52. Bölüm

RÜZGAR

Kaybetme korkusu neydi çok iyi bilirdim özellikle kıskançlık ile birleştiğinde insanı ele geçirirdi. Benim kızgınlığım adenin kalbime hançer gibi saplanan çekip gitmesiydi. Aklım , beynim , kalbim sadece onunla dolup taşarken böyle düşünmesi başka bir kadını düşünmesi yakmıştı canımı. Bilmesi gerekiyordu içimin ona nasıl titrediğini. O yokken bile onu istediğimi ,düşündüğümü , kalbimin sadece onun için attığını bilmeliydi.

Hırçındı , bu hırçınlığı getiriyordu bizi bu hale belki de daha önce gitmem gerektiği için o da benim gibi her an tetikteydi. Yaptığının yanlış olduğunu anladığında içimde bir yerlerde kırgınlık vardı ve bunun fazlasıyla farkındaydı. Küçük bir çocuk gibi sırnaşmaya çalışıyordu , içim gidiyordu fakat netliğimden taviz verirsem yine başa dönerdik. Gözleri gözlerime değdiğinde kıyamıyordum , bu hayatta bir adene yenik düşüyordum , engel olamıyordum.

O kadınla kendini mi karşılaştırıyordu şu an ? Umarım bunu yapmıyordur. Bu yaşattıklarından daha da ağrı gelirdi. Kalbim onu affetmeye çoktan hazırdı , kurduğu cümleler benim karşısında olan netliğimi eritmişti. Onu bırakacağımı düşünmesi , tekrar tek kalacağını düşünmesi onun savaşıydı. Bilmediği ise onu yanlız bırakacak kadar güçlü bir insan olmayışımdı.

Arasın ofisine vardığımda içeri girdim , beni gördüğünde ayaklandı

“Hoşgeldin , hayırdır?”

“ Konuşmaya geldim müsait misin ?” dediğimde başıyla onaylayı beni koltuklara oturmam için yönlendirdi. Ben ise zaman kaybetmek istemiyor gibi hemen söze başladım.

Abisin , kardeşin üzüldüğünde onu korumaya çalışıyorsun anlıyorum. Fakat beni tanımıyor gibi davranıyorsun. Bu zamana kadar adene tek bir hata yaptım. Onda ise mecbur bırakıldım. Sen ise sanki sürekli adeni üzen , ağlatan bir insan varmış gibi davranıyorsun. Kardeşim ben sana en başta söyledim ben adeni isteyerek bilerek üzmem dedim. Bunu anlamak neden zor bu kadar ?

Aras : Kardeşim gecenin bir yarısı iki göz iki çeşme , elinde bir bavulla kapıma geliyor. Ve konu bir kadın. Ne yapmamı bekliyordun ? Oturup seninle konuşmamı mı ? Bak rüzgar Adenin yanında bir ben kaldım.

Henüz lafını bitirmeden lafını kestim. Sinirlenmiştim

- Ben de adenin yanındayım ve hep yanında olacağım aras

Aras : o zaman kardeşimi üzmeyeceksin.

- Lan ben bir sikim yapmadım neden anlamamakta ısrar ediyorsun. Adene gerkeli açıklamayı yaptım. Sana yapmaya gerek duymam aslında ama tamamen bir yanlış anlaşılmadan ibaret bunu bil.

Aras : Konuştunuz mu ?

- konuşup hallettik sizin evde eşyalarını topluyor

Aras : Rüzgar bu ilişki sizi çok yoracak , yıprtacak. Tanıştığınız günden itibaren yüzünüz gülmedi. Neden zorluyorsunuz bu kadar ?

- Aras bak adenin abisi , kardeşim falan dinlemicem attığın yumruğun karşılığını vereceğim şimdi. Oğlum biz senelerdir ne için uğraşıyoruz seviyoruz lan seviyoruz. Sen onaylasan da onaylamasan da biz birbirimizi yıpratsak da seviyoruz.

Aras : Gideceksin yine , bunu bile bile devam etmenizi istemiyorum.

- nasıl eminsin bu kadar ?

Aras : Eminim işte , abiyim hissediyorum

- ya bi siktir git aras ya.

Derin bir nefes aldım , aras ise bu durumdan hoşlanır gibi gülümsüyordu o güldükçe benim sinirlerim oynuyordu.

- lan ne sırıtıyorsun karşımda

Aras : halime gülüyorum

- daha çok gülersin o zaman

Aras : inşallahl gülerim

- adenle konuş , onayım var de aklı sende.

Aras : demessem ?

- Lan Aras! bak iki gündür saçma sapan şeylerle uğraşıyorum sinirimi senden çıkarıcam şimdi.

Aras : Tamam lan tamam

- Gidiyorum sevgilmi evime götüreceğim

Aras : rüzgar seni öldürürüm bak , karımı evime götürürüm diyo sanki herifteki rahatlığa bak

- oda olur yakında merak etme

Aras : siz beni de delirttiniz yemin ederim.

- dediğimi yap

Aras : emriniz olur komutanım

- hadi eyvallah

Arasın yanından ayrıldığımda içime su serpildi. Aden her ne kadar barışsak da abisinin düşüncesini önemseyecek ve kafaya takacaktı. Bunu bildiğim için konuşmaya gelmiştim aslında. Aden böyle düşünecek olmasaydı ilişkim hakkında kimseye açıklama yapmazdım. Ama onun üzülmesini istemiyordum.

Rüzgarın yanından ayrıldıktan sonra hızla adenin yanına geçmeye başladım , bir kahvecide durup her zamanki gibi kahvelerimizi aldım. Güzel bir çiçekçi bulup papatya buketi yaptırdım. Bir an durup kendime baktım ne ara bu hale gelmiştim. Askerlerim görse bizim korktuğumuz adam bu muydu derlerdi. Buydum , sevdiğim kadını mutlu etmek için herşeye yapmaya hazırdım. Arasın evine yaklaştığımda Adene mesaj attım

“ Güzelim yaklaştım , sen hazırlan ben çıkacağım yukarı.” bavulu olduğu için yukarı çıkıp almam gerekiyordu. Arabayı evin önüne park edip merdivenleri ikişer üçer tırmandım. Deniz kapıyı açtığında “Hoşgeldin gelsene” dedi “ gitsek daha iyi olur” diyerek yanıtladım onu.

“ Senin için çok zor haberin olsun.”

“Ben ondan gelen her şeye razıyım” dedim samimi bir gülümseme ile. Ciddiydim bu söylediğimde. Ondan gelen her şeye hazır ve razıydım.

Aden çıktığında elindeki bavulu tek hamlede çekip aldım. Arabaya geçtiğimizde onun oturacağı koltuğa bıraktığım papatyaları gördüğünde yüzündeki o gülümseme sanki her şeyi silip atmıştı.

Karşımdaki kadına bitmek bilmeyen tükenmeyen bir zaafım vardı.

ADEN 

Arabaya geçtiğimde koltuğun üstünde duran papatyalardan alamadım gözlerimi bir süre. Rüzgara bakarak bir öpücük attım ona , beni seviyordu ve bunu her hücreme kadar hissettiriyordu. Hatta böyle yaptığı dönemlerde onu hak etmediğimi düşünüyordum. Snaki bana fazlaydı bu adam , ruhumun en ince sızısıydı.

Arabaya bindiğimde rüzgar sanki bu anı bekliyormuş gibi söze girdi

Rüzgar : Güzelim iki küçük odayı kırdırıp bize bir oda yaptırıyorum. Bu gecelik benim eski odada kalacağız

Gerek yoktu rüzgar

Rüzgar : gerek var mı diye sorduğumu hatırlamıyorum.

Başımla onayladım onu. Zaten ne dersem diyeyim onun kararı değişmeyecekti.

Eve geldiğimizde , rüzgarın eski odasına koydum eşyalarımı. Odaya bavulumu çıkaran rüzgar kapıyı kapatıp yanıma yaklaştı

Rüzgar : Çok özledim seni boncuğum

Bende seni çok özledim

Bir anda kucağına alarak yavaşça yatağa yatırıp yanıma sokuldu. Ellerini saçlarımda gezdirirken gözlerini gözlerimden bir saniye bile ayırmıyordu

Rüzgar : Hep yanımda , buramda kal

Diyerek göğüsüne yatmamı sağladı. Sanki aylardır ayrı kalmış gibi bir süre ellerimizi ayırmadık birbirimizden.

Yemek için seslendiklerinde rüzgara dönerek

Bu evde sadece ikimiz kalamaz mıyız ?

Rüzgar : ikimiziz zaten güzelim

Kimse olmasın , onlar da

Rüzgar : Bu evde olmaz güzelim maalesef.

Peki hadi gidelim o zaman

Hemen aşağıya inip o muazzam sofraya oturmuştuk. Semiha abla yapmıştı yine yapacağını. Yemeklerimi yedikten sonra rüzgar bir telefon görüşmesi için salondan ayrılmıştı. Ben ise bunu bekliyor gibi hemen semiha ablanın yanına gittim

Semiha ablaa senden birşey isteyeceğim

Semiha abla : söyle güzel kızım kahve mi ?

Yani o da olsa güzel olur ama o değil.

Gözlerini bana dikerek ne olduğunu anlamaya çalışıyordu

- yarın rüzgarın doğum günü baş başa yemek ayarlamak istiyorum burada bana yardımcı olur musun ? Sanırım onun sevdiği yemekleri yapmayı bilmiyorum.

Semiha abla : tabiki yaparım kızım hallederiz hiç merak etme

- bir tanesin semiha abla

Semiha abla : kızım ben de bir şey diyecektim sana

- söyle ablacım

Semiha abla : kızım rüzgar oğlumun valla haberi yoktu girmedi bile senelerdir o odaya benim suçum.

- saçmalama Semiha abla kimsenin suçu yok ben biraz yanlış anladım o kadar sorun yok yani.

Gülümsemesiyle karşılık verdiğinde mutfaktan çıkıp salona geçtim. Ardımdan hemen rüzgar da salona girmişti. Umarım konuştuklarımızı duymamıştır diye geçirdim içimden. Semiha abla kahveleri getirdiğinde rüzgarla Ankara konusunda konuşup bir karara bağlamaya çalışıyorduk. Ne kadar konuşursak konuşalım sonu yine bir süre ayrı kalmamız gerektiğine varıyordu. Hemen bu karamsarlığı yok ederek

- nişanda ne giysem ya handenin de yanına gidemedim bir türlü

Rüzgar : Sen her halinle çok güzelsin abartmana gerek yok.

- açık giyinme demenin yumuşatılmış hali mi bu ?

Rüzgar : Asla

Dediğinde kahkaha atıyordu adeta

Rüzgar : istersen yarın gidip bakalım

Hayır kendi kıyafetlerimden ayarlayabilirim.

Rüzgar : emin misin

Başımla onayladım rüzgarı. Rüzgarın odasına geçtiğimizde yatağı diğer yatağa göre daha küçüktü ikimiz sığabilir miydik acaba ? Aklımdan geçirirken rüzgar söze girdi sanki anlamıştı ne düşündüğümü

Rüzgar : Bu gece bana daha yakın uyuman gerekecek sanki

Daha iyi değil mi

Diyerek kıkırdadım. Yatağa uzandığımda bir an aklıma gelen şey ile “hıh” dudaklarımın arasından kaçtı. Rüzgar ne olduğunu anlamaya çalışırken hemen yerimden kalkıp telefonumu elime aldım saat gece yarısını geçmişti hemen rüzgara doğru koşarak kendimi üzerine attım

Iyi ki doğdun yuvam , iyi ki geldin. Seni çok seviyorum rüzgar çok seviyorum.

Diyerek rüzgarın dudaklarını öpmeye başladım.

Ben seninle tanıştığım gün doğdum , bu gün sadece kimlikte yazan.

Rüzgar elleriyle beni kendine çekerek kucağına oturmamı sağladı. Dudaklarımız tekrar birleştiğinde araya giren özlem alevlendi.

Sabah gözümü odaya sızan güneş ile açtım , elimi yana doğru attığımda rüzgar yoktu. Hemen kalkıp elime telefonumu aldım ve tahmin ettiğim gibi yine fazlasıyla uyumuştum. Ve rüzgar çoktan gitmişti

Rüzgar : güzelim kahvaltını yap , uyanınca beni ara. Seni seviyorum

Bu adam deliydi takmıştı kahvaltıya , kendisi ediyordu da ne oluyordu sanki. Hemen rüzgarı aramaya başladığımda uzun uzun çaldı fakat açan olmadı. Mesaj atmak için girdiğimde ise ekranıma bildirim düştü benden hızlı davranmıştı

Rüzgar : arayacağım.

-bekliyorum

Diyerek telefonumun ekranını kapattım ve mutfağa ilerledim. Semiha abla yine mis gibi kokutmuştu etrafı

Günaydın semiha abla

Semiha abla : günaydın kızım , hemen hazırlayayım kahvaltını

Ay yok valla hiç şu an kahvaltı istemiyorum sen bana kahve yapar mısın ?

Semiha abla : rüzgar duymasın

Sen söylemezsen duymaz

Ikimiz de gülmeye başlamıştık semiha abla bir yandan akşam için yaptığı hazırlıkları gösteriyor bir yandan ise kahvemi yapıyordu. O sırada çalan telefonum ile salona yöneldim

Efendim canım

Rüzgar : günaydın güzel gözlüm

Günaydın sevgilim , neden açmadın telefonu ?

Rüzgar : yanımda ekipten birileri vardı yavrum açamadım

Onlar varken konuşamıyor musun benimle

Rüzgar : konuşurum konuşmasına ama gerek yok.

Neyse binbaşı erken gelir misin bu gün dışarı çıkalım.

Rüzgar : Çıkmaya çalışırım güzelim , haber veririm. Bu arada kahvaltı yaptın mı?

- yapacağım şimdi merak etme , haber ver. Bu arada seni çok özledim

Rüzgar : şu an gelmemi istiyorsun galiba

Ben öyle bir şey demedim

Rüzgar : kapat yavrum kapat

Telefonu kapattıktan sonra kahvemi içmek için mutfağa yöneldim. Semiha abladan masa örtüsü , mumlar ve şamdanların yerini öğrendikten sonra

Semiha abla : kızım ben hazırlayayım masayı

Yok semiha abla zaten yemekleri sen yaptın hiç değilse masayı ben hazırlamış olayım. Ben içeri geçiyorum önce salonu halletmem gerek.

Hemen kahvemi ve rüzgardan zar zor sakladığım süslerimi çıkardım. Bir sürü kalpli balon almıştım tek tek onları şişirip tepelerine bant yapıştırdıktan sonra kapıdaki abilerden yardım isteyerek onları tavana yapıştırdık. Uçlarına ise bir kaç not ve fotoğraflarımızı yapıştırdım. Yerlere de serpiştirdiğim balonlardan sonra hemen masayı hazırladım. Hediyesini de masanın köşesine yerleştirdiğimde artık hazırdı. Pasta siparişi verdiğim yeri aradım , kontrol amaçlı bir saate getirmiş olacaklarını söylediklerinde bir rahatlama gelmişti.

Hızla odaya çıkıp duş alıp bakımlarımı yaptım. Hemen hazırlanmaya başladım o sırada çalan kapıyla pastanın geldiğini de anlamıştım. Üzerime Siyah dar bir elbise giydim ve aşağı indiğimde karşımda semiha abla ve bir kaç çalışan vardı

Semiha abla : Maşallah sana güzel kızım benim.

Semiha ablaya gülümseyerek pastaya bakmak için mutfağa yöneldim. Harika görünüyordu tek kelime ile harika. Her şey hazırdı tek eksik olan rüzgardı. O gelene kadar hemen kendime bir kahve yapıp dinlenmeye başladım.

Semiha abla : kızım rüzgar oğlum geldi

Ne ? Haber vermedi ama bana. Semiha abla onu bir süre oyalar mısın

Semiha abla hızla kapıya yöneldiğinde ben ise masadaki mumları yakıp hemen pastayı hazırladım. Mumlarını yerleştirip yaktıktan sonra hazırladığım masanın önünde elimde pasta ile onu beklemeye başladım. Bir süre daha gelmeseydi mum yok olacaktı ki neyse gelmişti.