Kuşlar da düşer bazen özellikle kalbine hapsolduğunda bende düştüm tıpkı o kanadı kırık yaralı kuş gibi. Onunda kafesi vardı kapısı açık kalan benimde evim vardı ama ikimizde özgür değildik birlikte uçamıyorduk Gökyüzüne doğru. İkimizinde kanadını kırıp elimize vermişlerdi. Ben sevdiğim adama kavuşamadım o kuşta karganın esiri olup uçamadan hapsoldu. Ben Ateş Alkan`a o kuşta kargaya hapsoldu. İkimizde yeminliydik küllerimizden yeniden doğup özgür olacaktık..

En büyük zaafım hastalarım sanıyordum fakat yaşadığım tecrübeler sonucunda sorunun en büyük olasılığı bendim. Ben ve sonsuz güvenim. Kim timsah gözyaşlarına aldanıp kendini kanlı oyunun kurbanı seçer ki? Sakın ha etrafınıza dönüp aramayın çünkü o kurban benim!