6 bölüm

Uzun zamandır yazmıyordum neyse keyıfli okumalar…

Aynadan kendime bakınca inanamamıştım inanılmaz gözüküyordum

Kırmızı derin bir yırtmaçlı elbisesi altina siyah ayakkabi giymiştim

Yavaşca merdivenlerden indim karşımda uras kandemir giydiği siyah gomlek o kadar yakışmıştı bütün vücudunu öne seriyordu adeta zaten yakışıklı bır adamdı ama giydiği ile taçlandırmıştı

aşagı indiğimde görüş açısına girmiştim

“uras ben hazırım “ dedim bırkac saniye cevap vermedi öksürdü sanki kendini toparlamaya çalışıyordu

“ e efendım “ dedı güldüm “ hazırım diyorum “ dedim kafa salladı Emre’ye döndü “araba hazır mı “ dedı

emre “ abi Kaan abiyi bekliyorduk “ dedi derın bir nefes cektı “ sikik herif sanki kendı düğününe gidiyor ona de yürüyerek gelsın “ dedı neydı bu adam çita mı nasıl gelicekti yürüyerek

emre ise “ emredersin abi “ dedı

*****
davet salonuna gelmiştik herkes bana iğrenerek bakıyordu sanki pırasa yemeğiydim nımete öyle denmez de annem duysa terliği ağzına vurmuştu neyse

Urasa dondum “ pırasa yemeğine mi benzıyorum “ dedım şaşırarak bana baktı “ pıra olmayacak kadar güzelsin ışıl “ dedı

nutkum tutulmuştu cıdden anı gelen itifatları sok etkısınde bırakıyordu ama benı kacıran psikopat olduğunu degistirmiyordu

kendımı toparladım kaçmam için mükemmel fırsattı etrafa göz gezdırdım urastan kurturulsam illakı burda arka kapı vardır oradan kacardım

Uras bir masada durdu etrafa kötü bakışlar atıyordu burda olmaktan memnun olmadığı belliydı sanki silah zoruyla tutuyorlardı burda

Esmer urasın yaşlarında bir adamın masaya gelmesıyle uras ona donmustu “ayıp değil mi abi benı o kadar yol yuruttun “ dedı Kaan bu adamdı belliki

benım bile vicdanım sızlamıştı adam da gram degısıklık yok vicdana dair birsey yoktu duygusuz höduk

“ iyi olmuş ya yedıklerını eritirsin “ dedı harbi höduktu Kaan onu umursamadan bana döndu bir dakka ağzıma mendılı tıkayan herif buydu şerefsiz buna demın uzulmusmuydum gebersin pislik

” serefsiz herif “ dedim ikiside sasirmıstı “ ne yaptım yenge ben “ dedı ona dondum “ varlığın zarar senin it herif “ dedım

“ abi naptın kıza aynı sen olmus “ dedı korkuyla urasın hoşuna gitmişti sırıtarak “ gelde etkilenme ne güzel sövüyor lan “ dedı

tam o sırada kürsü de simge vardı “ hepiniz hoş geldınız değerli mısafırler size sevgılı nısanlım ah pardon eskı nısanlım uras kandemırin nasıl bir adam olduğunu merak ediyorsunuzdur bizim neden ayrıldığımızı dımı “dedi

urasın sesi geldi “ indirin şunu kürsüden kendını rezıl edıyor “ dediurasın aksıne dıyceklerını merak edıyordum

Devam etti “ davete katıldığı yanındaki kız için beni terketti bir kadının ikinci kadın olmayı kabul etmesi ne kadar aciz” dedi

nefes alamamıştım ınsanın kopma noktası olur ya o buydu Olmadığım bir ithamla suçlanıyordum babasının birtanecik prenses gibi büyüttüğü kızına metrese dıyordu

urasın yüzüne bile bakmadan çıkışa doğru yürüdüm böyle bırisi olmadıgımı biliyordum ama o kadar insanın önünde böyle suçlanmak zoruma gidiyordu

arkamdan seslense bile donmedım bir anda bir el koludan çekerek göğüsüne yaslandı göğüs kafesı kalkıp iniyordu urastan başkası değildi ne işi vardı burda

“ bırak uras kandemır şu sacmalıgı da kes ben senin mahkumunu değilim “ dedım güldü alaya karışık “ sen benim herseyimsin ışıl Yılmaz “ dedi kahkaha atmıstım

” ne kadardır tanıyorsun benı ya herseyın oluyorum ben senin “ dedım dedıgımı duyup duymazlıktan geldı

“bırak uras “ dedım dızımı kaldırıp erkekliğine vurdum “ napıyorsun deli karı “ dedı sonra “ ne bekliyoruz ki besıktaslıdan “ dedı pardon bır daha bacağımı kaldırıp erkeklıgıne vurdum bana laf söyle tuttugum takıma asla

” LAAN EVE GEÇELİM GORUSUCEZ IŞIL HANIM “ dedı fazla mı sınırlenmıstı “ ben senle hiçbir yere gelmıyorum anlamıyormusun “ dedım

arkadan Kaan’ın sesi “ abi ne oldu “ dedı sonra olduğumuz duruma baktı “ vay be abi bir kadına yenıldın he koskoca uras kamdemır “ dedı

” Kaan belanı sktırme olm “ dıye tısladı Kaan ise “ abi çocukgun olmazsa ya “ dedı

“ iyi ya dünya kurtulur “ dedım arkadakı korumalar sessızce gülüyordu

urasın “ LAN SIKK HERİFLER DONUN ONUZE “ diye bagırması ıle onune dondu

belliki kaçış yoktu önden önden yürüyerek arabaya bındım

çıtasın arkadan “ böyle uslun uslu gelirsin işte “ demesı kulağıma geldi ama umursamadım onu ugrasacak halim yoktu çok yorulmuştum

arakada birkaç koruma önde bırkac korumanın arabaya binmesi ile araba çalışmıştı dışarı seyredıyordum

ne zaman vardığımızı fark bile etmemiştim