1. Bölüm

Bu dünyada birinin diğerini anlaması o kadar da kolay değil...

Ruhum öylesine yaralı ki hani nerdeyse burnumu pencereden dışarı çıkartsam yüzüme vuran ışık bana acı vericek...

Üşüyorum ve donuyorum çevremi saran kışın ortasında gökyüzü öylesine demirleşmiş ben öylesine taşlaşmışım. Ama hiç kimse sıcaklığı getiremez benim yalnızlığıma...

Hiç bir insanı gerçekten tanımazsın gerçekten neyin var demeye o kadar hasretiz ki karşımızdakini saçma sapan sebeblerden dolayı bu kadar kederli olduğunu düşünüyoruz bahaneler üretiyoruz ama o anlatmayana dek neden niçin niye diye kimse sorgulamıyor herkes senin gibi mutlu değildir sadece oyun oynuyordur çünkü korkuyodur muhteşem bir gülücük altında neler yatıyo olabilir en yakın olduğun dost bile olsa sorgula asla tahmin edemiyeceğin gerçekler yatıyodur altında gerçekten merak ediyorsan sorgula....