YEMEK

Sabah kardeşim beni öperek uyandırdı,odamdan çıktım,mutfağa gidip ayılmak için kendime bir türk kahvesi yaptım.Salona geçtiğimde Melisa ve Zülal kavga ediyorlardı,Zülalin elinde bir ruj vardı,Melisa Zülalin elindeki ruju almaya çalışıyordu. "Zülal benim sinirlerimle oynama ver rujumu!" diye bağırdı Melisa. "Ya kanka bir kere süreceğim ya!" Diye bağırdı Zülal.O sırada kapı çalı,kapıyı açtığımda önümde dağ gibi adamlar duruyordu,Mert benim yanıma geldi. "Komutanım buyurun hoşgeldiniz." Dedi Mert,en başta Aybars içeri girdi,sonra tanımadığım 5 kişi daha girdi.Hepsi salonun ortasındaki kavgayı şaşkınlıkla izliyordu. "Zülal bak küfür etmek istemiyorum ver lan ruju!" Dedi sinirle Melisa. "Aaaa...çirkefe ba-" Zülalin lafını bölen şey Melisanın Zülalın saçlarına yapışmasıydı.Melisa Zülalin saçlarını sertçe çekerken sinirle bağrıyordu. "Zülal bir daha rujumu almayacaksın!" Dedi Melisa. "Tamam tamam,vallahi bak almayacağım bir daha!" Zülal bunu diyince Melisa Zülalin saçlarını bıraktı,ikiside derin bir nefes aldı. "Benim saçlarımı düzletirsene." Dedi Zülal az önce kavga etmemişler gibi. "Tamam,düzleştiricinin fişini tak bende geliyorum birazdan." Dedi Melisa.Bütün kılıç timi şaşkınlıkla olan olayları izliyordu.Melisa kılıç timinin bütün üyelerinde gözlerini gezdirdi,ters ters baktı. "Ne bakıyorsunuz? Hiç mi kavga eden birini görmediniz?" Dedi ve Zülalin odasına gitti.Herkes geldiğinde sofraya oturduk,herkes kendini tanıttı,ama nedense Keşanlı ve Melisa birbirlerine kaçamak bakışlar atıyordu.Çaylak yemekten bir kaşık aldı,yemeği beğenmiş gibiydi. "Gupse hanım sizin yaptığınız yemekler annemin yemeklerine benziyor,dimi? Çok iyi,sizde iyi bilirsiniz herhalde anne yemeğini,yemek yapmayı annenizdenmi öğrendiniz?" Dedi çaylak.Ben sessiz kaldım,Keşanlı sessiz kaldı,Karabatak sessiz kaldı,Aybars sessiz kaldı,Mert sessiz kaldı,Melisa sessiz kaldı.6 kişide başını kaldırmadan,tek kelime etmeden yemeğe devam etti.Ben bilirdim annesizliğide,babasızlığıda.Benim yaşıtlarım gezip tozarken ben kardeşime bakmak için yemek yapmayı öğreniyordum.Bu nasıl adaletti? Bir baba yaşı ne olursa olsun kızının başını okşayıp 'Canım kızım.' der,ama ben hergün aynanın karşısına geçip kendi saçlarımı okşayıp kendi kendime 'Canım kızım.' diyorum.Bu nasıl adaletti?Aslında yanlış soruyu soruyordum, Bu adaletmiydi?...