31. Bölüm

Görmek istiyordum sarılmak istiyordum ama ne değil sarılmak kokusunu bile hissedemiyordum

Evet bedenim burdaydı ama aklım onda sahi ne ara bağlanmıştım bu kadar ne ara bu kadar aşık olmuştum

Evet aşk kabul etmiştim artık ona olan duygularımı kabul etmiştim artık hislerimi

Şimdi ise gidecekmi korkusu ...

Ben onsuz yazabilirmiyim düşüncesi..

Omuzuna dokunan el ile irkilerek arkamı döndüğümde yıllarca hayranlık beslediğim o adamı gördüm

Or general Erdem DEMİREL..

Dik duruşu ,sert yüz hatları ile hiç taviz vermeyen bakışları ile tam karşımda duruyordu

Erdem : " torunumun canına kast eden o itleri bana getir evlat sana güveniyorum"

' torunum' yıllarca hayranlık duyduğum adam aşık olduğum kadının dedesimiydi yani işimin zor olduğu kesin di bir yanda Arif albay diğer yanda erdem or general

Olsun diye geçirdim içimden onunlayken olsun ,o olsun, onla olsun dayanmaya hazırdım o hiç acı çekmesin o hep mutlu olsun o hep benim olsun

" EMREDERSİNİZ" diye cevap verdim hemen

Getiricektim ne olursa olsun o şerefsizleri getirecektir sonra ise burçeme el sürmek ne hepsine gösterecektim

İbret olsun diyede leşlerini dağın tepesine kazıkla dikecektim