1. Bölüm

1.Bölüm:İlk karşılaşma

Of,of of ya ne giyinicem ben ya bunu mu giysem ? yok bu koyuya kaçar ya bu of bu da açık ten rengimle hiç uyumlu değil.

-Ne oldu duygu ?
-Ya anne ne giyeceğimi bulamadım.
-Dert ettiğin gerçektende bu mu kızım?
-Anne farkındaysan bugün benim üniversitede ilk günüm güzel olmam lazım.
-Güzel kızım zaten çok güzelsin ayrıca benim kızıma ne giyerse yakışır kimse aslını inkar edemez. Podyuma çıkmıyosun kızım o yüzden hadi üstüne giy gel kahvaltı hazır yoksa okula geç kalıcaksın.
-Hanım benim kravatımı nerede bulamıyorum takımın üzeine hangi renk kravat yakışır.
-Geliyorum Hasan bey bak babanda senin gibi podyuma çıkıcak herhalde kravatım hangi renk takayım.
-Ayyy anne alemsin yemin ederim.
-Hadi gevezeliği bırakalım sen okula baban duruşmaya geç kalıcaksın.
-Taaam anne birazdan gelirim sen git üstümü giyinip gelicem.
-Taaam değil tamam bi türlü öğrenemedin üniversiteye gidiyorsun. Hadi çabuk gel.

Babamın adı Hasan kendisi Avukat bende babamın yolundan ilerlemeye kara verdim Boğaziçi hukuk kazandım. Annem ise Fatoş Türkçe öğretmeni hep kızar taaam dediğim zaman annem Türkçe öğretmeni tabi delirir. Aslında üvey annem biyolojik annem beni ve babamı bıraktığında babam da bende perişan haldeydik. Ama annem girdi hayatımıza babam tekrardan gerçek aşkı sevgiyi öğrendi. Ben ise gerçek anneliği 7 yaşımdan beri o bana bakar kendi kızıymışım o beni doğurmuş öyle der canım annem seni seviyorum...
-Ah benim canım kızı nasıda güzel olmuş ilkokul gününde de böyle güzeldin benim kızım nasıl güzel büyümüş şimdi üniversiteye gidicek benim biricik kızım.

"Babasını öper..."
-Baba seni çok seviyorum...
-Bende seni seviyorum kızım...
-Hadi artık iltifatlarınız bittiyse geç kalıcaksınız.
-Hanım sen kıskandın mı?
-Ne kıskanıcam ben fatoş anca evi temizler işe gider denizle sizle uğraşır vaktim mi var benim.
-Anne söz artık bende yardım edicem ev işlerine denizle de ilgilenirim de deniz nerede okulda mı?
-Yok kızım beyfendi daha 2.sınıfta ama okuldan bıkmış bugün evde uyuyor.
-Ben bi ona bakim öper öyle giderim okuldan geldikten sonra ev bende annecim sen gelmeden hallederim.
-Aman kızım geçen sefer neredeyse ev yanacaktı yemek yapim derken şimdi de mazallah evi süpürim derken eletirik çarpar.
-Aşk olsun anne sende beni iyice becereksiz zannetin kazaydı bi daha olmaz.
-Yok kızım ne olur ne olmaz sen kardeşine bak bana yeter.
-E iyi o zaman
"Trip atar.(Denizin odasına gider.)

-Deniz ablacım uyadın mı bitanem
-Uyandım abla ama okula gitmek istemiyorum annem gibi konuşucaksan git.
-Hayır ablacım tamam bugün evde kal ama yarın okula git tamam mı?
-Ablaaa ben okula gitmeyeceğim okulu sevmiyorum okula gitmek zorunda değilim.
"(Dilde pabuç kadar kime çektiyse tabi aynı ben)"
-Peki Deniz bey biz enayimiyiz ben tam 12 yıldır okuyorum sesim çıkıyomu ve okumaya devam ediyorum.
-Sende okuma abla!
-Tabi canım okumadan nasıl meslek sahibi olucam. Ayrıca polis olabilmen için okuman okula gitmen gerekli.
-Gerçektenmi ?
-Evet ablacım gerçekten o yüzden yarın okula gidiyosun tamam mı ?
-Tamam abla söz
-Hadi ben gidiyorum görüüşürüz.

"Duygu okula gelir."
-Ayyy ne kadar güzelsin canım okulum "(Derken biri çarpar)"
-Şey kusura bakmayın derse geç kalıyorumda özür dilerim."(Der ve koşarak gider)"
-Yook sıkıntı değil ders kaçta başlıyordu? Bi bakim nee 2 dk kalmış koş duygu koş.

Bu benim ilk kitabımın ilk bölümü bi sürü eksiği var farkındayım kendimi yazma konusunda geliştiricem söz ben yazdıklarıın herkesten farklı olsun istiyorum benim gibi yalnız yorulmuş bi yerlerde umut ışığı arayanlar için yazmak istiyorum okurken kusurlarımı affedin lütfen beğenin kendinizi gerçek dünyadan arınarak benim dünyama gelin hoşgeldiniz hoşgeldim...

22.10.2024