Alıntı

Gözlerini hafifçe kıstı. "Seni görmek istedim."

"Ben seni görmek istemiyorum."

Arkasında duran asansörün düğmesine bastım. "Git."

Mahir adımlarını bana doğru atarken kendimi geri çekmek zorunda hissettim. İçeri girdi ve ardından kapıyı kapattı.

"Ne yapıyorsun?" diye fısıldadım gözlerim irileşmişti. "Çık evimden."

"Konuşacağız."

"Konuşacak bir şey yok!"

Şahika'nın sesi salondan geldi. "Kimmiş gelen?"

Mahir başını hafifçe yana eğdi. "Misafirlerin mi var?"

"Evet ve sen burada istenmiyorsun."

Gözlerindeki ifade biraz daha keskinleşti. "Öyle mi?"

"Evet öyle."

Bir an sessizlik oldu. Şahika ve Cansun adım seslerini duydum. Yanımıza geldiklerinde Şahika şaşkınlıkla ne diyeceğini bilemezken

Cansu. "Mahir mi?!" diye tiz sesiyle bağırdı.

Mahir onlara hafif bir baş hareketiyle selam verdi. "Hanımlar."

Cansu'nun gözleri parladı. "Hazel niye içeri davet etmiyorsun?"

"Çünkü gidiyor." diye çıkıştım.

Mahir dudaklarını belli belirsiz kıvırdı. "Niye bu kadar sinirlisin?"

"Ben sinirli değilim!" diye bağırdım. "Sadece gitmeni istiyorum!"

Şahika gözlerini bana dikti. Sessiz ama anlam yüklü bir bakış attı. “Belki... konuşmanız gerekiy-”

“Hayır!” diye kestim sözünü.

Aşağıya birde konusu bırakıyorum

Konusu: Ayrılığın bıraktığı izlerle içine kapanan Hazel, arkadaşlarının ısrarlarına karşı koyamaz. Sadece bir gece diyerek dışarı çıkar ve kendini bir gece kulübünde bulur. Kalabalığın içinde, buz mavisi gözlere sahip bir adam dikkatini çeker. Bu yabancı ( yani Mahir) karşı koyamadığı bir çekim yaratır Hazel'de. Kontrolü bırakır ve tutkuyla geçen bir geceye teslim olur. Ama bilmediği bir şey vardır. Bu gece onun için sadece bir kaçış değil hayatının tamamen değişeceği bir hikayenin başlangıcıdır.

Umarım beğenirsiniz! Eğer okuyacaksınız lütfen hayalet okuyucu olmayın. Yorum yapmanız beni çok mutlu eder iyi veya kötü farketmez her yorumunuz beni motive eder, her eleştiriniz de kendimi geliştirmem için bana yardım eder. O yüzden yorumlarınızı eksik etmeyin. 🌸🤍