Alıntı

Gözlerini hafifçe kıstı. "Seni görmek istedim."

"Ben seni görmek istemiyorum."

Arkasında duran asansörün düğmesine bastım. "Git."

Mahir adımlarını bana doğru atarken kendimi geri çekmek zorunda hissettim. İçeri girdi ve ardından kapıyı kapattı.

"Napıyorsun?" diye fısıldadım gözlerim irileşmişti. "Çık evimden."

"Konuşacağız."

"Konuşacak bir şey yok!"

Şahika'nın sesi salondan geldi. "Kimmiş gelen?"

Mahir başını hafifçe yana eğdi. "Misafirlerin mi var?"

"Evet ve sen burada istenmiyorsun."

Gözlerindeki ifade biraz daha keskinleşti. "Öyle mi?"

"Evet öyle."

Bir an sessizlik oldu. Şahika ve Cansun adım seslerini duydum. Yanımıza geldiklerinde Şahika şaşkınlıkla ne diyeceğini bilemezken

Cansu. "Mahir mi?!" diye tiz sesiyle bağırdı.

Mahir onlara hafif bir baş hareketiyle selam verdi. "Hanımlar."

Cansu'nun gözleri parladı. "Hazel niye içeri davet etmiyorsun?"

"Çünkü gidiyor." diye çıkıştım.

Mahir dudaklarını belli belirsiz kıvırıldı. "Niye bu kadar sinirlisin?"

"Ben sinirli değilim!" diye bağırdım. "Sadece gitmeni istiyorum!"

Şahika gözlerini bana dikti. Sessiz ama anlam yüklü bir bakış attı. “Belki... konuşmanız gerekiy-”

“Hayır!” diye kestim sözünü.

Kitabıma bir şans verir misiniz? Aşağıya birde konusu bırakıyorum

Konu: Ayrılığın bıraktığı izlerle içine kapanan Hazel, arkadaşlarının ısrarlarıyla sadece bir gece diyerek dışarı çıkar ve kendini bir gece kulübünde bulur. Kalabalığın içinde, buz mavisi gözlere sahip bir adam dikkatini çeker. Bu yabancı ( yani Mahir) karşı koyamadığı bir çekim yaratır Hazel'de. Kontrolü bırakır ve tutkuyla geçen bir geceye teslim olur. Ama bilmediği bir şey vardır. Bu gece onun için sadece bir kaçış değil hayatının tamamen değişeceği andır.