Ölümü Hak Etmeyen Birine

Şiir yazıyormuş o da,
Hem de sevdiği kitap Lavinia.
Acılarla dalga da geçiyor,
Gün geçtikçe bana benziyor.

Konuşmak, şiirlerimizi sunmak,
En güzeli de sürekli destek olmak.
İstediğim üniversiteye gelecekmiş,
Geldiğimde kahve sözü verdim, bekleyecektim.

Ama öğrendim,
Hayatın acı yanını tekrar fark ettim.
Hayaller güzeldi,
Fakat yaşadıklarımız gerçekti.

Bu kadar iyi ve güzel biri,
Nasıl kanser olabilirdi?
Sadece kötüler hasta olmaz mıydı?
Bunun neresi adildi?

Acımasız olanın kim olduğunu unuttuğum andayım,
Şimdi ölümü veren Tanrı dan mı yanayım?
Bu soruları unutmalı, dua etmeliyim.
Lütfen, yalvarıyorum onu benden alma, en azından yaşamasını sağla.