Demir, sevdiği kıza yazacağında işlerin bu kadar sarpa saracağını bilmiyordu. “Beni sevmen için gözlerinin içine baktım be! Hemde yıllarca. Ama sen beni görmedin bile!” “Seni sevdim ben! Hemde çok sevdim çünkü sen benim kardeşimsin!” Genç kız, sevdiği adamın gözlerine baktıkça küçüldüğünü hissediyordu. O lanet olası kız onun yıllardır hayal ettiği aşka sahipti ve bunu kendisine yediremiyordu. “Neden beni onu sevdiğin gibi sevmedin? Onun olupta bende olmayan şey ne?” Diye fısıldadı son kez. “Onda aşk var. Ve sen daha aşkı ve saplantıyı ayıramayacak bir acizsin…”

“Ya bana da bir şey yaparlarsa.” Korkudan titreyen ellerimi ustalıkla gizlemiştim ama sesim beni ele veriyordu. Asıl korkumun ona zarar gelmesi olduğunu söyleyemedim. Bu kadar erken olmazdı. “Seni korurum.” Gözleri bende değil yoldaydı. Direksiyordaki ellerini öyle bir sıkıyordu ki parmak boğumları bembeyaz olmuştu. Bütün bu olanlar onu da sarsmıştı ama duruşundan asla ödün vermiyordu. “Ya koruyamazsan. Onu koruyamadığın gibi beni de koruyamazsan.” Sert ama bir o kadar da gerçekleşmesi olası cümlelerimle bana döndü. Uzun kirpikleri, kızarmış mavi gözlerini gizleyememişti bu sefer. “Seni koruyamazsan bile intikamını alırım Serçe.”

Emir ve Deniz telefonlarını karıştırdıklarında birbirlerine bu kadar ısınacaklarını bilmiyorlardı.

Arkadaşlarımla çevirdiğim rastgele bir numaranın hayatım olacağını nerden bilebilirdim? Ya da maceram olacağını. Hayatımın nokta kadar yerini tüm hayatıma bırakan o numara artık her şeyimdi. Ve ben onu kaçırmamak için elimden geleni yapacaktım. Ve yapıyordum. °°°°°°° Kurgumu çok seveceğinize eminim. Hepinizi kitabıma davet ediyorum.