7. Bölüm

Ne kadar zaman olmuştu bilmiyorum ama bildiğim tek birşey vardı oda uykumun gelmesiydi.

O kadar uykum gelmişti ki yani bu soğukta arabaya kıvrılıp yatabilirdi.Atlas'ın sweatshirtü hala bendeydi istememişti.

O benden bedence büyük olduğu için sweatshirtin içinde minik kedi gibi kalıyordum.

"Kaç saat kaldı acaba ?"

Atlas bu soruma yine tepkisizce bir şekilde "bir buçuk saat kaldı."Dedi

Çok şükür az kalmıştı saat gece birdi.Umarım kalacağımız yer rahattır. Atlas'ın telefonun çalmasıyla bakışlarım Atlas ın telefonuna döndü. Arayan kişinin ismi Cerendi.

Bu kimdi şimdi ya nerden çıktı bu.Atlas telefonu açıp hoparlöre bastı.Atlas kalın ve tok sesiyle'Alo'dedi."Merhaba Atlascığım,annenden İstanbul'a geleceğin haberini aldım,Otele boşuna para verme yani bende kalabilirsin gece gece gitme başka yerlere"Bu kızı sesinden de olsa hiç sevmemiştim. Ayrıca gece gece kelimelerinden baskı ile söylemişti.

Atlas bana kısa biran bana baktı."Olur Ceren ama ben tek değilim iş arkadaşım da var sen bana konum at ben gelirim görüşürüz."

Bu neydi şimdi.Ben kimsenin evinde felan kalmazdım.Kimse beni zorla bir yere götüremez.

Atlas telefon konuşmasını bitirdikten sonra ona sen bilirsin bey.Bakışı attım.Tabi ki bana fikrimi sormadan yıla bakmaya devam etti."Gidecek miyiz senin şu Ceren adlı arkadaşının evine"

"Ben gidiyorum seni bilemem"ne demekti bu şimdi.Ben gidicem sen ne yapıyorsan yap mı demek istiyordu.Kimse kusura bakmasın ben hakkımı savunurdum.

"Saçmalama Güneş tabiki de sen de geleceksin.Ben gideyim sen de parkta yat o zaman"

Tok sesiyle birazcık bağırınca yerimden sıçramıştım.Hakkımı savunamazmışım arkadaşlar.

Kucağımda ki çantamı küçük bir sinirle bacaklarıma doğru atıp yönümü pencereye çevirdim.Ne yani ben birde gidip o adı lazım olmayan elemanın evinde yatılı mı kalacakmışım.Hem bir kere o kız Atlas'a yürüyordu.

Pencereyi izlerken çok uykum gelmişti.Kafamı pencereye yaslıyıp uyudum.(Sonrası yok)

Her tarafım tutmuyordu.Üzerimde hala Atlas'ın sweatshirtü vardı.Biraz terlemiştim.Sweatshirtü tek hamlede çıkarıp Atlas'ın üzerine attım.Atlas'ın beklemediği bir hareketti.Sweatını tutup sinirle arkaya fırlattı.Bunu yaparken benimle göz teması kuruyordu.

Kendi kendimi yakmıştım.Bunun intikamı büyük gelecek diye bir his geldi.

🌥️☁️

Sonunda şu Ceren kişisinin evine geldik.Topuklu ayakkabılar ile arabadan atlayıp ayağımın içine Ağzımdan hafif bir inilti çıkınca Atlas bana baktı.Yürümeye çalıştım ama ayağımda büyük bir ağrı hissetim.Galiba ikinci kez burkuyordum.

Atlas yanıma gelip"iyi misin "diye sordu. "Galiba ayağımı yine burktum."Atlas derin bir nefes alarak derin bir şekilde vermişti.

Homurdanarak beni kucağına aldı.Arabayı kitleyip ikerliyorduk ki çantamı arabada unutmuştum."Çantam çantam arabada kaldı."

Atlas heran için kükreyebilirdi.Sabırla çantamı alıp geri kilitledi.Binanın içine girdik."tamam bırak yeter"demiştim.

"Aynen bırakayım sende sürüne sürüne gel"Haklıydı galiba birazcık.asansöre doğru ilerledik.Neee asansöre asla binemezdim.Asla ve katha olmazdı.

"acaba asansöre binmesek mi benim asansör fobim varda"

"Tamam o zaman onuncu kata kadar merdivenle çıkarız biz nede olsa Seyit Onbaşı olarak büyüdüğümüz için."

Kafasını sağa atarak asansörün tuşuna bastı.asansörün kapısı açıldı ve biz içeri girdik.Kafamı onun göğsüne gömdüm.Çok korkuyordum asansörden.

Onun kokusunu içime iyice çektim.Mis gibi kokuyordu.ben hep burada yaşamak istiyordum.Kaplumbağa gibi başımı sokar geri çıkartırım.

Sonunda asansörden inmiştik.Kafamı gördüğüm yerden istemesemde çıkardım.Atlas karşı daireye ilerliyordu.Yani beni de götürüyordu.Atlas kapının yanındaki zile bastı.

Kapı açılınca platin saçlı filli boyalı en koyu kırmızı ruju sürmüş bir kız çıktı.Bence o da bizi böyle göreceğini beklemiyordu.

Bizi görünce ağzı açık kaldı.

Bakalım bu nasıl bir kızdı?

Evet canlarım bu bölüm de böyleydi umarım güzel olmuştur.Yorumlarınızı ve beğenilerinizi bekliyorum.Lütfen desteğinizi eksik etmeyin.Diğer bölümü beklemekte kalın.💫💫