. Ben Hannah Walker. FBI. " Bartın elini uzatıp uzatmama konusunda kararsız kalmıştı en başta. Daha sonra daha fazla kabalık etmemek için elini uzatmıştı. Zaten ilk gördüğünden beri tuhaf bakıyordu kıza. " Bartın Kuzey. MİT " Hannah ağır ağır kafasını sallamıştı.
" Türk İstihbarat'ına çalışmak. Sende bizimle gelsene Amerika'ya. " Başka biri olsa, Hannah'ın teklifine cevap verirdi. Fakat Bartın'ın, Hannah'ın ona sorduğu soru umurunda olmamıştı. O ' sende bizimle gelsene ' lafında kalmıştı. Geri mi gideceklerdi ? Neden şaşırıyordu ki ? Tabi ki döneceklerdi. O da ajandı. FBI'deydi. İşi tabi ki önemli olacak, tabi ki yaşadığı yere döneceklerdi. Annesi ölmeseydi belki Türkiye'ye hiç gelmeyecek, ve tanışmayacaklardı. Bartın, gözlerini Hannah'tan çekip Boris'e dönmüştü.
" Geri mi döneceksin ? " Boris, Bartın'ın bu haline anlam verememişti. Üzülmüş müydü ? " Bilmiyorum. Büyük ihtimalle."
" Cenazeden sonra. Ama bilmiyorum dediğim gibi. "
" Kalsana biraz daha. " Bartın gözlerini yummuştu. Bunu sesli mi söylemişti ? Hannah gülümsüyordu. Boris ise gülmemek için, yanaklarını ısırıyordu. Konuşamamıştı. " Yani kal derken, Hannah burayı sevdi gibi görünüyor. " Hannah'ı işin içine katmıştı Bartın. Durumu toparlamaya çalışıyordu kendince. " Çok tatlısın. Ben şarap koyayım . Balkonda içelim. " Bartın, şok olmuş şekilde Hannah'a bakıyordu. Boris ise ' öyle mi ' dermiş gibi, tek kaşı havada Hannah'a bakıyordu. Balkona çıkan ilk kişi Bartın olmuştu. Nefes alamadığını hissediyordu. Ardından Boris çıkmıştı. 2 dakika sonra bir müzik sesi duyulmaya başlamıştı. Hannah elinde bir kırmızı şarap şişesi, 3 kadeh ile çıkmıştı balkona. ' İçimde gökyüzü var , bense yarından beter. ' diyordu şarkı. " Bunu nereden buldun ? " soruyu soran Boris'ti. " Türk şarkılarını merak ettim. Geçen gün duyduğum türk müziği indirdikten sonra başka böyle şarkılar var mı diye baktım. Hoşuma giden birkaç tanesini indirdim. " Boris huzurla sigarasını içiyordu. Bartın arada Boris'i izliyordu sonra kafasını çeviriyordu. Tuhaf bir histi onun için. Hannah ise kendini müziğe kaptırmıştı. Türkçe anladığı için mutluydu. Yoksa nasıl dinlerdi bomboş şekilde bu müzikleri ....
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |
