8. Bölüm

♠️♠️♠️AYRILIK ZOR...♠️♠️♠️

Burada geçen günler artık ayları kovalamaya başlamıştı. Burada 4 aydan beri karargaha bilgi sızdırıyordum.

İşin garip yanı ise Tahir bana çok iyi davranıyordu. Bazen şaşırıyordum.

Burada bana yan gözle bile baktırmıyordu.

Birlikte aynı yatağa baş koyuyorduk ama aramızda hep ya yastık ya da başka bir şey oluyordu.

Ama ben uyuyamıyordum. Bazen gözlerim dalıyor ama sonra sıçrayarak uyanıyordum. Alparslan ile böyle olmuyordu. İlk defa bu kadar hissetmiştim yokluğunu. Bazen 7 ay dinlediğimiz olmsuyu görevden. Diğerlerinin yanında yanına gidemiyordum ama onunla olmak bile bana huzur veriyrodu.

Ilk defa ayrı bir göreve çıkmıştım ve içinden Rabbime dua ediyordum.

Türkiyeye gittiğimde yurt hasreti çekmiştim. Ama şimdi anlıyorum ki benim asıl yurdum Türkiyeymiş.

Size biraz kendimden bahsedeyim;

Ben Tomris, Tomris Türkmenov.

Daha 3 aylıkken terör örgütü tarafından annem ve babam şehit oldu.

Annem onların geldiğini anladığında beni mutfakta ki dolabın altına saklamış. Uyuyormuşum.

Beni bulan komutan etrafı aradıktan sonra kimliğini bulmuş.

Annem Azeri, babam türk.

Ben Tomris Ada Türkmenov...

Tomris ismini annem, Ada ismini babam koymuş. Bir süre sonra Ada ismini sevmediğimi fark ettim ve değiştirdim.

Sonra ise fark ettim ki ben o kimlikten diğer adımı sildirirken tüm duygularımı sildirmişim.

18 yaşıma kadar yetimhane de büyüdüm. Orada tanıştım Alparslan ile.

Alparslan Türk ama burada. Nedenini sorduğumda zamanı geldiğinde anlatacağını söylemişti. Hâlâ bekliyorum. O anlatsın diye dosyasına bile bakmadım.

Neyse işte oradan sonra harp okuluna gittim ve bir süre sonra Bordo Bereli sınavına girdim. Benim kadın olduğumu bir hocalarım, bir de Alparslan bilirdi. Hocalarım beni gaza getirmek için alay ederdi ama bu diğer askerleri de cesaretlendirir benim üstüne gelmesini sağlardı.

Ama sonra çok başarılı bir Bordo Bereli oldum.

Üsteğmen ile başladığı göreve Turkiyede Yüzbaşı olarak devam ettim ve şu anda da Azerbaycan da Binbaşı olarak görev yapıyorum.

Tam olarak sayılmasa da.

Burada ne kadar kalacağımı bilmiyorum ama umuyorum ki kaldığım süre boyunca Tahir bana dokunmaz veya yaralarımı görmezdi.

Yoksa ne olacağını bende kestiremiyorum.

4 Ay Sonra

Tam 8 ay olmuştu yardan, yurttan, dilinden uzak kalalı...

8 Ay...

Bu sekiz ayda herşey değişmiş ama Tomrisin aşkı hala değişmemişti.

Nasıl değişsin di...

Ama artık sıkılmıştı tomris.

Geceleri katliam yapmaya başlamıştı.

Kimse, Tahirin eşi diye ondan şüphe bile duymuyordu.

" nasıl olur aklım almıyor!" Diyerek ortada dönen Tahire bir bakış attı.

Bu adam onun yanında böyle değildi şimdi ne oluyordu?

" aramızda hain vardır Tahir " diyerek bir kız tahire hem cilveli hemde sinirli bir bakış attı.

" kim olabilir?! Kim buna cesaret edebilir " diyerek ortada dolanmaya devam etti.

" Belki Tomris yapmıştır?!" Diyerek aynı kız Tomrisi suçladığında Tomris sahte bir hüzün ve sinirle

" senin ağzından çıkanı kulağın duyuyor mu?" Diyerek 2 adım öne çıktı.

" evet! Geldiğinden beri sürekli adamlarımız kayboluyor, senden şüphelenen de yok zaten Tahirin orospususun diye." Diyerek o da Tomrisin üzerine yürüdüğünde Tomris korkmuş numarası yaparak geri geri gitti.

Elini numaradan göğsüne koydu ve gözlerini doldurup Tahire baktı.

Tahir de sinirle o kızın önüne geçti.

" ne yaptığını sanıyorsun sen! O benim karım! Sen kimsin?!" Dediğinde kız ağlayarak çadırdan çıktı.

" sende odana git dinlen " dedi Tomris karşı.

Tomris ise onu onaylayarak kendi çadırına girdi.

Sonra göğüsünün üstünde ki alet titreşim yaptığında etrafı kontrol ederek sütyeninden telefonu çıkardı ve yanıtladı.

" Turna 1 den Dilsize...."

" Dilsiz dinlemede " dedi ve Albayı dinlemeye başladı.

" operasyon tamam Dilsiz, belgeleri ve adamı al getir... "

" tamam, nerede bekleyeceğiz?" Dedi.

" orada ki dağın arkasında ki düzlükte şu anda helikopter bekliyor " dediğinde Tomris acele etmesi gerektiğini anladı.

Telefonu kapattı ve geri yerine koydu.

Gizlediği belgeleri ve Tahirin geçen gece incelediği belgeleri aldı ve şalvarın içine attı. Eline aldığı flash belleği de sütyenine koydu ve aklında ki planı uygulamak için malzeme odasına girdi.

Eline aldığı dinamitleri bir bir ve gölge gibi kampın etrafına yerleştirdi.

Eline aldığı patlatma düğmesini kazağının koluna sıkıştırdı ve demin çıktığı toplanma çadırına girdi.

Hâlâ konuşuyorlardı.

Tahir sorarcasına baktığında

" az gelebilirmisin?" Dedi. Diğer adamlar imalı imalı bakarken tahir dışarı çıktı ve " ne oldu?" Dedi.

" gel benimle sana birşey gösterecem " dedi ve o önde, Tahir arkasında tepeye ulaştılar.

" ne göstereceksin?" Diye sordu merakla.

Sonra işittiği pervane sesi ile kaşlarını çattı. Tam birşey diyecekken büyük bir gürültü koptu.

" işte " dedi Tomris.

" Tomris ne?" Diyerek arkasını döndüğümde gördüğü manzara ile şok oldu.

Kamp havaya uçmuştu.

" Dilsiz.org" diyerek Tomris son noktayı Tahirin ensesine vurduğu silah ile sonlandırdı.

Sonra onu arkada ki düzlükte bekleyen helikoptere kadar taşıdı.

Onu da helikoptere attıktan sonra kendi binecekti ki omzuna giren bir kurşun ile duraksayıp onu atan kişiye baktı.

Çadırda ki kızdı. Onu da elinde silah ile tam alnımdan vurdu ve bindi.

Helikopter havalandığında yola koyuldular. Ama Tomrisin gözleri kararıyordu. Kan kaybetmişti.

Hayal meyal hatırlıyordu yumuşak bir şeye temas ettiğini. Telaşlı sesleri.

Ama birşeyi net duymuştu.

" Nazlı baksana kızın durumuna " demişti bir erkek sesi.

" Asla! O benim sevdiğim adamın sevdiği kadın asla ona yardım dahi etmem!" Dedi ve bir kapı çarpma sesi.

Ne yani bu Nazlı denen kadın Alparslanı mı seviyordu?

*** BÖLÜM SONU ***

Sizce O kadın Alparslanı mı seviyor?