Bölüm 10: Sessizlik ve Fırtına Öncesi
Zeynep, Berk’in bıraktığı notu okurken kalbinin hızlandığını hissetti. Onunla yüzleşmeli miydi, yoksa bu notu görmezden mi gelmeliydi? Ama tam o anda Ali yanına geldi. Gözlerinde bir şeyler saklıydı, ama konuşmamayı tercih etti. Zeynep, Ali’nin soğuk tavırlarından rahatsız olsa da, ona hiçbir şey sormadı. İçinde hem Berk’in notunun hem de Ali’nin değişen davranışlarının ağırlığını hissediyordu.
Kamp programı, herkesin katılacağı bir gece yürüyüşüyle devam etti. Zeynep, Ali’yle yan yana yürümeye çalıştıysa da, Ali sürekli arkadaş grubuyla şakalaşıyor, Zeynep’e mesafeli davranıyordu. Bu sırada Berk, Zeynep’i uzaktan izliyor, bir fırsat kolluyordu.
Gece ilerlediğinde, yürüyüş grubundan ayrılan Zeynep, biraz yalnız kalmak istedi. Ay ışığının aydınlattığı bir tepeye oturdu ve Berk’in notunu tekrar okudu. “Beni gerçekten görmeni ne zaman başaracağım, Zeynep?” sözleri zihninde yankılanıyordu. Berk, ona böyle bir şey hissetmiş olabilir miydi?
Tam düşüncelerinde kaybolmuşken, Berk yanı başında belirdi. Zeynep, onu gördüğünde hafifçe irkildi. “Beni hâlâ görmezden mi geleceksin?” diye sordu Berk. Ses tonu her zamankinden daha yumuşaktı.
Zeynep bir cevap vermeye çalışırken, ormanda bir dal sesi duyuldu. İkisi de dönüp baktığında, Ali’nin gölgede onları izlediğini fark ettiler. Ali’nin yüzü ifadesizdi, ama gözleri kıskançlıkla parlıyordu.
“Sanırım rahatsız ettim,” dedi Ali, soğuk bir ses tonuyla. Sonra arkasını dönüp uzaklaştı. Zeynep, peşinden gitmek istedi, ama Berk onu kolundan tutarak durdurdu. “Bu sefer gitmesine izin verme, Zeynep,” dedi. “Ama kararını da artık ver.”
Zeynep, iki kişi arasında kalmıştı. Kalbini dinlemek içinse zamanı giderek tükeniyordu.
Okur Yorumları | Yorum Ekle |