30. Bölüm

Herşey rüya mıydı yani ayağa kalkıp postallarımı giydim ve komutanın odasına doğru yola çıktım

Odaya vardığımızda Arif albayın yüzünde hem bir burukluk hemde yoğun sinir vardı

Arif : " üsteğmen burçin cesur yolda saldırıya uğramış kendisi şu an yoğun bakımda "

Sesi kulaklarımda yankïlandı tekrar rüya olmasını diledim ama kimse uyandırmadı

Kalbimin acısı gittikçe arttı gücüm birden kayboldu ben yok oldum

Arif : " bunu her kim yaptıysa onu bana bulun hemen "

Benim canımın parçası orada canı ile savaş verirken benden sakın olup operasyona çıkmam bekleniyordu

"Ya giderse ya oda bırakırsa bizi "

Diye fısıldadı içimdeki küçük doğan

"Ya oda ablamız gibi bırakırsa bizi ya oda giderse cennete gitmesin biz onu çok sevdik "

Gitmemesi için canımı verirdim

​O anda bir görüntü canlandï zihnimde

.

"Gitme abla yapma"

"Gitmiycem yakışıklım "

Diyordu filiz ağzından akan kanlarla

Tekrar fısıldadı

" Doğanım yakışıklım bakma "

İstemiyordu onu bu halde görmesini istemiyordu o aşağılık herifin yaptıklarına şahit olmasınï

" Gitme abla bırakma "

O an da filizin eli düşmüştü ellerinin arasına

Ardından ise şehadet sesi kulaklarında

Gitmişti ...

Haykırdı onlarca kez adını gitme diye doğan

Ama gelmedi ...