
Bölüm 11: Kararların Gölgesinde
Ali’nin uzaklaşan adımlarının sesi ormanda yankılanırken, Zeynep olduğu yerde donup kaldı. Berk’in elini bileğinden çekerek ona baktı. “Berk, bu adil değil. Beni zor bir durumda bırakıyorsun,” dedi, sesi hafifçe titreyerek. Berk ise gözlerini ondan ayırmadan, “Adil olmayan ne, Zeynep? Seni sevmekten başka ne yaptım?” diye karşılık verdi.
Zeynep, Berk’in sözleriyle baş başa kalmıştı, ama içinde bir huzursuzluk vardı. Ali’ye yetişmek zorundaydı. Berk’i orada bırakıp Ali’nin peşinden koştu. Onu kamp alanının yakınında, elleri cebinde bir ağaca yaslanmış buldu.
“Ali, bekler misin?” diye seslendi Zeynep. Ali, göz ucuyla Zeynep’e baktı, ama konuşmadı. Sessizlik bir süre aralarında asılı kaldı. Zeynep sonunda cesaretini toplayarak, “Neden böyle davranıyorsun? Ne olduysa açıkça konuşabiliriz,” dedi.
Ali, Zeynep’in gözlerine baktı. “Sence neden? Seni Berk’le görmek hoşuma mı gidiyor sanıyorsun?” dedi, sesinde bastırılmış bir öfkeyle. “Seninle bir şeyler yaşamak istiyorum, Zeynep. Ama beni bu durumun içine çekmeni istemiyorum.”
Zeynep, Ali’nin bu sözleriyle afalladı. “Berk’le bir şey yaşamıyorum. Ama sen de bana açıklamadığın bir şeyler saklıyorsun gibi geliyor,” dedi, Ali’nin gözlerinden kaçınarak.
Ali derin bir nefes aldı. “Belki de saklıyorumdur. Çünkü bazı şeyleri söylemek için doğru zamanı bekliyorum,” dedi ve sonra Zeynep’e yaklaşarak ekledi: “Ama bunu çözmek sana kalmış. Berk mi, yoksa ben mi? Çünkü ikimiz de bu belirsizliği daha fazla taşıyamayız.”
Zeynep, Ali’nin bu çıkışı karşısında ne diyeceğini bilemedi. Bir yanda Berk’in dürüst duyguları, diğer yanda Ali’nin kararlılığı arasında sıkışıp kalmıştı. Gözleri dolarken tek düşündüğü, bu karmaşadan bir çıkış yolu bulmanın ne kadar zor olacağıydı.
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |