25. Bölüm

Herkes bize bakıyordu kulaklıktan yükselen ooo seslerini saymıyordum bile

Mecburen dudaklarımı hafif hafif kıpıtdatmaya başladım doğam komutanın ise iki eli belime gitti

arif albay : " lan doğan "

Hassiktir Arif albay kameradan izliyordu hemen kendimi geri çektim

Cemil yerinde sinirden kuduruyordu ben ise hala üstümdeki şaşkınlığı atlatmaya çalışıyordum

Evet şu an olayların üstünden geçiyordum ben az önce komutanım ile öpüşmüştüm , ve Arif amcam bunu görmüştü bu da demeek oluyor ki sıçtık

Doğan komutanın yüzüne baktığımda bordo renkte olan rujum dudaklarına bulaşmıştı

Cemil : " oğlum ıslak mendil getirin "

Doğan komutan ise dudaklarını bir iki kez yalayarak dudağındakı ruju emdi

Doğan : " gerek kalmadı "

Tekrar üzerine doğru eğilerek baş parmağını dudağımın kenarlarına sürdü ve dağılan ruju silip parmağını yaladı

Cemil : " oturalım artık "

İkimizde yerimize oturduğumuzda silah sesleri çoktan yükselmeye başlamıştı bile

Cemil : " ne oluyo lan "

Yerimden kalkıp sert bir kafa attım yere düştüğünde ise şaşkınlıla bana bakıyordu

Doğan komutan kaldırıp yumruklamaya başladığında tim çoktan içeriye giriş yapmıştı

Hüseyin cemili alıp dışarı çıkarttığında tüm tim bize imalı bir şekilde bakıyordu

Ahmet komutanım doğan komutanın kulağına bir şeyler söyleyip güldü

Doğan komutan ise göz devirerek ilerledi

Araçlara bindiğimizde konuşmadan karargaha ulaştık

Lakin benim aklım Arif amcamın yapacaklarındaydı

Araçtan indiğimizde askerler yine doğan komutan ile bana bakıyordu

Bir er yanımıza gelip Arif albayın derhal doğan komutan ile beni çağırdığını söylediğinde sanki bir anda zihnimde sela sesi canlanmıştı yoksa gerçekten sela mı okunuyordu

Kafamı yana çevirmemle gökçenin yanımda sela okuduğunu görmem bir oldu

" Gökçe sus kırmayım kafanı "

Gökçe : " tamam tamam " diyip gülerek gitti

Yine askerlerin garip bakışları ile Arif albayın odasına ulaştık

Odaya girdiğimizde Arif albay gözlerinden alev çıkarak bize bakıyordu

Arif albay : " doğan bana derhal bir açıklama yap "

Doğan : " komutanım o an mecburdum görev için "

Arif albay : " bir daha olursa gömerim seni binbaşı "

Doğan : " emredersiniz "

Arif albay : " bu gün yeğenim gelecek kendisi binbaşı hakan yıldız "

Hiç ismini dahi duymadığım biriydi

Arif albay : " çıka bilirsiniz "

Karargaha giren araba ile gelen kişinin hakan binbaşı olduğunu anlamıştık ama nedense garip bir ifade vardı doğan komutanın yüzünde belliki mutlu değildi hakan binbaşının gelmesinden ötürü

Arabadan inen hakan binbaşı saçlarını karıştırdı ve yanımıza doğru geldi

Hakan : " namını çok duydum burçin üsteğmenim dedikleri kadar güzel ve zarifsin "

Doğan : " seni ilgilendirir mı hakan "

Hakan : " hala aynısın doğan "

Doğan : " bak seni ilgilendirmeyen bir şey daha mesela ben ve benim ilgi alanım seni ilgilendirmez hakan "

Tüm askerler başımıza toplanmıştı

Hakan : " tamam bir anlaşma yapalım, dövüşücez kazanan kişinin dediği olur "

Doğan komutan yüksek sesle bir kahkaha attı

Doğan : " geri dur hakan kırmayım bir yerini "

Hakan : " dikkat et de ben kırmayayım "

Doğan : " sen kaşındın "

Lan baya baya kavga edeceklerdi hemde karargahın ortasında

Hakan binbaşı yumruğunu savurduğu esnada doğan komutan yumruğu havada tutup hakan binbaşıya ard arda yumruk geçirdi yere düştüğünde ise durmadan üstüne çıkıp vurmaya devam etti

Birinin durdurması gerekiyordu fakat herkes izliyordu

Mecburen gidip doğan komutanın kolunu tuttum

" Komutanım yüksek ceza yiyeceksiniz yapmayın "

Son bir yumruk atıp kalktı

Doğan : " seni uyardım hakan , seni uyardım benden ve ilgi alanımdan uzak dur dedim . Şimdi seni birdaha benim veya ilgilendiğim insanların yanında görürsem kıracağım şey sadece burnun olmaz "

Diyip yatak haneye doğru yol aldı