2. Bölüm

Yıllar önce Adana

Burçin sabah erkenden uyanmış kıyafetlerini giymiş ve babasının yanına doğru koşmuştu

Burçin : " babaaa "

Efe : " ceylan gözlümm benimm "

Diyerek burçini kucağına almıştı

Burçin : " markete gidelimm mii "

Efe : " gidelim tabi babacım "

Diyerek ayaklanmış tı

Efe : " denizim bı bakarmısın "

Deniz : " efendim "

Efe : " yavrum biz markete gidicez sen gelicekmisin "

Deniz : " tabi bekleyin üstüme birşeyler alayım "

Efe : " sıkı giyin "

Deniz : " tamamm "

Burçin : " babaa "

Efe : " he ceylan gözlüm"

Burçin : " amcam yanaklarımı sıkıyoy "

EFE : " LAN BERK "

Berk : " ben bişey yapmadımm "

BU kavga böyle sürerken deniz gelmişti

Deniz : " hadı çıkalım "

.

.

. 

​​​​​Burçinden

"BAba herşeyi aldık demi "

Efe : " aldık güzelim "

BUrçin tam birşey diyecekken yüksek bir silah sesi duyuldu annesi koş burçin demişti ama burçinin koşabildiği yer en yakın binanın arkasıydı herşeyi görebiliyordu

Annesinin ve babasının vuruluşuna şahit olmuştu

Sesler kesildiğinde yavaşça yerinden çıktı annesi ve babası yerde kanlar içinde yatıyordu

BAbasının yanına doğru adımladı ve koluna dokundu ama babası kalkmadı

Burçin cesur hem yetim hem öksüz kalmıştı

Dakikalarca babasını çağırdı annesine seslendi ama hiç biri kalkmadı

​​​​

​​​​​