YAVUZ 💚 ŞEVVAL

Evleneli daha henüz 1 yıl olmuştu şevvalin işleri ve yavuzunu yoğun görevlerine rağmen hep birbirlerine bağlı kalmışlardı can ilk başlarda ne kadar kızsa da bir şekilde yumuşamıştı

Çocukları yoktu erken olduğunu düşünüyorlardı

Kesit 

Yavuz çoktan uyanmıştı

Karısı zaten mahkeme falan derken baya yoruluyordu o yüzden kalkıp kahvaltıyı hazırlamaya başladı

Evde olduğu zamanlar evi toparlayıp temizliyor ve yemekleri hazırlıyordu

Karısına kıyamıyordu

Yanağına kondurulan öpücük ile kafasını yana çevirdi

Yavuz : " günaydın çiçeğim "

Şevval : " Günaydın canım , yine bana hiçbir iş bırakmamışsın olmaz ama böyle "

O hiçbir zaman yoruldum demese bile şevval biliyordu hem görevler hem ev işleri yoruyordu onu

Yavuz : " ben çok mutluyum böyle çiçeğim "

Birşey demeden tezgahtaki malzemeleri masaya koymaya başladı şevval

Arkadından gelip birden sarılan kocası ile yerinde durdu

Yavuz : " ben böyle rahatım çiçeğim lütfen üzme kendini"

Kafasını salladı ve mutlulukla kocasına sarıldı