TANITIM

Ahsen hayretle bakınıyordu etrafına ; koca yeşil dağlar dikkatini fazlasıyla çekmişti . Çok şehir , çok yer görmüştü, Ahsen ama hiç biri bu şehir kadar güzel değildi . Elinde aldığı ekmeği ile ona yabancı gelen bu sokaklarda yürüyordu , dağların yeşilliği , denizin maviliği dışında yerde öylece hareketsiz yatan küçük bir kız çocuğu da dikkatini çekmişti . Koşa bildiği kadar hızlı koşup vardı onun yanına, bir aracın ona çarptığını yada farklı bir sebepten olduğunu düşündü . Hemen yanına çöküp yüz üstü yatan kızı kendine çevirdi ve yüzünün kenarında az da olsa akan kanı gördü . Ellerini kızın yüzünde gezdirip ... " İyi misin? Beni duyuyor musun?" Bir endişe ile onu uyandırmaya çalışıyor , bir yandan ise etrafında ona yardım edecek birilerine bakıyordu lakin ... Ne büyük şanssızlık ne gelen vardı nede giden . Elleri hâlâ kızın küçük yüzünde ve uyanması bir ümit... Bekliyordu . " Hava çok soğuk uyan lütfen !" Ahsen böyle deyince sanki kız da onu duymuş gibi ağır ağır açtı gözlerini . Ahsen o gözlerini açınca hayran bir halde baka kaldı ; yemyeşil gözler , esmer ten , kumral saç . Ahsen için dünyadaki en tatlı ve güzel bu kızdı sanki ? Ona göre onun mavileri bile o kızın yeşil gözleri karşısında sönük kalıyordu . Ahsen ona , o ahsene şaşkınca bakıyordu tabi hemen fark edip söze dalmıştı . " Merhaba seni yerde gördüm hareket etmeden yatıyordun bende yanına geldim ." Ahsen durumu açık edince kızın şaşkın yüz ifadesi gitmiş daha yumuşak bir hâl almıştı. Ahsen merakını gizlemeden"senin yüzün kanamış biri sana zarar mı verdi ?" Ahsen sorusunu sormuş kız ise sakinnce cevaplamıştı . " Yok kimse bir şey yapmadı . Benim başım ağrıyor hepte böyle bayılırım . O kanda herhalde düşünce oldu ." Kızın verdiği cevap ahseni mutlu etmişti en azından kötü bir şeyin olmadığını öğrenmişti . Kız zorda olsa yerinden doğrulup." Birde teşekkür ederim , yanıma geldiğin için" Ahsen koca bir gülümseme ile " ne olcak ki ?az bekledim sadece " kız yerinden kalkmaya çalışınca ahsende onunla beraber kalktı , şimdi bu kız gitmek isteyecekti ama Ahsen onu yalnız bırakmak istemiyordu en azından evine kadar götürmek iyi olurdu , ve daha kız bir şey demeden..."şeyy seni evine kadar bıraka bilir miyim ? Pek iyi görünmüyorsun da " ahsenin bu teklifine kız bir düşünse de onun da kulağına hoş geldiğini fark etti ." Olur çok sevinirim " Ahsen aldığı karşılık ile hoşnut olmuş , sanki bu kızı yıllarıdır tanıyormuş gibi hemen kolunu onun kolları arasına geçirip kızın tarifi ile evlerine doğru yürümüşlerdi . Ahsen o yorulmasını , rahatsız olmasın diye konuş muyordu fakat bir şeyi merak ediyordu ve sadece sessizliğini bir süre koruya bildi . " Senin adın ne ? yani ben biraz isim merak ederim" kızın yüzünü ufak bir gülümseme alırken " benim adım Aden . Senin adın ne?" Duyduğu isim o hem ona ilk hemde güzel gelmişti o zaten kendi adı dışında her ismi beğenirdi . Ahsende hafif bir gülümseme ile ." Benim de Ahsen " dedi . Aden elini ahsene uzatıp " tanıştığıma memnun oldum mavili Ahsen" ahsenin de çok hoşuna gitmişti . ahsenin ,hiç arkadaşı olmamıştı , o kimseyi tanımamıştı şimdi ise bir melek ile karşılaşmıştı .ahsen de karşılık verip elini uzattı ." Bende memnun oldum yeşilli Aden " karşılıklı gülüşmelerle beraber bir süre yollarına devam edip Adenin söylemesi üzerine kocaman saray gibi bir evin önünde durmuşlardı , Ahsen hayranlıkla bakti eve onun doğduğu şehirde , gezdiği gördüğü şehirlerde böyle evler yoktu ,vardı beklide ama o hiç görmemişti . Beyaz üç katlı , sonu belli olmayan bir bahçe , uzun bir havuz , seçilmiş en güzel ağaçlar . Hayranlıkla baktı herbirine ."burası gerçekten senin evin mi ?" Ahsen doğru olup olmadığını teyit ederken , Aden ise pekde hoşnut olmadan ." Evet burası benim evim " Ahsen daha fazla şaşırmadan evi seyretmeyi bırakıp Aden ile evin bahçesine doğru yürüdüler evin her tarafında siyah görünümlü sert bakışlı adamlar vardı. Tabi saraydan farksız olan bu evi koruyanlar olmalı diye düşündü Ahsen . Evin kapısı büyük bir gürültü ile açılınca bahçeye girmişlerdi , onlar bahçeye adım attıkları gibi ileriden onlara doğru koşan bir çocuk vardı , koşan kişi adene yaklaşıp onu hemen kucakladı , Ahsen kim olduğu merak ediyordu birde ne diyordu o çocuk ' seni çok merak ettik kardeşim ' çocuk adenden ayrılınca Aden hemen Ahsen dönüp " Ahsen bu benim ikiz kardeşim Aren , Aren buda bana evime kadar yardım eden Ahsen " ahsenin gözleri arene kaymıştı Aden ikiz kardeş demişti ve kesinlikle bu çocuk onu kopyasıydı ; yeşil gözler , kumral saçlar , esmer ten bu özellikler tamamami ile Adenin erkek versiyonuydu . Ahsenin gözleri takılı kalmıştı o çocuğun gözlerinde sanki hayatı o gözlerde saklıydı ? sanki kaderi o gözlerle belirlenmişti ? Eğer kader yazgıyı belirlemiş ise onun elinden ne gelirdi ki ?